PINKSTEREN Les 2 voor 14 juli 2018.

Presentatie over: "PINKSTEREN Les 2 voor 14 juli 2018."— Transcript van de presentatie:

1 PINKSTEREN Les 2 voor 14 juli 2018

2 Handelingen hoofdstuk 2 is de inwijdingshandeling van de christelijke kerk.
3000 mensen werden op één dag bekeerd. Dankzij de kracht van de Heilige Geest "ging de kerk overwinnend uit en om te overwinnen" (Openbaring 6: 2) Handelingen 2: 1-3. De vroege regen. Handelingen 2: 4-13. De gave van tongen. Handelingen 2: De eerste preek. Handelingen 2: De verheerlijking van Jezus. Handelingen 2: De Eerstelingen.

3 DE VROEGE REGEN Handelingen 2: 1-3
"En plotseling kwam er uit de hemel een geluid als van een geweldige windvlaag en dat vervulde heel het huis waar zij zaten. En aan hen werden tongen als van vuur gezien, die zich verdeelden, en het zat op ieder van hen." (Handelingen 2: 2-3) De discipelen waren verenigd in berouw, aanbidding en gebed. Ze waren klaar om de belofte van de Heilige Geest te ontvangen, ook bekend als "de vroege regen" (Joël 2:23). Dat gebeurde met buitengewone verschijnselen. De Geest was altijd aan het werk geweest, maar was tot dat moment niet in zijn volheid uitgestort. Het was het antwoord op Jezus' eerste daad van voorspraak bij de Vader (Johannes 14:16). Dit voorval gebeurde enkele andere keren en het zal opnieuw gebeuren met dezelfde kracht voor de Wederkomst ("de late regen")

4 DE GAVE VAN TONGEN Handelingen 2: 4-13
De Heilige Geest geeft verschillende gaven (1 Korintiërs 12: 4-11). Die gaven worden gegeven om de kerk te helpen het evangelie effectief te prediken. De mensen die in Jeruzalem bijeen waren, waren in staat om het Goede Nieuws wat de discipelen predikten te begrijpen omdat ze hen in hun moedertaal hoorden. Die gave werd opnieuw gegeven in het huis van Cornelius (Handelingen 10:46; 11:15-17). Er is ook een andere gave van tongen die niemand kan begrijpen en die geïnterpreteerd moet worden (1 Korintiërs 14: 2, 5, 13) Sommige mensen probeerden echter deze gave bespottelijk te maken (Handelingen 2:13) om zo het werk van de discipelen te verachten. "En zij waren allen buiten zichzelf en verwonderden zich, en zij zeiden tegen elkaar: Zie, zijn het niet allen Galileeërs die daar spreken? En hoe kunnen wij hen dan horen, een ieder in onze eigen taal, waarin wij geboren zijn?“ (Handelingen 2:7-8)

5 "De Joden waren verspreid over bijna elke natie en spraken verschillende talen. Ze hadden grote afstanden afgelegd om naar Jeruzalem te komen en hadden daar tijdelijk hun intrek genomen, om de toen gaande zijnde religieuze feesten bij te wonen en aan hun vereisten te voldoen. Tijdens die grote bijeenkomst was elke taal present. Deze verscheidenheid aan talen was een groot obstakel voor het werk van Gods dienaren bij het bekendmaken van de leer van Christus tot de uiterste delen van de aarde. Dat God in die tekortkoming van de apostelen op wonderbaarlijke wijze zou voorzien, was voor de mensen de meest perfecte bevestiging van het getuigenis van deze getuigen voor Christus. De Heilige Geest had voor hen gedaan wat zij in heel hun leven niet voor zichzelf hadden kunnen bereiken; ze konden nu de waarheid van het evangelie in het buitenland verspreiden, en met nauwkeurigheid de taal spreken van degenen voor wie ze arbeidden. Deze wonderbaarlijke gave was het hoogste bewijs waarop ze de wereld konden laten zien dat hun opdracht de zegel van de hemel droeg.” E.G. White (The Story of Redemption, hoofdstuk 32, blz. 242)

6 DE EERSTE PREEK Handelingen 2: 14-32
"Deze Jezus heeft God doen opstaan, waarvan wij allen getuigen zijn." (Handelingen 2:32) Om de bespotting tegen te gaan, begon Petrus zijn preek door het Woord van God te gebruiken om uit te leggen wat er gebeurde. Hij citeerde Joël 2: om uit te leggen dat de Heilige Geest in de laatste dagen zou worden uitgestort, precies zoals het toen gebeurde. Toen legde hij de bediening, de dood en de opstanding van Jezus uit. Hij gebruikte teksten uit de Schrift om dat te doen (Psalm 16) Deze preek is een voorbeeld van hoe mensen tot de waarheid te brengen. We moeten Jezus aan hen voorstellen en op de Bijbel gegrondvest zijn.

7 DE VERHEERLIJKING VAN JEZUS
Handelingen 2: 33-36 "Laat dan heel het huis van Israël zeker weten dat God Hem tot een Heere en Christus gemaakt heeft, namelijk deze Jezus, Die u gekruisigd hebt." (Handelingen 2:36) In het derde deel van zijn preek, legde Petrus de verheerlijking van Jezus in de hemel uit door opnieuw de Schriften aan te halen: Psalm 110: 1. De Vader bekrachtigde het offer aan het kruis door Jezus aan Zijn rechterhand te plaatsen. De Heilige Geest werd uitgestort vanwege die verheerlijking. Op deze wijze legde Petrus uit dat het offer van Jezus aan het kruis het enige middel tot verlossing is.

8 DE EERSTE VRUCHTEN Handelingen 2: 37-41
"Zij nu die zijn woord met vreugde aannamen, werden gedoopt; en ongeveer drieduizend zielen werden er op die dag aan hen toegevoegd.“ (Handelingen 2:41) De eerste vruchten van het werk van de Heilige Geest door de kerk waren nieuwe Christenen. Ze waren door de Heilige Geest overtuigd van zonde; dus vroegen ze hoe ze konden worden vergeven. Petrus introduceerde twee basisvereisten: Berouw. Een diep verlangen om afstand te nemen van de zonde. Dat is een reactie op het roepen van de Heilige Geest. Doop. Een publieke manifestatie van de verandering die in het hart te weeg is gebracht. Naast de vergeving van onze zonden, ontvangen we ook de gave van de Heilige Geest. Dan zijn we klaar om de missie van de kerk uit te voeren waartoe zij geroepen is.

9 "Wanneer de Geest van God bezit neemt van het hart, wordt het leven daardoor veranderd. Zondige gedachten worden verdreven, boze werken worden verzaakt; liefde, nederigheid en vrede nemen de plaats in van boosheid, na- ijver en tweedracht. Vreugde neemt de plaats in van droefheid, en het gelaat weerkaatst het licht van de hemel. Niemand ziet de hand die de last opheft, of bemerkt het licht dat neerdaalt uit de hemelse hoven. De zegen komt, wanneer de ziel zich door het geloof aan God overgeeft. Dan schept die kracht die door geen menselijk oog gezien kan worden, een nieuw wezen naar het beeld Gods." E.G. White (The Desire of Ages (De Wens der Eeuwen), hoofdstuk 17, blz. 173)