Met een gebogen hoofd zit Carmen aan tafel met haar boek. Met een moeilijk gezicht kijkt ze naar de opdrachten voor zich. Over een paar weken is haar laatste examen en ze is al goed aan het studeren.

Pim is op dat moment naar college. Carmen en hij wisselen elkaar af, wanneer Carmen naar college gaat, komt Pim terug. Zo is er altijd iemand thuis voor Nienke.

Nadat Pim en Carmen kort afscheid hebben genomen, loopt Pim naar binnen. Nienke slaapt nog en Pim heeft weinig zin om aan zijn opdrachten te beginnen. Hij loopt naar de kooi van Fil en begint te schrobben.

Een vijf minuten klinkt er een vrolijk geluid door de woonkamer en Pim haalt snel zijn mobiel uit zijn zak om Nienke niet wakker te maken. ‘Hoi Tess!’ zegt zij vrolijk. ‘Hoe was het met Dave?’ Pim luistert geïnteresseerd naar het verhaal van zijn zusje.

Wanneer hij ophangt klinkt er een zacht geluidje uit de slaapkamer. Pim legt zijn mobiel weg en haalt Nienke uit bed. Hij zet haar in de kinderstoel en geeft haar een bordje pap.

Hij draait zich om en wil een lepeltje voor haar pakken, maar wanneer hij terug komt eet Nienke met een lief gezichtje haar pap. Lachend kijkt Pim hoe ze met haar handjes door haar bordje gaat.

Nadat Pim de kliederboel opgeruimd heeft, begint hij aan het avondeten. Carmen komt precies op tijd thuis en snuift de heerlijke geur op. ‘Je hebt weer heerlijk gekookt.’ Zegt ze terwijl ze de bordjes mee naar buiten neemt.

De rest van de avond wordt er met Nienke gespeeld en natuurlijk ook gestudeerd. Pim legt Nienke in bed en ook Carmen kruipt al vroeg onder de wol.

Pim wacht nog even tot Nienke slaapt en draait zich dan om. Met een glimlach ziet hij hoe de twee belangrijkste vrouwen in zijn leven vredig liggen te slapen. Hij gaat stilletjes naast Carmen liggen en valt al snel in slaap.

Die ochtend is Pim de eerste die wakker wordt. Hij kijkt snel naar het bedje van Nienke en ziet hoe ze haar oogjes langzaam opent. Om Carmen niet wakker te maken neemt hij haar mee naar de keuken en geeft haar haar ontbijt.

Pim kleedt zich aan en Nienke speelt een tijdje met haar poppenhuis. Wanneer ook Carmen wakker is, pakt Pim een boekje uit de kast en begint Nienke voor te lezen.

Carmen kijkt hoe Nienke lachend met het verhaal mee doet. Ze heeft het toch maar getroffen met zo’n lieve dochter.

Ze werkt haar schilderij af en pakt dan een nieuw doek. Pim heeft Nienke intussen in bed gelegd en Carmen roept hem. ‘Ga hier eens staan.’ Zegt ze en Pim doet netjes wat ze zegt.

Carmen begint te schilderen en al snel zijn de vormen van Pim op het doek te zien. ‘Wat doe je?’ vraagt Pim lachend. ‘Ik schilder jou. Dan hang ik je naast Nienke.’ Legt Carmen uit. ‘De twee belangrijkste personen uit mijn leven moeten voor altijd vast staan.’

Tessa Tessa staart afwezig uit het raam. De kookwekker gaat en eigenlijk zou ze het eten uit de oven moeten halen, maar ze is er met haar gedachte niet bij. Ze kan het eten nog net op tijd redden.

Eigenlijk heeft ze helemaal geen honger en na 2 happen zet ze haar eten in de koelkast. Ze trekt haar jas aan en loopt naar buiten. Het landschap om haar heen is een beetje wit geworden. Ondanks de kou pakt ze haar opdrachtenboek.

Ze kan haar gedachten niet bij de opdrachten houden en ze staart voor zich uit. Wanneer haar telefoon gaat, laat ze van schrik haar pen vallen. ‘Met Tessa.’ Zegt ze en houdt de telefoon aan haar oor. Verbaasd luistert ze naar de stem aan de andere kant.

‘Eh, goed.’ Stottert ze. ‘Ja, ik vond het erg leuk dat je er laatst was.’ De warme stem laat de sneeuw om haar heen smelten. ‘Natuurlijk kan je langs komen. Ik wil je graag helpen met je probleem.’ Er wordt een tijd afgesproken en Tessa kan niet wachten tot morgen.