Goede Vrijdag
We komen in stilte de kerk binnen
NLB 22: 1 en 7
NLB 22: 1 en 7 Mijn God, mijn God, waarom verlaat Gij mij en blijft zo ver, terwijl ik tot U schrei, en redt mij niet, maar gaat aan mij voorbij? Hoe blijft Gij zwijgen? >>
NLB 22: 1 en 7 >> Mijn God, ik doe tot U mijn kreten stijgen bij dag, bij nacht. Tot U slechts kan ik vluchten, maar krijg geen rust, geen antwoord op mijn zuchten in klacht op klacht.
NLB 22: 1 en 7 Het grauw dringt op, als honden van rondom, doorboort mijn hand en voet en brengt mij om. Mijn lijf verteerde tot de lege som van mijn geraamte. >>
NLB 22: 1 en 7 >> Zij kennen voor een stervende geen schaamte, lachen hem uit die zich niet kan verweren, en delen reeds, al dobbelend, zijn kleren, hun tot een buit.
Openingsgebed
Opw.614 Uw genade is mij genoeg
Opwekking 614
Opwekking 614
Opwekking 614
Opwekking 614
Wij volgen Jezus op zijn kruisweg
Ter dood veroordeeld
Een kruis op zijn schouders
Gevallen onder het kruis
Oog in oog met zijn moeder
Helper onder dwang
Veronica’s liefdedienst
Nogmaals gevallen
Treurende vrouwen
Derde val onder het kruis
Hij wordt ontkleed
Aan het kruis genageld
Jezus sterft
Van het kruis genomen
In het graf gelegd
NLB 590: Nu valt de nacht
NLB 590: 1 en 2 Nu valt de nacht. Het is volbracht: de Heer heeft heel zijn leven voor het menselijk geslacht in Gods hand gegeven.
NLB 590: 1 en 2 De wereld gaf Hem slechts een graf, zijn wonen was Hem zwerven; al zijn onschuld werd Hem straf en zijn leven sterven.
De Paaskaars wordt gedoofd - stilte
Gebed Afgesloten met het aansteken van een lichtje voor wie lijden in onze tijd
Vocaal zingt ondertussen zacht: Iedere nacht verlang ik Nada te turbe Wait for the Lord Jesus,remember me
We verlaten in stilte de kerk