Eendenleed Iets ongewoons gebeurde deze week in het centrum van Spokane de V.S. dit prachtig verhaal wilde ik met jullie delen. Joël is een bediende in leningen van het Bankwezen ‘Sterling Bank’ die ligt in het centrum van Spokane. Hij werkte op de eerste verdieping van het gebouw aan Riversidelaan. Een paar weken geleden zag hij een eend, die zijn nest maakte aan de rand van het venster van zijn kantoor tot meer dan 3 m. boven de stoep. De eend legde er 10 eieren, in een bloembak, die diende als nest en waar zij gedurende enkele weken de eieren broedde. Afgelopen maandag werden de 10 eieren vervangen door 10 kuikentjes.

Joël vroeg zich af hoe de eend zou slagen om haar eendjes naar het water te brengen in de stedelijke omgeving, want dit gebeurt meestal in de eerste 48 uur na de geboorte.

Dinsdag ochtend, toen Joël aangekomen was bij het kantoor, bemerkte hij, hoe de eend, op de rand van het venster, haar kuikentjes aanmoedigde om haar te vervoegen. Daarna vloog zij 3m. omlaag op de stoep en zij bleef kakelen opdat de eendjes de sprong zouden wagen.

Joël kon zich niet voorstellen dat deze kleine wezentjes konden neerkomen in het lege… en nochtans het eerste kuikentje deed de sprong en viel neer op de cimenten stoep. Joël verliet het kantoor en plaatste zich juist onder het venster, toekijkend naar het kleine eendje, dat zich oprichtte van de bijna fatale val.

Joël keek naar boven en zag hoe het 2e eendje zich klaarmaakte voor de sprong. Hij verstopte zich onder de kleine veranda van de deur, terwijl de eend haar kuikentjes toeriep. Joël sprong vanuit zijn schuilplaats, juist op het ogenblik dat het kuikentje de sprong ging wagen en plaatste het eendje naast zijn moeder en het eerste kuikentje dat nog wat ‘suf’ was.

Een voor een bleven de kuikentjes springen en Joël nam hen op. De voorbijgangers keken vol verwondering toe en zagen hoe de kuikentjes tot het laatste sprongen en hoe zij daarna allen bijeen gebracht werden, tot grote vreugde van moeder-eend.

Joël realiseerde zich dat de kleine eendenfamilie nog niet klaar was met hun beruchte reis. Gans de familie moest nog de weg oversteken, met daarbij 2 huizen blokken, een paar straten en steegjes en de drukte van de menigte van het stadscentrum, alvorens aan te landen in de rivier van Spokane. De bedienden bekeken alles vanop het verdiep en bemerkten dat Joël de 10 kuikentjes in een grote doos bijeen bracht. Joël hield de doos laag genoeg, opdat moeder- eend haar kuikentjes kon zien. Hij liep langzaam in de richting van de rivier doorheen het stadscentrum en de eend volgde hem op afstand.

Wanneer Joël bijna aan de rivier was aangekomen, ging de eend hem voorbij het water in, en kakelde opnieuw haar kuikentjes toe. Joël hield de doos tegen de grond, zodat de kuikentjes er gemakkelijker uit konden om moeder-eend in het water te vervoegen. De 10 kuikentjes zwommen in formatie bij elkaar rond de eend.

Joël vertelde ons dat de eend enkele rondjes maakte al kakelend om hem te bedanken voor de waardevolle hulp.

Dank aan de fotograaf die met zijn filmapparaat dit prachtig gebeuren in foto’s kon vastleggen om het ons zo mee te delen.