Het vlugge leven Wat zijn de mensen toch gehaast, er wordt wat heen en weer geraasd. Men is amper vertrokken, per auto of trein, en men zou al op de bestemming willen zijn.
Dat begint reeds van jongs af aan, een kind wil lopen en kan nog niet staan
Wat ouder geworden, gaat het nooit snel genoeg. Maar als ze moeten gaan slapen is het steeds te vroeg
Wanneer ze naar de leeftijd van veertien gaan, is het met het kind zijn voor hen gedaan.
Dan wordt naar de leeftijd van zestien getracht, wat bij vele reeds desillusies heeft gebracht
Dan volgen de achttien en twintig heel gauw, en beloven ze iemand eeuwige trouw.
Er wordt dan door beiden gewerkt, dag en nacht, want er moet een eigen huis worden opgebracht !
Voor kinderen hebben ze vooreerst geen tijd
Het is de zucht naar luxe, die hun leven leidt.
Intussen wordt men ouder, zonder dat men het merkt en heeft men heel zijn leven hard gewerkt.
Heeft men een zeker leeftijd bereikt, en op een dag eens achter omkijkt Begrijpt men niet waar al die drukke jaren, zo vlug vervlogen waren.
Dan pas begint men eens na te denken, en aandacht aan het leven te schenken
Men beseft dan pas dat, in plaats van “ VLUG NOG EVEN “ Beter had gedaan met wat trager te leven !
Dus één gouden raad ! Men moet niet leven om te werken, maar werken om te leven.