Herinneringen ( Wim Sonneveld )
Een knikker, een bal en een trottinet, maar wat hadden we toen een reuze pret ! Nu zit iedereen elke dag op internet.
Met zijn tienen op straat : een fietsdzante met een stok, een “voetbal” van steen, met een vod en een koord rond, vrienden ondereen
Een oude fiets, meestal van ma of van iemand geleend, Nu fonkelend nieuw met 20 vitessen en een autootje op 18 en een autootje op 18 !
Appelen en peren “afpinkelen” bij de boer, lopen als hij achter ons aanzat. Een boterham met siroop, zo uit de vuist. Nu een belegd broodje, Niet goedkoop maar lekker zo is het juist. Nu een belegd broodje, Niet goedkoop maar lekker zo is het juist.
Een scheur in je broek, gekloven klompen met een ijzerdraad, een knoop die ontbrak. Nu in strakke jeans met piercing en mooie tatoeage.
Ons taaltje was pittig, het zuiverste dialect nu “Algemeen Beschaafd Nederlands” zo hoort het, anders kom je nergens terecht.
Vissen in de beek met een piring aan een garendraad. Dikkopjes vangen en in de wei kalfjes horen loeien, Nu naar de kinderboerderij om nog dieren te zien groeien en te achterhalen vanwaar de melk komt. Water van de beek drinken uit je handpalm. Wie het nu riskeert, valt ter plaatse onmiddellijk dood.
We speelden op straat met onze knikkers, de meisjes “hinkelden”. Een auto was een wereldwonder ! Nu staat op elke hoek van de weg een rood licht en mag je blij zijn als je heelhuids de straat kunt oversteken.
We konden van de gele sleutelbloemen, de blauwe korenbloemen en de rode papavers een boeketje binden, voor de verjaardag van ons ma. Nu zijn dat beschermdebloemen, enkel nog in boeken te vinden. vinden. Een boeketje voor ons ma kost nu 20 € bij Thomas.
Onze kennis raapten we op van de straat, de wei, de boomgaard, de akker en elders uit de natuur. Nu halen we onze kennis van internet, uur na uur.
Nu op je eentje voor de computer helemaal alleen.
Misschien zijn dit ook voor u herinneringen uit vervlogen tijden.