DE BRIEFWISSELING
In een klein dorpje in Nederland, schrijft een oude vader aan zijn enige zoon, die in de gevangenis zit : B e s t e J a c k, I k z a l d i t j a a r i n m i j n e m o e s t u i n g e e n a a r d a p p e l e n e n g r o e n t e n k u n n e n p l a n t e n. I k h e b h e t g e p r o b e e r d, m a a r h e t s p i t t e n v a l t m e t e z w a a r. G e w o o n l i j k h i e l p j e m e d a a r b i j, m a a r j a " J e V a d e r "
Een paar dagen later komt er een antwoord vanuit de gevangenis : B e s t e P a, S p i t a l s t u b l i e f t n i e t d e m o e s t u i n o m, w a n t d a a r h e b i k d e L I J K E N b e g r a v e n ! ” J a c k "
Echter als gevolg van de censuur op de gevangenisbriefwisseling, staan een paar dagen later de Recherche en de Lokale Politie aan het huis van de oude man. Ze graven en spitten de hele moestuin ondersteboven, op zoek naar de lijken. Er wordt niets gevonden, de politiemensen verontschuldigen zich bij de man en vertrekken.
H a l l o P a, B l i j m e t d e T u i n ? ” J a c k " Een paar dagen later komt weer een brief vanuit de gevangenis :