Geniet van deze poëzie … GEDICHTENDAG 2009 Geniet van deze poëzie …

LIEVERD Lieverd moet naar haar kamer gaan. Moeder wil even ernstig praten met het bezoek, met de deuren dicht, met lieverd uit de weg. Lieverd klimt de trap voor de helft op en dan af, sluipt naar het sleutelgat- ik mag alles weten van mezelf, maar wat is ongeoorloofd schoolverzuim? Wat zijn concentratiestoornissen?- Op tenen sluipt lieverd naar boven. Lieverd zoekt in mams slaapkamer wel naar een geheim dat zij begrijpt. Naar Ted van Lieshout  

DIE MOOIE KINDERTIJD Ze schrijven in de boeken: 'De kindertijd is fijn.' Maar voor jou zijn er wel dagen dat je liever dood zou zijn. Want jij wordt uitgescholden door kinderen van je klas, en je wordt behandeld alsof je waardeloos was. ‘'t Is zo erg niet‘, zegt de meester. Hij heeft het ditmaal mis, want op school kan het zo rot zijn als het later nooit meer is. Al dat gescheld is later heel ver van je vandaan. Je leert ook nog wel verdragen dat er rotzakken bestaan. Willem Wilmink

EEN LERARES DIE IK LIEFHAD Zij droeg een jurk, lang uit de mode, en was zo mager als een lat, een rare stokvis, maar ze had zo'n zeldzaam mooie lesmethode, voor die tijd eigenlijk verboden: het scheen, ze praatte zomaar wat, alsof je in haar kamer zat te kletsen om de tijd te doden. Het leek gezellig en verkeerd, maar was, dat blijft, geraffineerd: ik ben in aardrijkskunde thuis. Wat heb ik veel van haar geleerd, ik had haar lief, mijn versje eert mejuffrouw Schelts van Kloosterhuis.   Herman Pieter de Boer  

Limerick Er was eens een docente in Schagen die haar groep niet meer kon behagen. ‘Nieuwe werkvormen’, sprak zij ‘en alle leed is voorbij tot aan het eind van mijn onderwijsdagen’.

OPSTELLEN Ik laat een opstel schrijven over ‘Een boswandeling’, terwijl het buiten regent. Dertig kinderen beginnen met vroeg opstaan want de zon schijnt en de vogels zingen hun hoogste lied. Zo vrolijk blijven kan het niet. En ziet, de eerste druppel valt op hun papier. Een enkeling die niet het raam uit kijkt houdt het met moeite droog. De helft is vanzelfsprekend weer vreselijk verdwaald en weet geen uitweg meer dan in een hut te kruipen waar - hé - een schat verborgen ligt. Dat is nog nooit vertoond, wordt met een 6 beloond. Ton van Deel

WOENSDAG Woensdagmiddag: eindje joggen. Drie uur stipt: pianoles. Langs de bib (m’n boekbespreking); voetbaltraining: kwart voor zes. Douchen kan ik wel vergeten; bakje yoghurt, lekker snel. Tekenklas om klokslag zeven; op m’n fiets, dat haal ik wel. Ben ik thuis zo iets voor tienen; mams bakt nog een omelet. Er is niks op televisie; ik ben moe, ik ga naar bed. ‘k Denk nog net voor ik in slaap val: morgen toets geschiedenis ... Aan ‘t ontbijt dan maar eens kijken wat precies de uno is. André Sollie

NATUURKUNDE 'O denkt men er zo over!' zei het jongetje dat de wet van Newton gelezen had en hij steeg als een leeuwerik in de dampige najaarshemel en geen sterveling op aarde heeft hem ooit nog teruggezien. Cees Buddingh'