Ons zonnestelsel De zon en de planeten

Ons zonnestelsel

Het zonnestelsel stelsel van gemiddelde grootte 9 planeten bewegen om de zon ≠ planeten hebben 1 of meer manen aarde beweegt per jaar 1x om de zon Kometen, planetoïden, meteorieten

De zon 98% van ons zonnestelsel Bron elektromagnetische straling (Warmte – licht, UV, …..) Afstand tot aarde : 150 miljoen kilometer= 8 lichtminuten Volume 1.3 miljoen keer zo groot als aarde Straal 700.00o km (Jupiter straal 71. 492km)

5. Chromosfeer (vlekkerig, zonnevlekken) 10.000-30.000K Temperatuur : 6000ºC 1. Kern 2. Stralingszone 3. Convectiezone 4. Fotosfeer 4500 K 5. Chromosfeer (vlekkerig, zonnevlekken) 10.000-30.000K 6. Corona 1000 000K 7. Zonnevlek deuk van 100km 4000ºC cyclus 11jaar 8. Granule 9. Protuberans Opbouw van de zon umbra penumbra

Temperatuur: 15 miljoen graden Druk : 340 Bar ( zeeniveau aarde 1 Bar) een deuteriumkern (waterstof met 1 neutron en 1 proton) en een tritiumkern (waterstof met 2 neutronen) omgezet in een heliumkern, energie, en een neutron. D + T ⇒ 4He + n + 17,6 M eV Zonne-energie Ontstaat diep in zon Temperatuur: 15 miljoen graden Druk : 340 Bar ( zeeniveau aarde 1 Bar)  kernfusiereacties H²+H³ He + n +E E door stroming naar oppervlakte zon licht en warmte elke seconde verdwijnt 5 miljoen ton massa De zon zet per seconde ongeveer 700 miljoen ton waterstof om in circa 695 miljoen ton helium. Het verschil in de massa, rond de 4,4 miljoen ton, is in energie omgezet, waarbij de beroemde formule van Albert Einstein, E = mc², geldt.

Boven chromosfeer  corona Alleen te zien bij zonsverduistering Chromosfeer en corona Boven chromosfeer  corona Alleen te zien bij zonsverduistering Chromosfeer is een laag in de atmosfeer van de zon (en van andere sterren) boven de fotosfeer en onder de corona. ongeveer 300 of 500 km tot ongeveer 2000 km boven het zonsoppervlak. 1.000.000 K Weergave van de temperatuur (vaste curve) en dichtheid (onderbroken curve) van chromosfeer tussen de lagere fotosfeer (donker oranje) en de dunnere lagen van de atmosfeer.

Al 4,6 miljard jaar Voldoende brandstof voor nog 5 miljard jaar Daarna fusie van helium tot zwaardere elementen. In paar miljoen jaar  zwelt zon op  aarde wordt steeds warmer  oceanen verdampen  atmosfeer verdwijnt Aarde dor en droog Zon zwelt nog meer  zon omsluit aarde = RODE REUS ( 1 miljard jaar) Instorten tot  WITTE DWERG Triljoen jaar eer helemaal is afgekoeld Hoe lang nog?

De zon en de zon als een rode reus

De levensloop van een ster

melkwegstelsel Discusvormige schijf Sterren in spiraalarmen geschikt Middellijn 100.00o lichtjaar Grootste breedte 20.000 lichtjaar Zon omlooptijd van 225 miljoen jaar Afstand van het middelpunt= 3200 lichtjaar http://www.youtube.com/watch?v=hRs8aseQikA&feature=fvwrel ( opkomst melkweg in Chili, op aarde te zien) http://www.youtube.com/watch?v=S7GiZMVNB20&feature=player_embedded#! http://www.youtube.com/watch?v=fK_kKo0tPu0&feature=related ( reis door melkweg)

360-graden panoramische foto van onze Melkweg.

Meteorieteninslag op aarde Astronomen hebben vastgesteld waar de meteoriet die 65 miljoen jaren geleden het leven op aarde verwoestte, vandaan moet zijn gekomenDe meteoriet was een flinke kei met een diameter van zo'n 10 kilometer. Groot genoeg om het meeste leven op aarde in een klap de nek om te draaien. Onder andere de dinosauriërs stierven door die klap uit. En de gangbare theorie zegt dat vanaf die catastrofe de zoogdieren - en later wij mensen - vrij spel hadden op aarde. Amerikaanse en Tsjechische wetenschappers hebben nu met behulp van de computer een stukje geschiedenis van de ruimte gereconstrueerd en zijn er achter gekomen waar die kei - die verwoestende meteoriet - nou eigenlijk vandaan kwam. Hij was het product van een botsing tussen twee asteroïden die tussen Mars en Jupiter hun rondjes aan het draaien waren. Die botsing vond plaats zo'n 160 miljoen jaren geleden - dus 100 miljoen jaren voordat de meteoriet de aarde bereikte! Door de klap wisten verschillende brokstukken zich aan de gravitatiekrachten van omringende planeten te onttrekken en een van die stukken kwam dus op onze aarde terecht. Nog steeds - na al die miljoenen jaren - ijlt die klap in ons zonnestelsel na! Volgens de onderzoekers cirkelen er nog steeds brokstukjes van die klap rond onze aarde. Het meest intrigerende van het hele verhaal is dat de dinosauriërs hier misschien nog steeds zouden rondlopen als die inslag er niet was geweest. En de grote vraag is of wij het als mensen een beetje zouden hebben kunnen vinden met die beesten..