Vertaald uit het Spaans – Freddy Storm 10/2010

De Svalbard International Seed Vault (SISV), ook gekend als de“kluis aan het einde van de wereld”, is ontworpen voor het bewaren van stalen van alle door de mens gekende soorten zaden.

De bedoeling is deze kluis te gebruiken als een ark van Noë, een enorm magazijn dat stalen bevat van de planten die nodig zouden zijn om de mens de Aarde te laten heroveren in geval van een ecologische ramp, veroorzaakt door natuurlijke oorzaken of door menselijk ingrijpen.

De 20 E -EEUWSE ARK VAN NOË

De ark van Noë met de zaden is gebouwd in Longyearbyen, een mijndorpje op het eiland Spitsbergen dat behoort tot de Noorse archipel Svalbard, ten noorden van Noorwegen op zo’n km van de Noordpool. De plek is gekozen wegens haar seismische stabiliteit en omdat de grond (permafrost) daar permanent bevroren is en daardoor het bewaren vergemakkelijkt.

Salvadora. Het Noorse eiland waar zich een kluis bevindt om in het bijzonder de apocalyptische effecten van de klimaatverandering tegen te gaan.

De kluis is gebouwd in een bevroren berg.

In totaal zal de kluis meer dan 100 miljoen zaden uit alle delen van de wereld bevatten.

De zaden liggen opgeslagen in de diepte van een noordpoolberg, verpakt in aluminium en omringd door 1 m dikke muren. De kluis heeft een in de rots uitgehouwen tunnel van 125 m. Zelf als alle koelsystemen falen, zeggen de wetenschappers, zal de temperatuur in de berg nooit stijgen boven de vriestemperatuur. Dat komt door de permafrost, de eeuwige ijskap in die streek.

Beschermdeksel van de tunnel Luchtkamers Kantoor Hoofdgang Opslagkamers Versterkte hoofdtunnel Ingang

De ingang van de kluis is van een futuristisch ontwerp met metalen spiegels die overdag het zonlicht reflecteren en ‘s nachts in de duisternis blinken. Ontworpen door de Noorse kunstenaar Dyveke Sanne. Naast de deur bevinden zich de compressoren die het binnenste van de kluis bevriezen.

Wanneer men in de kluis komt is het eerste wat men ziet een brede doorgang van 125 m naar de drie opslagkamers.

De binnenkant van de doorgang is versterkt met cirkelvormige staalplaten om instorting door erosie van de berg te vermijden.

Op het einde van de doorgang bevindt zich de controlezaal waar de technici op computers elk staal dat uit alle landen van de wereld binnenkomt registreren.

De technici moeten elk staal klassificeren en de soort, afkomst en ouderdom noteren. Alle informatie gaat in een netwerk dat vrij toegankelijk is voor wetenschappers.

De zaadstalen worden verpakt in drie lagen aluminium die hermetisch sluiten. Zo worden de zaden onder de best mogelijke omstandigheden bewaard.

Na te zijn geregistreerd en hermetisch verpakt gaan de zaadstalen in plastic kisten en worden ze overgebracht naar een van de drie opslagkamers.

De in“zwarte kisten" bewaarde stalen komen slechts in circulatie in het geval dat alle staalbronnen vernield of uitgeput zijn De in“zwarte kisten" bewaarde stalen komen slechts in circulatie in het geval dat alle staalbronnen vernield of uitgeput zijn.

Op het vlak van veiligheidsmaatregelen is de installatie voorzien van een gepantserde deur en een omheining.

De verantwoordelijken vermelden ook bijkomende maatregelen tegen de afgelegen ligging van de installatie, de ongelooflijk koude winters, de ijsbanken en de ijsberen die zich agressief opstellen tegen de menselijke aanwezigheid.

Momenteel zijn er al meer dan zaadbanken uit de ganse wereld. Veel ervan zijn - vooral in ontwikkelingslanden - permanent bedreigd door watergebrek, aardbevingen, overstromingen of andere natuurrampen, oorlogen of gewoon een slecht beheer door gebrek aan hulpmiddelen.

Om aan al die gevaren te weerstaan, ook aan de steeds grotere dreiging van de klimaatverandering of een wereldwijde catastrofe door een nucleaire oorlog, heeft Noorwegen deze kluis gebouwd. «Wij hebben de bedoeling hier een veiligheidskopie van alle zaden van de planeet te bewaren», zegt Westengen. «Zo zal in geval van een catastrofe, hetzij natuurlijk, hetzij menselijk, de biodiversiteit van de teelten veilig zijn. De kluis vertegenwoordigt een cruciale strategie om de toekomst te verzekeren van de teelten die ons allemaal voeden».

Het bewaren van de zaden in de kluis is een gratis dienstverlening en de landen die hun stalen sturen blijven altijd de eigenaars ervan. Ze kunnen allemaal hun toevlucht nemen tot de in de kluis bewaarde kopieën wanneer een van de variëteiten uit haar natuurlijk milieu verdwijnt.