Dag 3
Hallo jongens en meisjes, Dag 3 van het dagboek Hallo jongens en meisjes, Daar ben ik weer. En hoe is het bij jullie? Zijn jullie al bezig met de verlanglijstjes en tekeningen? Nog 2 nachtjes slapen en dan zijn we in Nederland. Spannend hè? Wij vinden het ook heel spannend hoor. Ik moet van de dakpieten aan jullie vragen hoe het weer in Nederland is. Ze hopen dat het niet al te koud is.
Aan boord wordt door de Pieten ook weer heel hard geoefend om goed lenig te worden. Want na zo’n lange wereldreis zijn ze een beetje stijf geworden. Nou dat is af en toe wel lachen hoor!! Kijk maar eens hoe Piet aan het stunten is. Eerst een kussentje onder zijn hoofd… een, twee… hoppatee… Uh… helaas. Oh… als Sinterklaas dit gezien had!!
Maar gelukkig was er een Piet in de buurt die hem wel even een handje wilde helpen. En ja hoor… eindelijk is het dan toch gelukt. Maar als ik dit zo zie lijkt het mij niet verstandig dat deze Piet het dak op gaat. Wat denken jullie daarvan?
Maar goed, ik zou jullie nog vertellen hoe het verder ging met onze reis naar Amerika. Tegen de ochtend stond Wegwijspiet met een verrekijker om zich heen te kijken. Ineens hoorden we hem roepen. “Land in zicht… ik zie land. Land in zicht… ik zie…”. “ Ja, ja Wegwijspiet, we horen je”, zei Sinterklaas. “Laat mij eens kijken of dat land Amerika is”. En toen keek Sinterklaas door de verrekijker. Willen jullie weten wat hij zag?
“ Ja Pieten, kom snel kijken. Ik zie het Vrijheidsbeeld “ Ja Pieten, kom snel kijken!! Ik zie het Vrijheidsbeeld. We zijn bijna in Amerika”, riep Sinterklaas enthousiast. En iedereen maakte een vreugdedansje aan dek. Een uurtje later lag ons schip in de haven en gingen we aan wal. “ Wat is het hier mooi… kijk daar wat een hoog gebouw, maar daar durf ik niet op het dak… Sinterklaas, Sinterklaas…”, riepen alle Pieten door elkaar heen. “Pieten doe eens rustig”, zei Sinterklaas. “Alle mensen kijken naar ons. Wat moeten ze wel niet denken?”
Daarna zijn we in een heleboel grote steden en staten gaan kijken Daarna zijn we in een heleboel grote steden en staten gaan kijken. New York, Los Angeles, Miami, Texas en nog veel meer. Ik heb een aantal foto’s gemaakt voor jullie. Kijk maar. Los Angeles New York Miami Texas
Overal kwamen de kinderen op ons af Overal kwamen de kinderen op ons af. In het begin keken ze wel heel raar naar ons. Sommige riepen: “ Are you family of Santa Claus??” Maar dan lachte Sinterklaas eens naar de kinderen en legde hen uit dat hij Sinterklaas is. En geen familie van de Kerstman. En hij liet de kinderen ook kijken in het grote boek. Dus alle kinderen hebben jullie namen in het boek zien staan!!! Na 2 weken zijn we weer aan boord gegaan om verder te gaan met onze wereldreis. Willen jullie weten waar we toen naar toe zijn gegaan? Kijk dan vrijdag maar weer naar het dagboek. Doeiiiiiiiii