The water of love A belgian legend

Back in time when Romans began to concur our regions (France, Belgium), an old sailor (shipper, fisherman) said goodbye to the sea and lived with his only and beautiful daughter Minna in Brugge. At that time, Brugge was nothing more than a little town surrounded by forests and swamps.

The fisherman was getting rather old, and therefore he searched a husband for his daughter. His choice was a young and rich man called Horneck. Minna, the daughter of the fisherman, was however in love with another young man from a nearby town. His name was Stromberg. The old fisherman didn’t know about this affair, and to spare him, Minna delayed here choice of marriage.

When Roman troops invaded their country (Belgium or Gallia in those days), all young men had to go and fight. So Stromberg had to go but before he did, he and Minna gave each other there word of love.

Time went by, and the old fisherman wanted his daughter to marry Horneck. He decided that she should marry him in three days! Minna was desperate and she didn’t know what to do. The evening before the marriage, she ran away into the woods and she has never been seen. Until …. A few years later Stromberg returned from fighting. They had defeated the Roman troops and they were once again free men. When Stromberg heard that Minna had disappeared, he instantly went out and began his search for her. He was determent to find her, and after a long search he eventually found her, lying near the river.

But unfortunately it was to late But unfortunately it was to late. Minna was tired and exhausted and she died in the arms of her beloved Stromberg. At first, Stromberg decided to take his own live, but then he had a better idea. He wanted that everyone knew the story about his Minna, and therefore he constructed a dam in the water. Because of the dam, the water stopped, and there in the middle of the empty riverbed, he buried his love Minna. When that was done, he destroyed the dam and let the water run over the grave of Minna. At the side of the riverbed, he carved the following words in a big rock : Water of Minna, water of Love. It is said that on this place later in time, people had construct a tower which is still standing there today. So when you come and visit Brugge, be sure to take a walk true the park of love

Legende Het minnewater. In de tijd toen de Romeinen aan de verovering van Gallië begonnen waren, had een oude zeeman de zee vaarwel gezegd en leefde met zijn enige en enig mooie dochter Minna te Brugge, die toen nog een kleine nederzetting was, omringd door bossen en moerassen. Omdat hij wist dat hij niet zo erg lang meer te leven had, zocht hij voor zijn dochter een geschikte bruidegom. Zijn keuze viel op Horneck, een jonge man die af en toe op bezoek kwam. Minna echter had haar oog reeds laten vallen op Stromberg, een jonge krijger van een naburige stam. Zij verzweeg dit voor haar vader, omdat ze wel wist dat hij die naburige stam niet hoog in het hart droeg. Om onenigheid te vermijden stelde ze dan ook steeds maar een definitieve beslissing uit. Toen de Romeinen het land binnenvielen, trokken de krijgers van alle stammen ten strijde. Zo ook Strom-berg die vóór zijn vertrek van Minna de belofte van haar liefde en trouw had verkregen.

Nog enige tijd kon Minna haar vader ervan overtuigen dat een huwelijk haar nog niet paste, maar er kwam aan zijn geduld een einden hij besliste dat bij de derde zonsopgang haar huwelijk met Horneck zou voltrokken worden. Zij was radeloos, verscheurd tussen haar belofte aan Stromberg en de wil van haar vader. De avond vóór de derde zonsopgang vluchtte zij het bos in, om nooit meer terug te keren. Een tijd later kwam Stromberg terug. Het Romeinse gevaar was geweken. Toen hij hoorde dat Minna verdwenen was, begon hij een moeizame speurtocht. Uiteindelijk vond hij haar, verscholen in het dichte struikgewas, aan de oever van een brede beek. Het mocht evenwel niet meer baten. Minna was van het lange zwerven totaal uitgeput en ze stierf in de armen van haar geliefde.

Eerst wou Stromberg zich het leven benemen, maar hij besloot de plaats waar Minna overleden was blij-vend te vereren. Na een hut te hebben gebouwd, legde hij een dam in de beek en in het midden van de droge bedding maakte hij een graf waarin hij Minna voor eeuwig te rusten legde. Daarna liet hij het water weer zijn vrije loop. Op de oever waar hij Minna gevonden had, plaatste hij een zware rotsblok waarop hij, als aandenken aan Minna, « MINNA-WATER » beitelde. Het zou op dezelfde plaats zijn dat later de toren werd gebouwd die nu nog steeds het Minnewater domineert.