IJsje is het zachtste beertje van de hele wereld. Voel maar in het boek!

IJsje vond mama de liefste van de hele wereld IJsje vond mama de liefste van de hele wereld. En mama vond haar IJsje net zo lief.

IJsje en mama waren altijd samen. Of bijna altijd IJsje en mama waren altijd samen. Of bijna altijd. Want sinds kort had IJsje een geheim waar mama niets van mocht weten…

Mama mocht ook niet weten WAAR IJsje zijn geheim verstopt had Mama mocht ook niet weten WAAR IJsje zijn geheim verstopt had. Want dan zou het helemaal geen geheim meer zijn.

Dus telkens als IJsje naar zijn geheim toe wilde, moest hij een smoesje verzinnen. ‘Even plassen,’ glimlachte hij dan bijvoorbeeld, en weg was hij!

‘Dat plasje duurde wel heel erg lang,’ zei mama toen IJsje terugkwam ‘Dat plasje duurde wel heel erg lang,’ zei mama toen IJsje terugkwam. ‘Ik eh … er was ook nog een hoopje bij,’ zei IJsje gauw. En hij begon hard te blozen omdat hij bang was om zijn geheim te verklappen. ‘Zo zo,’ lachte mama, ‘ook nog een hoopje.’

Toen ze weer thuiskwamen, kleurde de avond de lucht Toen ze weer thuiskwamen, kleurde de avond de lucht. ‘Mag ik nog even buiten spelen?’ vroeg IJsje. Mama knikte en toen ze zich omdraaide, holde IJsje weg. Hij wilde dringend verder werken aan zijn geheim.

Na een tijdje riep mama hem voor het avondeten Na een tijdje riep mama hem voor het avondeten. IJsje kwam hijgend aangerend. Hij zat helemaal onder de sneeuw. ‘Ik eh … ben van het heuveltje gerold, mama,’ zei IJsje. En daarbij knipperde hij met zijn liefste ogen.

Na het eten ging mama even rusten. IJsje sloop meteen weer weg Na het eten ging mama even rusten. IJsje sloop meteen weer weg. Het was nu bijna donker, maar zijn geheim kon echt niet wachten. Het werd groter en groter.

Zijn geheim was nu ZO groot geworden dat hij er niet langer over kon zwijgen. Hij rende naar huis en riep al van ver: ‘Mama! Mama! Kom eens kijken!’

Mama pakte zijn hand en liep met hem mee Mama pakte zijn hand en liep met hem mee. Toen ze bij het geheim van IJsje aankwamen, viel haar mond open van verbazing. ZOIETS MOOIS HAD ZE NOG NOOIT GEZIEN.

‘Wij. ’ zei IJsje trots, en hij wees naar zijn geheim ‘Wij!’ zei IJsje trots, en hij wees naar zijn geheim. Ze bleven er nog lang naar kijken, zonder dat iemand iets zei. Aan de hemel glinsterden miljoenen sterren.

Die avond sliepen IJsje en mama heel dicht bij elkaar Die avond sliepen IJsje en mama heel dicht bij elkaar. En weet je waar ze allebei van droomden? Van IJsjes wondermooie geheim!