Drieëntwintigste Zondag van de Tijd door het Jaar Cyclus B 9 september 2018 Drieëntwintigste Zondag van de Tijd door het Jaar Muziek: Byzantijns lied Tempelplein

De koepel van de keten bevindt zich in het centrum vh Tempelplein De « kleine Apocalyps" van Jesaja (Jes 34-35), in 550 voor JC, geschreven, belooft het heil van Israël, dat nu in ballinschap is door het Babylonische Keizerrijk. De ballingschap maakte het « blind, kreupel, stom ..." en zonder Tempel. Psalm 146 (145) werd samengesteld in het kader van het laatste Alleluia in de Tempel. De koepel van de keten bevindt zich in het centrum vh Tempelplein

DE NEDERIGEN worden VERHEVEN en in het CENTRUM geplaatst, als de beste SCHAT 1e lezing: Jesaja speekt ons over de wijze waarom Israël achterbleef na de deportatie naar Babylonië: doof, stom, blind… Psalm 146 (145): In de Tempel loven wij met een “ALLELUIA” de Heer die de zwaksten beschermt: verdrukten, stommen, blinden, overwonnenen. 2e Lezing: De brief van Jacobus drukt op het hart om iedereen te eren, zonder onderscheid te maken tussen rijken en armen. God heeft de « armen » (van alle soort) gekozen om ze rijk te maken in het GELOOF. Evangelie: Jezus geneest de doofstomme (na een Kananese vreemdelinge) en deelt zo het Blijde Nieuws mee aan de misprezenen van deze wereld. Met al dezen die zich onwaardig vinden, ontvangen zij het Rijk als hun beste GESCHENK;

In het midden: Moskee van Omar en rechts de Koepel van de Ketenen Jes 35,4-7a Spreek tot allen die de moed verloren hebben: “Vat moed en vreest niet: Uw God komt om de wraak te voltrekken, God komt om te vergelden en om u te redden. Dan gaan de ogen van de blinden weer open en zullen de oren van de doven geopend worden. De lamme zal springen als een hert en jubelen zal de tong van de stomme. Ja, in de steppe zullen beken ontspringen, rivieren in de woestijn. De dorre vlakte wordt een vijver, het dorstige land een waterbron." In het midden: Moskee van Omar en rechts de Koepel van de Ketenen

Psalm 146 (145). Op het einde van het Psalter vormen de psalmen 146 (145)-150 een LOFZANG van het intieme en zinderende ALLELUIA tot God die de verdrukten en ALLEN helpt: Loven wij de God van verdrukten, hongerigen, gevangenen. Loven we God van blinden, oberwonnenen, rechtvaardigen en vreemdelingen. Loven we de God van wezen en weduwen. DAT IS ONZE GOD

Psalm 146 (145) De Heer zal ik loven mijn leven lang. De Heer doet altijd zijn woord gestand, verdrukten verschaft Hij recht. De Heer geeft brood aan wie honger heeft, gevangenen geeft Hij de vrijheid. Koepel vd Ketenen (691) waar zogezegd een keten (geplaatst door Koning Salomo?) rechtvaardigen en ongerechten zal scheiden bij het Laatste oordeel

Intérieur de la Coupole De Heer zal ik loven mijn leven lang. De ogen van blinden open de Heer, gebrokenen richt Hij weer op. De Heer bemint de rechtvaardigen, De Heer behoedt de ontheemden. Intérieur de la Coupole

De Heer zal ik loven mijn leven lang. . De Heer geeft wees en weduwe steun, maar zondaars laat Hij verdwalen. De Heer is koning in eeuwigheid; uw God, Sion, heerst over alle geslachten! Plafond vd Koepel

Detail Jac 2,1-5 Gij die gelooft in onze Heer Jezus Christus, de Heer der heerlijkheid, verbindt dit geloof toch niet met partijdigheid en vleierij! Ik bedoel dit: veronderstel er treedt in uw samenkomst een man binnen, keurig gekleed en met gouden ringen aan zijn vingers, en tegelijkertijd komt er ook een arme aan in schamele kleren; als gij nu opziet tegen de rijkgeklede man en hem een ereplaats aanbiedt, terwijl gij tegen de arme zegt: “Blijf daar maar staan," of: “Ga hier op de grond zitten, bij mijn voetbank" maakt ge u dan niet schuldig aan een kwaadaardige discriminatie? Luister, lieve broeders: God heeft de armen naar de wereld uitverkoren om rijk te zijn in het geloof en erfgenamen van het koninkrijk dat Hij beloofd heeft aan wie Hem liefhebben.

Het woord is vlees geworden en het heeft onder ons gewoond; Aan allen die Hem aanvaardden gaf Hij het vermogen om kinderen Gods te worden. Alleluia. Joh. 1,14 en 12b

In die tijd vertrok Jezus uit de streek van Tyrus en begaf zich over Sidon naar het meer van Galilea, midden in de streek van Dekapolis. Men bracht een doofstomme bij Hem en smeekte Hem dat Hij deze de hand zou opleggen. Jezus nam hem terzijde, buiten de kring van het volk, stak hem de vingers in de oren en raakte zijn tong met speeksel aan. Vervolgens sloeg Hij zijn ogen ten hemel, zuchtte en sprak tot hem: “Effeta", wat betekent: Ga open. Terstond gingen zijn oren open, en werd de band van zijn tong losgemaakt zodat hij normaal sprak. Hij verbood het aan iemand te zeggen; maar met hoe meer nadruk Hij dat verbood, des te luider verkondigden zij het. Buiten zichzelf van verbazing riepen zij uit: “Hij heeft alles wel gedaan, Hij laat doven horen en stommen spreken.“ Mc 7,31-37 Plaats van de “Schat”

Origineel: Joan Ramirez (+) Uitbreiding met afbeeldingen, lezingen, muziek, commentaren (Catalaanse en Spaanse versie) : Regina Goberna, in samenwerking met Àngel Casas Italiaanse vertaling : Ramon Julià Baskische vertaling : Periko Alkain Portugese vertaling : Ze Manel Marquespereira Franse vertaling : Àngel Casas Nederlandse vertaling : Ben Van Vossel Video: Esther Lozano