Weerloos... maar niet verdwaald!
juli jaar maatschappelijk werk vrijwilligerswerk moeder & oma alleskunner 46 jaar verpleegkundige communicatieadviseur zorgmanager organisator 20 jaar samen
juni december 2004 diagnose ALZHEIMER
Volledige afhankelijkheid Niet in staat begrijpelijk te spreken (afasie) Kan niets zelfstandig (apraxie) Kan niet alleen zijn 40 uur zorgdames/week (PGB) Regelmatig in eigen wereld Soms onrust Valgevaarlijk Maar nog thuis! Sinds 2009 augustus 2011
juni augustus 2011 Thuis gevallen HEUP GEBROKEN Opname ziekenhuis Operatie: kophalsprothese
De grote vraag! Hoe zorg ik ervoor dat dit radicaal opschudden van haar gestructureerde en veilige leven de zorgvuldig opgebouwde balans zo min mogelijk verstoort? En kan er wat ik wil?
Een parallel? In een kindgericht ziekenhuis: zijn ouders welkom om bij hun kind te blijven; mogen ouders aanwezig zijn als hun kind onder narcose wordt gebracht; mogen ouders aanwezig zijn op de uitslaapkamer als hun kind bijkomt uit de narcose; ligt het kind op een kinderafdeling; worden kinderen nooit samen met volwassen patiënten verpleegd; worden kinderen verpleegd door kinderverpleegkundigen; kunnen ouders naast het bed van hun kind overnachten als het 's nachts in het ziekenhuis moet blijven (rooming-in); wordt het kind enige tijd vóór de opname verwacht op het anesthesie-spreekuur. Vervang ‘kind/kinderen’ door ‘dementerende/dementerenden’ ‘ouders’ door ‘mantelzorger(s)’ andere
Liesbeth was na 12 dagen weer thuis... februari zonder merkbare achteruitgang... en inmiddels weer volledig mobiel!