Wandeling Werkvergadering 15 januari 2016 door Carla van Grootel

12 dappere vrienden vertrekken aan het Klaverhof te Turnhout.

voor een wandeling van een 10-tal km in het Turnhouts Vennegebied.

Paul heeft een plastieken zakje mee. Wat zou daar inzitten?

Na een paar kilometer stappen, komen we het te weten!!

Hij trakteert met een bekertje Schnaps en

daar krijgt iedereen het warm van. Santé en bedankt Paul!

Dan werd onze tocht verder gezet en ploeteren we door de modder

of zoeken een droog plaatske links of rechts, want het heeft de vorige dagen wat geregend.

Hier is het opletten om niet te vallen! Maar het gaat goed…

We komen toe in Klein Kuylen, een halfopen parklandschap,

waarin open (graslanden en ruigtes) en gesloten begroeiing (bos) elkaar afwisselen.

Gallowayrunderen helpen bij het beheer.

Al zig-zaggend geraken we binnen…

Dankzij verschillende maatregelen ontstaat een gevarieerd parklandschap.

Heel wat planten en dieren voelen zich hier dan ook thuis.

We moeten in de zomer nog eens terug komen, wanneer al de bloemen en planten in bloei staan.

Om dit mooie maar kwetsbare landschap te behouden loopt in de omgeving van het Turnhoutse vennengebied

sinds een aantal jaren een natuurinrichtingsproject.

Het is een heel werk deze bomen te verzagen!

Hier kan men enkele dagen mee verwarmen!

Soms is het kruipen tussen het struikgewas…

en proberen een droog plaatske te vinden om niet uit te schuiven.

Even moeten we onze paraplu openen. Zijn we nog op de goede weg?

Daarom gaan we een stapke sneller.

In de Klein Engelandshoeve genieten we van een drankje.

Dan moeten we terug vertrekken, want willen voor het donker terug zijn.

Daar gaan we dan weer!

Op verschillende borden kunnen we info over de omgeving lezen.

Er staan enkele schapen en … wiens broer is dit?

In het bos werd een looppad aangelegd.

Goed het poortje terug dicht doen hé!

We wandelen langs enkele bekende vennen,

die de laatste decennia in een slechte staat geraakten doordat

grote volumes slib de oorspronkelijke zandbodem bedekte.

Hierdoor verdwenen de typische soorten in het ven die juist aangepast waren aan deze zandige venbodem

zoals bijvoorbeeld de waterlobelia en het oeverkruid.

Langzaam gaat de zon onder

en komen in bewoond gebied.

Wat is het hier toch mooi!

Hier kunnen we lekker eten…

We komen aan het kanaal en zijn voor het geheel donker is terug in het Klaverhof.

Daar kunnen we een aperitiefje drinken voordat we lekker gaan smullen van wat we besteld hebben.

Het smaakt bij iedereen, want er valt een volledige stilte tijdens het eten.

Amai, wat een rib! Zal ik die baas kunnen? Amai, wat een volle pot wok met scampi’s en kip! Zal ik die wel op krijgen?

Het ergste is de rekening en dat valt bij Luk precies wat tegen?

Dan werd afscheid van elkaar genomen. Tot volgende keer en bedankt voor de organisatie Paul. De foto’s van dit verhaaltje kan je zien in mijn foto album: Dit verhaaltje kan je zien op mijn blog: