Voor pa
De grond verzakt onder mijn voeten als ik naar de hemel kijk Waarom hebben mijn vermoedens, nu een keertje wel gelijk De grote aarde wil niet stilstaan ook al vraag ik keer op keer om de klokken stil te zetten ook al helpt het mij niet meer Ik hap naar adem en bemerk dat de ruimte mij verstikt Ik heb mijn klachten en mijn zorgen voor niemand aangedikt Mijn hoofd dat tolt van alle spoken, twijfel en onzekerheid Dit is wat mij is gegeven en ons rest de laatste tijd En iedereen die vraagt Hoe is het nu vandaag Leef in mij laat het leven niet voor niets zijn geweest voor wat het is ook al is het straks voorbij Leef in mij pak dan mijn verloren tijd neem het maar voor wat het is alles gaat een keer voorbij Ik mag mijn tranen laten lopen al vertroebelt het mijn zicht Kijk naar wat mijn goede daden anderen hebben aangericht Dat ik jullie om me heen had is soms meer dan ik verdiende Maar ik wens dat ik mag leven in de harten van mijn vrienden Maak mij niet gekker dan ik ben met alle goedbedoelde vragen Laat me toch mijn leven leven want ik tel de lange dagen Help me door het diepe dal door niet door te blijven zagen Wees een steun en toeverlaat die mijn lasten mee wil dragen En iedereen die vraagt…
Tekst John Bouwman Muziek en uitvoering Anne Martin Koree Piter Reitsma