Responsiecollege 18 Nadine Wilczak

HIV virussen Het HIV-virus infecteert belangrijke cellen (CD4- positieve T-lymfocyten of T-helper cellen) in het immuunsysteem waardoor het lichaam geen effectieve verdediging meer heeft tegen allerlei micro-organismen. Kenmerkend voor AIDS zijn opeenvolgende infecties met bacteriën, virussen en schimmels, maar ook het ontstaan van kwaadaardige tumoren als gevolg van een ernstig verminderde weerstand.

HIV en transpireren HIV virussen <> retro virussen Infectie van HIV in het lichaam Uitschakelen van T-helper cellen Lichaam wordt vatbaar voor opportunistische infecties Infecties die alleen voorkomen bij individuen die een verzwakt immuunsysteem hebben

HIV en transpireren Longontsteking met Pneumocystis jiroveci (ook wel PJP of PCP genoemd)  Infectie met Mycobacterium avium complex (MAC) Infectie van de slokdarm, mond en vagina met Candida albicans (gist) Hersenontsteking met Toxoplasma gondii Hersenvliesontsteking met Cryptococcus neoformans

HIV en transpireren Longontsteking (pneumocystis) Nachtzweet Koorts Mycobacterium tuberculosis Tuberculose of TBC koorts

HIV-antistoffen Er zijn twee varianten van het HIV-virus bekend. Het eerst ontdekte virus (HIV-1) is het meest agressief. In 1985 werd in het Westelijk deel van Afrika een variant op het HIV-1 ontdekt, HIV-2 genaamd. Het HIV-2 is minder agressief dan HIV-1, het beloop is goedaardiger en trager. Bij bloedonderzoek wordt getest op antistoffen tegen beide HIV-typen. Anti- HIV-1 en anti-HIV-2 Detectie van HIV besmetting ELISA (Enzyme Linked Immuno Sorbent Assay) Detectie van virale eiwitten

HIV-antistoffen Bij infectie van cellen met het HIV virus B-cellen B-cellen vormen antistoffen tegen het HIV- virus antigenen Antistoffen zijn detecteerbaar in het bloed Klinische bepaling van HIV antistoffen

Werking van antistoffen bij HIV Antistoffen binden virale antigenen Antigeen-antistof complex Virale antigenen van het HIV virus worden uitgeschakeld Bij aids gebeurt dit slechts beperkt Defect immuunsysteem

Klinisch onderzoek AIDS Twee methoden voor vaststellen hiv-infectie Een hiv-infectie kan op twee manieren worden vastgesteld: Indirect door het aantonen van specifieke antistoffen: de antistoffen kunnen gedetecteerd worden met behulp van twee verschillende testen. Samen geven deze testen een zeer betrouwbare uitslag. Direct door het aantonen van het virus of onderdelen hiervan: bij deze methode van diagnostiek wordt de aanwezigheid en de hoeveelheid hiv-RNA (viral load) in het bloed bepaald. Op basis van deze viral load en de meting van het aantal CD4-cellen (T-helpercellen) kan een goede voorspelling van de ziekteprogressie worden gedaan.

Medisch onderzoek AIDS Arts Anamnese (stellen van vragen) Achterhalen of er infectie met HIV heeft plaatsgevonden Klinische test aanvragen Nemen van een bloedmonster Lichamelijke klachten Is er sprake van een opportunistische infectie

HIV en AIDS Lichamelijke klachten Begin: Later stadium Griepachtige verschijnselen Later stadium Longontsteking, moeheid, koorts, gewichtsverlies en opportunistische infecties Kaposisarcoom (huidkanker) die veel voorkomt bij HIV geïnfecteerde

HIV en AIDS Kaposisarcoom Candida Albicans

De rol van de verpleegkundige aids en info HIV Zie toegevoegde PDFs file

Vascularisatie en Reumatoïde artritis (RA) Ontstekingsreactie Systeem aandoening en auto-immuun Antistoffen gevormd tegen lichaamseigen weefsels (synoviaal vlies) Activatie van mestcellen Mestcellen geven heparine en histamine af Verhogen de vascularisatie in de weefsels Vascularisatie <> aanleggen van capillairen

Trombocyten en RA Ontsteking wordt ingekapseld Zo klein mogelijk gehouden Verspreiding voorkomen Trombocyten en stollingseiwitten

Ontstekingsreactie Chemische verandering Toename doorbloeding (roodheid = rubor) Mestcellen die histamine en heparine afgeven Aantrekken van fagocyten (leukocyten) Macrofagen in de weefsels verwijderen beschadigd weefsel Vallen vreemde indringers aan Verwijderen van immuuncomplexen Cytokinen Activeren van immuunreacties (T-cellen en B-cellen) Vorming van stolsels (ontstekingsreactie inkapselen) Verwijderen van het stolsel (na de ontstekingsreactie) Verwijderen van beschadigde cellen en immuuncomplexen door macrofagen. Vorming van litteken weefsel

Verloop van ontstekingsreactie Figuur 14-10