BUNRAKU 文楽
Bunraku is een traditionele kunst in Japan De traditionele podiumkunsten Bugaku Nōgaku Bunraku Kabuki
文楽 BUNRAKU = TRADITIONELE VERTELKUNST OP MUZIEK GEÏLLUSTREEＲD MET POPPEN
人形浄瑠璃 NINGYŌ JŌRURI De oorspronkelijke benaming van bunraku is ningyō jōruri Betekenis: vertellen op traditionele wijze met poppen
Van rondtrekkende “troubadours”naar poppentheater In de middeleeuwen, rondtrekkende vertellers die zich begeleidden op een biwa. Tragische epossen In de 16de eeuw het ontstaan van het jōruri genre=romantische verhalen Biwa wordt vervangen door shamisen Einde 16de eeuw, poppenspelers gaan samenwerken met jōruri verteller
人形浄瑠璃 Ningyō jōruri 17de en 18de eeuw een zeer populaire amusementsvorm in de grote steden Weerspiegelt de interesses van de gewone stedeling De standaardvorm van het huidige bunraku wordt gecreëerd
Takemoto Gidayū en Chikamatsu Monzaemon Chikamatsu Monzaemon: bekende schrijver uit de Edo periode (1600-1868) Vernieuwing doorgevoerd in de Japanse jōruri literatuur met het stuk“De dubbele zelfmoord in Sonezaki” (1703) Gebaseerd op actualiteit Hoofdpersonages zijn gewone stedelingen Takemoto Gidayū: bekende jōruri verteller Stichtte in 1684 het Takemoto Theater in Ōsaka Schreef veel theoretische werken Vader van de Gidayū stijl van vertellen in Bunraku
1734: voor het eerst een pop met drie poppenspelers
1872: BUNRAKUZA 文楽座 Het poppentheater van de poppenspeler Uemura Bunrakuken
Bunraku stijl van vertellen Één verteller, één shamisenspeler Drie soorten vocale muziek – verteller is een stemvirtuoos Variatie in ritme Dramatisch effect De tekst is heilig Per 2,3 bedrijven een andere verteller