A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z A OE OO O A AA E EE I IE UU U EU EI AU UI OE iegie aga oegoe iehie aha oehoe iegie iesie asa oesoe iewie awa oewoe iesie iefie afa oefoe iejie aja oejoe iefie iezie aza oezoe iesjie asja oesjoe iezie ievie ava oevoe ienjie anja oenjoe ievie hied hid heed hed huud hud heud haad hied hoed hood hod had heid houd huid hoed

Ik wilde wat vertellen over mijn vakantie van afgelopen zomer: Toen ben ik met 'n viertal vrienden in Friesland op zeilvakantie geweest. Hebben we daar in eerste instantie twee zeilbootjes gehuurd, dat was in de buurt van 't Snekermeer, 'n klein haventje daar zo. Twee polyvalkjes, ik weet niet of dat u wat zegt? In ieder geval, open bootjes, niet zo groot, vrij zeewaardig. Nou ja meer-waardig meer, want op zee kunnen ze niet en, ja, daar zouden we dan drie in ene boot twee in andere boot lekker 'n stukje zeilen en per dag 's zien waar we aan zouden leggen. We hadden al 'ns eerder gezeild, we hadden ook al twee keer eerder 'n zeilvakantie gehad. Niet persé met die groep, maar in ieder geval...

We waren geloof ik nog geen uur op het Snekermeer of ik zag al kans om de boot om te krijgen! 't Was namelijk zo: 't Grootzeil zit met 'n grootschoot vast en die grootschoot die kon je klemzetten. Normaal gesproken zet je die klem door 'm naar beneden vast te drukken, alleen deze zette je klem door 'm omhóóg te trekken. En als de boot 'n beetje schuin gaat en je houdt die grootschoot vast, en 't roer, dan leun je of dan hang je met je gewicht aan die grootschoot, maar die schiet dan automatisch in die klem en ik zag kans om de verkeerde kant op dat ding proberen los te trekken, dus de grootschoot die bleef klem zitten en de boot die ging steeds schuiner en uiteindelijk viel die gewoon om.

Dus die jongen die bij me in de boot zat, die was natuurlijk hartstikke kwaad, want zijn spullen lagen onder de waterlijn! Nou ja, goed, hij was dan wel zo snel dat ie gelijk mij naar de onderkant van de boot delegeerde om allebei op 't zwaard te gaan staan. Daardoor klapte ie vrij snel weer rechtop. Toen hebben we nog 'n poosje gehoost en gelukkig kregen we de motor aan de praat anders dan waren we waarschijnlijk nog 'n hele tijd op 't meer blijven dobberen.

Ja goed, alle spullen natuurlijk nat, die jongen z'n slaapzak die was nat geworden, z'n kussen dat was, nou, niet meer te redden eigenlijk... En op zich was dat allemaal nog niet zo erg geweest want 't was 'n mooi zonnig dagje, we konden alles te drogen leggen, dus dat was niet zo'n punt, alleen... De moeder van twee andere jongens die ook mee waren, die zaten toen op 't andere bootje - die had voor ons heel aardig 'n paar gehaktballen gebakken. Mooi in 'n plastic trommeltje gedaan met de jus d'r nog bij, zodat we die op konden warmen die avond. Alleen, dat trommeltje was opengegaan in onze boot, dus die hele boot die glibberde van de jus, dus wij probeerden die boot leeg te hozen, maar we gleden steeds onderuit, dus die moesten we ook eerst nog 's helemaal afsoppen! Nou ja goed ook de spullen natuurlijk 'n beetje onder de jus, ik geloof dat die stank d'r na die week nog steeds in zat!

Nou goed, dat was allemaal in ieder geval niet zo'n ramp. OK, 'n beetje 'n domper op de feestvreugde voor de eerste dag, maar 't weer bleef lekker dus de volgende dag zijn we ook lekker gaan zeilen. Toen waren we inmiddels bij 't Hegermeer aangekomen. Daar, eerst hebben we in Heeg gelegen 'n paar dagen of, nee, 1 dag. Daarna zijn we 't meer overgestoken naar 'n haventje aan de andere kant, ik geloof Elahuizen of zo. Durf ik niet met zekerheid te zeggen.

In ieder geval, 't was hartstikke leuk daar en we zouden die avond geloof ik daarna terugvaren, want 't had overdag 'n beetje geregend, dus we wachtten tot 't wat beter weer werd. Nou ja, goed, lekker windje... Alleen 's avonds begon die wind steeds meer op te steken dus wij hadden al zoiets van: Nou moeten we wel 'n beetje opschieten, anders dan komen we nog in de storm terecht, dus wij vlot die boot opgetuigt en volgegooid met onze spullen, de haven uitgegaan en ja hoor 't begon inderdaad te stormen. We zagen in de verte, nou ja, goed, 't Hegermeer dat is vrij langgerekt en precies over de lengte kwam de wind opzetten, dus helemaal in de verte, de kant waar we vandaan de wind kregen, we hadden gelukkig wind mee, maar daar zagen we dus al enorme onweersbuien hangen, dus wij probeerden om zo snel mogelijk naar de haven te komen. Ja 't begon al 'n beetje te golven en die bootjes die zijn wel stabiel, maar die kunnen natuurlijk niet véél golfslag hebben. 't Zijn tenslotte bootjes voor op de meren, dus, nou ja, windkracht zes, dat kan dan nog wel... Windkracht zeven eigenlijk niet meer. En, ja, 't was dus toch wel al ruim windkracht zes, dus wij op best wel grote golven die kant op.

Die andere jongens zaten met z'n tweeen in de boot. Wij hadden dan 't geluk dat we met z'n drieen waren, dus wij hadden nog 'n beetje gewicht, dus 't ding lag nog wel stabiel. Ik wéér achter 't roer, deze keer wat oplettender natuurlijk, dus de boot ging niet om, maar ja, die golven die sleurden die boot behoorlijk mee, dus we hadden moeite om 'm recht te houden, moeite om de bochten door te komen. Op 'n gegeven moment moesten we zelfs twee, drie keer tegen de wind in steken voordat we d'r doorheen konden draaien. Nou ja, vóór de wind draaien, dat gaat natuurlijk niet, dan sla je gelijk om. Die wind die werd steeds harder, 't begon te regenen, en we zagen in de verte al echt gróte donkere onweersbuien aankomen. We moesten nog wel 'n klein stukje.

Op 'n gegeven moment, voor de haven van Heeg heb je, aan één kant 'n beetje, nog 'n eiland liggen. Nou, dat eiland dat zouden we dan net voor langs kunnen steken. Met 'n beetje geluk konden we dan gelijk recht de haven in, maar dan moest je wel 'n beetje schuin op de golven blijven en die golven werden ook steeds hoger, dus op 'n gegeven moment kon ik 't roer niet meer houden, dus ik roep tegen die jongens: "Joh 't gaat niet meer, we moeten die motor aanzetten en die zeilen naar beneden". Dus wij konden nog net voor de vaargeul die boot stil krijgen, anders dan waren we misschien nog overvaren ook, en toen kregen we 'n enorme hoosbui op ons dak! We konden nou aan de voorkant de achterkant van de boot zowat niet meer zien, en wij net met de grootste moeite die zeilen naar beneden en, ja, hopen dat die motor wou starten. Die had nog wel 'ns problemen gegeven. Gelukkig, in 1 keer, dus wij nét op 't nippertje dóór die hagelbui ontsnapt eigenlijk. Toen vonden we in de haven die andere jongens, die waren gelukkig wat voor ons uit gekomen, die waren wat sneller, maar die lagen daar helemaal tegen de kant aangeduwd door de wind. Die konden geen kant meer op. Die kregen de motor ook niet aan de praat, dus die hebben wij toen moeten slepen geloof ik zelfs. Dat was wel 'n leuk avontuur, dus dat was in ieder geval wel spannend.

Nou op zich dat viel allemaal nog wel mee zelfs, want daarna, na die paar dagen, ik geloof dat we vijf dagen op die bootjes hadden gezeten - daarna gingen we terug. Weer naar dat haventje. Toen zouden we 'n grotere boot meenemen, 'n kajuitboot, 'n metertje of tien lang, geloof ik. Eentje waarmee we ook 't IJsselmeer op konden. Nou, de eerste paar dagen dan zo snel mogelijk richting 't IJsselmeer gevaren, toen daar, ik geloof bij... Ik zou echt niet meer weten hoe 't heet daar, in ieder geval... In de haven gelegen. Hartstikke mooi weer, volgende dag ook met hartstikke mooi weer, bijna windstil, wilden wij 't IJsselmeer over zien te komen. Nou, dat ging hartstikke goed, we waren zo bij Enkhuizen. Dan zouden we daar 't Markermeer op, dus door de sluizen heen en dan zien dat we nog bij, zeg ik 't goed? Enkhuizen ligt boven hoorn geloof ik... Ja, volgens mij wel. Dan door de sluizen heen naar Hoorn toe.

Nou ja, dat viel ook allemaal wel mee, die sluizen dat was niet zo'n punt, maar de wind die begon 'n beetje op te steken, dus wij met 'n lekker vaartje richting Hoorn... We hadden wind mee, dus dat ging allemaal hartstikke soepel. Vlak voor hoorn zouden dan die boot tegen de wind in gooien en de zeilen reven, en dan konden we naar binnen op de motor. 't Probleem was alleen 1 van de fokkeschoten, die schoot los. Die floepte helemaal 't katrolletje uit. Die hadden we dus, eigenlijk had d'r 'n knoop in moeten zitten, naar mijn weten had ik die d'r ook echt wel ingedaan, alleen die was losgeraakt dan blijkbaar. Die schoot los, die schoot onder de boot door en die kwam vast in de schroef te zitten, dus we konden niks meer met de zeilen doen en we kregen de motor niet meer aan want die schroef die zat klem, dus toen moesten we wachten tot we naar binnen gesleept werden. Tot overmaat van ramp, dat 1 van m'n vrienden ook nog z'n - ik geloof 1 van z'n vingers - die was knel komen te zitten bij 1 van die schoten, toen we tegen de wind in gingen liggen, dus die jongen die had ook al ontzettende pijn aan die vinger.

Dat was dan gelukkig nog goed afgelopen, want hij had 'm gelijk koel gehouden, maar, nou ja, goed, wij naar binnen toe. Wij gelijk 'n plaatsje gevraagd, gevraagd aan die man of we eventueel opgetakeld konden worden om te kijken onder die boot omdat, nou ja, goed, als die schroef losraakt of zo, dan kan je natuurlijk ook geen kant op. Zeker niet als je midden op 't IJsselmeer zit en 't gebeurd. Dus wij netjes vragen van: "Jongens, kunnen we getakeld worden?" En 't was maandag, en die jongen zei: "Oh, ja, geen enkel probleem". De assistent havenmeester was dat geloof ik, die zei van: "Ja, morgenochtend moeten jullie gelijk naar ons toe komen, dan kunnen we jullie takelen". Nou, prima, wij plaatsje gezocht, nog even wat gegeten in de stad en wij de volgende ochtend gelijk vroeg op: Naar de havenmeester toe, vragen of we getakeld konden worden! En die vertelt ons heel vrolijk dat dat alleen maar op maandag gebeurd, dus de dag daarvoor! Dus wij lopen vloeken en tieren op die man en z'n assistent, maar dat hielp allemaal geen biet. Die man die wilde onze boot pertinent niet optakelen, dus wij zaten, nou ja, goed klem daar in Enkhuizen, uh in Hoorn.

Dus wij al overal rondgevraagd, mensen die misschien konden helpen, die wat wisten, want, ja, je kunt natuurlijk wel onder die boot gaan kijken, maar je ziet geen moer. 't Is van dat slootwater-kleurtje, dus dat helpt eigenlijk niks. Uiteindelijk zijn we d'r dan toch maar d'ronder gegaan, op de tast dan geprobeerd om die knoop te ontwarren. Maar ja, gelukkig was 't allemaal 'n stuk minder link dan 't bleek, want die schroef die was zo scherp niet, en, nou ja, goed, uiteindelijk bleek dan: Dat ding was 'r 'n paar keer omheen gedraaid, die hebben we d'r toen teruggedraaid en toen zat ie alleen nog maar klem tussen de schroef en de schroefas. Daar zat 'n beetje speling tussen, daar kon dat touw net tussen, dan zat ie mooi klem. Dus wij hebben 'm losgehaald, toen hebben we de eigenaar van die boot opgebeld, 't hele verhaal verteld. Die zei ook van: "Ja, nou ja, goed, eigenlijk moet je dat ding effe takelen want dan weet je zeker dat die schroef nog vastzit. Als die schroef los is komen te zitten door dat touw, dan heb je d'r nog geen moer an".

Dus wij op de gok, ja, we konden niet takelen - op de gok teruggevaren, en we hadden net besloten, 'n paar dagen van tevoren al, dat we die nácht zouden gaan varen van Hoorn naar Enkhuizen toe, want 'n keertje 's nachts op 't IJsselmeer, dat was natuurlijk ook wel mooi. En toen was 't lekker volle maan dus veel licht, dus wij al 'n beetje, ja, knoop in de buik; De haven uit. Wat we niet verwacht hadden was dat 't 's nachts de wind opstak. Normaal gesproken is 't 's nachts veel rustiger dan overdag, dus dat kon wel, maar nu begon 't zo hard te waaien dat wij op 'n gegeven moment ergens halverwege zoiets hadden van: "Nou, dan kunnen we beter teruggaan". Dus wij die boot omgekeerd, sprong de motor niet aan. Tot twee keer toe! Dus wij hadden al helemaal de zenuwen, want wij dachten dat dat door dat touw kwam, en pas de derde keer sprong de motor uiteindelijk aan. Dus wij al heel blij en, nou ja, goed, maar weer terug naar Hoorn gegaan en de volgende dag dan, overdag, toen was 't inmiddels al weer heel rustig, zijn we teruggevaren naar Enkhuizen.

En de laatste dag, nee, niet, toen zijn we zelfs gelíjk doorgegaan, want we konden de sluizen bijna onmiddellijk door en 't was nog zulk mooi weer, toen zijn we gelijk teruggevaren 't IJsselmeer over. Overdag veel bootjes om ons heen dus dat kon wel, en uiteindelijk is alles goed afgelopen, maar we hebben toch wel 'n paar keer flink in de zenuwen gezeten!

Heb ik nog tijd over?

Ja, ik, uh... Twee van m'n vrienden die mee waren helemaal niet, twee zelfs nog vaker dan ik. Eentje die had ook al gevaren op zo'n kajuitboot die z'n ouders hadden, maar toen was ie nog vrij klein. Maar daarna zijn ze samen nog 'n keer 'n vakantie op zo'n zeilschool hebben ze gehad, dus die konden wel 'n beetje, die wisten wel 'n beetje hoe of wat, en zeker 1 van de twee die was d'r heel zelfverzekerd mee, in ieder geval. Die straalde ook echt vertrouwen uit. Die ander, nou ja, die bleek 't ook wel te kunnen, maar die wist dan niet hoe alles heette en die deed 't allemaal maar ongeveer 'n beetje, en dat ging altijd wel goed; En die wist ook wel hoe of wat uiteindelijk, maar van tevoren had je dan zo'n gevoel van: "Nou, zit dat wel helemaal lekker?" En ja, ik was 't jaar daarna pas d'r bij gekomen, toen waren we met nog twee anderen, waren we ook 'n weekje gaan varen, ook op die kleine bootjes, en 't jaar daarop weer, met nog 'n paar anderen. Ook op twee van die kleine bootjes.

Toen hadden we ook al van alles meegemaakt, want toen kwamen we weer in 'n storm terecht met, wij tweëen zaten toen op die ene boot en die derde jongen die ook die echt goed kon zeilen, die was 'r toen nog niet, die zou pas later, die avond geloof ik, bij ons komen, en die andere drie, die dus geen vaarervaring hadden, die zaten op 't andere bootje. Op 't Hegermeer, weer met veel wind, alleen toen hadden we maar 1 bootje met 'n motor. We dachten: "Dat is goedkoper, dan gooien we die ander op sleeptouw, gaan we op 1 motortje gaan we die kanaaltjes door". En wij hadden de motor, dus zij moesten met zware wind de haven inkomen en die jongen die gooit op 'n gegeven moment 't zeil om, maar die vergeet 't zeil vast te houden, dus dat slaat met 'n klap om. Die boot bijna op z'n kant, zij met volle vaart die haven ingevaren, net op tijd 't roer omgegooid! Gelukkig was 'r geen ander bootje, was 'r precies 1 leeg plekje voor die boot om 'm, ja, in te leggen, waar die gelijk rechtstreeks in kon varen, dus met 'n enorme klap tegen de kant op! Gelukkig ook die voorkant van die boot, die was van metaal, dus dat bleef heel, maar in die kant zat 'n enorme deuk in die houten balk en die jongen die stapte met trillende vingers uit, dus die had ook zo iets van: "Nou, voor mij hoeft 't niet meer".

Nou, dus dat was allemaal ook wel spannend, dus we hebben altijd wel leuke zeilvakanties gehad, in ieder geval want, uh...

Ik had nog wel even door kunnen gaan hoor...

Nou, 't was wel mooi hoe we toen, we moesten natuurlijk ook nog terug, want we waren ook, ergens in Sneek hadden we die bootjes gehuurd, en we waren weer in Elahuizen aangekomen, toevallig diezelfde haven, 't is altijd raak daarzo, en die jongen die had helemaal geen zin meer om te varen en z'n vriendin die was ook mee, die had ook zoiets van: "Nou, voor mij hoeft 't even niet meer". En dat andere meisje wat mee was, die, nou, ik weet niet... Die was óf ontzettend naïef, óf die had gewoon helemaal, die was nergens bang voor. Maar die wilde gelijk wéér met ons varen, en gelijk met dat weer en liefst zo schuin mogelijk! Dus wij hadden 1 bootje helemaal leeggegooid de volgende dag, en die jongen en z'n vriendin, die waren lekker aan de kant gebleven bij 't andere bootje, wat helemaal volgestouwd lag met onze spullen. En wij met dat lege bootje 't meer op, zo van: "Nou, als we dan omvallen dan is 'r toch niks aan de hand, en zo schuin mogelijk". Nou ja, goed, 't was niet veel wind en 't viel allemaal wel mee, dus wij lekker aan de mast hangen om dat ding schuin te laten gaan en dat meisje, nou ja, die vond 't alleen maar leuk, en wij hadden zoiets van: "Jemig, hoe krijgen we dat kind ooit bang?" Weet je wel?

Nou ja, goed, op zich was 't wel 'n leuk dagje, maar ja, we moesten natuurlijk wel weer terug naar, in ieder geval, naar Heeg toe, en daarna nog naar Sneek ergens, dat plaatsje waar we gehuurd hadden, dus de volgende dag ben ik met die jongen en z'n vriendin in 't bootje gestapt. En die andere jongen met inmiddels die derde die ook aan was, vierde, ik moet wel goed tellen - die ook aan was gekomen en dat andere meisje in die andere boot, en ik heel rustig en zo min mogelijk over de golven heen varen, zo rustig mogelijk. Die boot zo recht mogelijk gehouden, nou ja, dat ging dan wel, en juist omdat ik 't zo voorzichtig deed had ie op gegeven moment ook zoiets van: "Mwah, dat zeilen valt toch wel mee!" En toen durfde ie de volgende dag ook weer gewoon in 't boot je te stappen, maar als we toen ook slecht weer hadden gehad dan denk ik niet dat ie 't leuk had gevonden!