Laplace transformatie

Slides:



Advertisements
Verwante presentaties
Trillingen en golven Sessie 4.
Advertisements

Toepassingen met integralen
H3 Tweedegraads Verbanden
toepassingen van integralen
H1 Basis Rekenvaardigheden
De HF Spectrumanalyzer
Hoofdstuk 8: Recursie.
Inleiding Meten 8E020 8C120 College 15a
Inleiding Elektronica
Hogere Wiskunde Complexe getallen college week 6
havo B Samenvatting Hoofdstuk 12
vwo B Samenvatting Hoofdstuk 11
uit: Wiskunde in beweging – Theo de Haan
Het prijs- of marktmechanisme I
Waar is dit goed voor? doel: conceptuele grondslag voor moleculaire binding, moleculaire structuren. benadering: fundamentele, fysische wetmatigheden,
Motivatie informatie = verandering in tijd netwerken: met R, L, en C
Herleiden (= Haakjes uitwerken)
Laplace transformatie
vwo B Samenvatting Hoofdstuk 1
vwo B Samenvatting Hoofdstuk 7
vwo A Samenvatting Hoofdstuk 14
Lineaire functies Lineaire functie
De grafiek van een lineair verband is ALTIJD een rechte lijn.
Differentieer regels De afgeleide van een functie f is volgens de limietdefinitie: Meestal bepaal je de afgeleide niet met deze limietdefinitie, maar.
Lineaire vergelijkingen
Differentieer regels De afgeleide van een functie f is volgens de limietdefinitie: Meestal bepaal je de afgeleide niet met deze limietdefinitie, maar.
Parallelle Algoritmen String matching. 1 Beter algoritme patroonanalyse Bottleneck in eenvoudig algoritme: WITNESS(j) (j = kandidaat in eerste i-blok)
4K130 Signaalanalyse (vdMolengraft/Kok)
Deze les wordt verzorgd door de Kansrekening en statistiekgroep Faculteit W&I TU/e.
8C120 Inleiding Meten en Modelleren 8C120 Prof.dr.ir. Bart ter Haar Romeny Faculteit Biomedische Technologie Biomedische Beeld Analyse
Prof.dr.ir. Bart ter Haar Romeny
Deze week: Syllabus deel 2: Hoofdstuk 1 bestuderen
Laplace Transformatie, Polen/Nulpuntenanalyse:
TU Delft Groep Parallelle en Gedistribueerde Systemen Voorbeeld uitwerking reductie bewijs in3120 Cees Witteveen.
Relativiteitstheorie (4)
Hoofdstuk 11 Homothetie.
Les 2 Elektrische velden
Meervoudig statisch onbepaalde liggers
ribwis1 Toegepaste wiskunde – Exponentiele functies Lesweek 6
ribwis1 Toegepaste wiskunde – Exponentiele functies Lesweek 5
WIS21.
ribwis1 Toegepaste wiskunde – Differentieren Lesweek 7
vwo D Samenvatting Hoofdstuk 12
havo D deel 3 Samenvatting Hoofdstuk 10
Tweedegraadsfuncties
Oefenopgaven bij ABC toets Opgaven C6. “ optellen en dan delen door het aantal. Zo krijg je het gemiddelde …” C6 Het gemiddelde uitrekenen….. “ voor het.
Klik ergens op het witte deel van deze pagina om verder te gaan
H4 Differentiëren.
H2 Lineaire Verbanden.
Goniometrie Als je deze uitleg stap voor stap volgt, kun je na afloop alle hoeken berekenen van een rechthoekige driehoek. Elke keer als je klaar bent.
Praktische Opdracht Wiskunde
Vergelijkingen oplossen
Les 2: Zaterdag 24 mei 2014 Wim Peeters
Presentatie Machten,Wortels & Ontbinden Deel 2
B vwo vwo B - 11e editie tweede fase Jan Dijkhuis, Roeland Hiele
Presentatie titel Rotterdam, 00 januari 2007 Computer Graphics Technische Informatica
Hoge Energie Fysica Introductie in de experimentele hoge energie fysica Stan Bentvelsen NIKHEF Kruislaan SJ Amsterdam Kamer H250 – tel
Scroll naar beneden voor de vragen en antwoorden
Verdeling van een erfenis Voorbeeld vergelijkingen.
Wim Doekes - hoofdauteur
Hoofdstuk 4: Een 2e orde systeem
Stelsels van vergelijkingen H5 deel 3 Hoofdstuk 10 Opgave 61, 62, 63.
Cyclometrische functies
Regeltechniek MERE 1:.
Tijdcontinue systemen Tijddiscrete systemen
Het z-domein De z-transformatie.
Responsies via het s-domein
Het complexe frequentiedomein
Berekenen van de responsie
toepassingen van integralen
Transcript van de presentatie:

Laplace transformatie SYMO Laplace transformatie

terugblik vorige week HL1 - inleiding - definitie - functies transformeren - afgeleiden transformeren - differentiaalvergelijkingen transformeren

programma vandaag (HL2) - oplossingen oefenopgaven - systemen doorrekenen - overdrachtsfuncties - responsies

oplossingen oefenopgaven functies transformeren: 1. f(t) = t2 F(s) = 2/s3 2. g(t) = 2- t3 G(s) = 2/s – 6/s4 3. h(t) = 1 - 3e-t H(s) = 1/s – 3/(1+s) 4. r(t) = sin(4t) R(s) = 4/(s2+16) 5. q(t) = sin(4t) + cos(4t) Q(s) = 4/(s2+16) + s/(s2+16) = (4+s)/(s2+16)

oplossingen oefenopgaven (vervolg) transformeer de volgende DV en los op: f(t) + f’(t) = t met f(0) = 1 F(s) + s·F(s) – 1 = 1/s2 ofwel F(s) = (1+ 1/s2)/(s+1) = (s2+1)/(s2·(s+1)) = 2/(s+1) + 1/s2 -1/s terugtransformeren levert nu weer y(t) = 2e-t + t - 1

oplossingen oefenopgaven (vervolg) transformeer de volgende DV en los op: 7. g(t) + g’’(t) = 0 met g(0) = 0 en g’(0) = 1 G(s)+s2·G(s)-1=0 ofwel G(s) = 1/(s2+1) terugtransformeren levert g(t) = sin(t)

de overdrachtsfunctie overdrachtsfunctie van een systeem H(s) = Y(s)/X(s) hierbij is X(s) de getransformeerde van de input x(t) en Y(s) de getransformeerde van de output y(t); y(t) wordt ook wel de responsie genoemd x(t) genereert y(t)

systeem met input en output in t-domein x(t) y(t) Het systeem wordt bijvoorbeeld beschreven door een DV. De functie y(t) is dan de oplossing van de DV (en x(t) is het inhomogene deel van de DV, rechts van het =teken). systeem

systeem met input en output in s-domein X(s) Y(s) Nu geldt: Y(s) = H(s)·X(s) H(s)

systeem met input en output in t-domein x(t) y(t) Het systeem wordt voor t>0 bijvoorbeeld beschreven door de DV: y + 3y’ = x met x(t) = 5 (stapfunctie) en y(0) = 0 De functie y(t) is de oplossing van de DV (incl. beginvoorwaarde). Deze is y(t) = 5-5·e-t/3 eerste orde systeem

systeem met input en output in s-domein X(s) Y(s) Nu geldt: Y(s) = H(s)·X(s) = X(s)/(1+3s) 1/(1+3s)

eerste orde systeem X(s) Y(s) K/(1+τ·s) K: statische procesversterkingsfactor τ: tijdconstante DV: τ·dy/dt + y(t) = K·x(t) K/(1+τ·s)

responsie De responsie is de functie (y(t), ook wel output genoemd) die het gedrag van het systeem beschrijft bij input x(t). Berekening van y(t) bij gegeven overdrachtsfunctie H(s) van het systeem gaat als volgt.

berekening van de responsie 1. transformeer de input x(t) tot X(s) (Laplace transformatie) 2. bereken Y(s) = H(s)·X(S) 3. transformeer Y(s) terug tot y(t) (inverse Laplace transformatie)

voorbeeld eerder (drie sheets terug) hadden we: Y(s) = H(s)·X(s) = X(s)/(1+3s) stel x(t) = 0 voor t<0 en x(t) = 8,0 voor t>0 (stapvormige input), dan geldt X(s) = 8/s en Y(s) = (8/s)/(1+3s) = 8/s – 8/(s+1/3) terugtransformeren levert y(t) = 8 - 8·e-t/3 = 8·(1-e-t/3)

impulsvormige input impuls: kortdurende hoge input Dirac-functie x(t) = δ(t) eigenschappen: ∫ δ(t)dt = 1 en X(s) = L(δ(t)) = 1 ‘grotere’ piek, bijv.: x(t) = 3·δ(t) ∫ 3·δ(t)dt = 3 verschoven piek, bijv. op t=4: x(t) = δ(t-4)

impulsresponsie berekening van impulsresponsie Y(s) = H(s)·X(s) = H(s) dus y(t) = Linv(H(s))

voorbeeld eerder (zes sheets terug) hadden we: Y(s) = H(s)·X(s) = X(s)/(1+3s) stel x(t) = δ(t) (impulstapvormige input), dan geldt X(s) = 1 en Y(s) = 1/(1+3s) terugtransformeren levert y(t) = (1/3)·e-t/3

blokschema X ± Y Y = (1/s)·(1/s)·(X-Y) 1/s 1/s

overdrachtsfunctie Y = (1/s)·(1/s)·(X-Y) s2·Y = X – Y Y·(s2 +1) = X H = Y/X = 1/(s2 +1)

blokschema X ± Y H = Y/X = 1/(s2 +1) 1/s 1/s

equivalent blokschema X(s) Y(s) opdracht: bereken responsies voor x(t) = 1 x(t) = t x(t) = δ(t) 1/(s2+1)

oplossing H = Y/X = 1/(s2 +1) responsie voor a. x(t) = 1 X(s) = 1/s Y(s) = 1/(s·(s2 +1)) = 1/s – s/(s2 +1) y(t) = 1 – cos(t)

oplossing H = Y/X = 1/(s2 +1) responsie voor b. x(t) = t X(s) = 1/s2 Y(s) = 1/(s2·(s2 +1)) = 1/s2 – 1/(s2 +1) y(t) = t – sin(t)

oplossing H = Y/X = 1/(s2 +1) responsie voor c. x(t) = δ(t) X(s) = 1 Y(s) = 1/(s2 +1) y(t) = sin(t)

oefenopgaven 9. Een systeem heeft DV: y’’ + y’ + y = x Geef de overdrachtsfunctie van dit systeem. 10. Een eerste orde systeem heeft K = 10 en τ = 3,0 s. Bereken de responsie voor x(t) = 4,0 (stapfunctie) 11. Een tweede orde systeem heeft H(s) = s/(s2 +1) Bereken de impulsresponsie met x(t) = 7·δ(t)

oplossingen 9. Een systeem heeft DV: y’’ + y’ + y = x Geef de overdrachtsfunctie van dit systeem. We transformeren de DV, waarbij de beginvoorwaarden buiten beschouwing worden gelaten: s2·Y + s·Y + Y = X H = Y/X = 1/(s2+s+1)

oplossingen (vervolg) 10. Een eerste orde systeem heeft K = 10 en τ = 3,0 s. Bereken de responsie voor x(t) = 4,0 (stapfunctie) Y=H·X= 10/(1+3·s)·(4/s) = 40/s – 40/(1/3 + s) terugtransformeren levert y(t) = 40 – 40·e-t/3

oplossingen (vervolg) 11. Een tweede orde systeem heeft H(s) = s/(s2 +1) Bereken de impulsresponsie met x(t) = 7·δ(t) Y = H·X = s/(s2 +1) · (7) = 7s/(s2 +1) terugtransformeren levert y(t) = 7·cos(t)

extra oefenopgaven 12. Gegeven is de DV y’’ - y = t met beginvoorwaarden y(0) = 0 en y’(0) = 2. Bereken y(t) m.b.v. Laplace transformatie. 13. Gegeven is de overdrachtsfunctie van een systeem: H(s) = s2 /((s2 +1)·(s2 +2)) Bereken de responsie y(t) voor x(t) = δ(t) 14. De responsie op een stapfunctie x(t) = 1 van een eerste orde systeem is y(t) = 8 – 8·e-0,75·t Bereken K en τ van het systeem.

oplossingen 12.Gegeven is de DV y’’ - y = t met beginvoorwaarden y(0) = 0 en y’(0) = 2. Bereken y(t) m.b.v. Laplace transformatie. Transformatie van de DV inclusief beginvoorwaarden levert: s2·Y - 2 - Y = 1/s2 ofwel Y = (2+1/s2)/(s2-1) = 1/(2s-2) – 1/(2s+2) hieruit volgt y(t) = (et – e-t)/2

oplossingen (vervolg) 13. Gegeven is de overdrachtsfunctie van een systeem: H(s) = s2 /((s2 +1)·(s2 +2)) Bereken de responsie y(t) voor x(t) = δ(t) Y = H·X = s2 /((s2 +1)·(s2 +2)) = 2/(s2 +2) - 1/(s2 +1) terugtransformeren levert y(t) = √2·sin(√2·t) – sin(t)

oplossingen (vervolg) 14. De responsie op een stapfunctie x(t) = 1 van een eerste orde systeem is y(t) = 8 – 8·e-0,75·t Bereken K en τ van het systeem. De eindwaarde van y is 8 en dit is een factor 8 maal de stapwaarde, dus K = 8. Vergelijking van e-0,75·t met e-t/τ levert 1/τ = 0,75 dus τ = 4/3 ≈ 1,33 s