TORTEL - DUIFJES Zittend in mijn stoel voor ‘t raam staar ik mijmerend in de nog grijze, miezerige, ochtendlucht muisklik
door een in elkaar gevlochten netwerk van al uitbottende boomtakken zie ik vogelgefladder Een doffer en een duif !!
Hij,,verpoot” zich langzaam naar haar toe maakt haar het hof, vliegt weg, komt terug plechtstatig brengt hij haar zijn revérence buigt zijn kopje langzaam neer, staartje omhoog Roerloos schijnbaar ongeïnteresseerd toch gecharmeerd slaat ze zijn hanengedrag gade
doet alsof ze hem negeert vliegt óók weg komt óók weer terug maar niet te ver -- het mocht eens niets worden -- hij laat niet na, komt korter bij, pootje na pootje
vlerkt zijn vleugels tegen haar aan een borrelend, roekend geluid klinkt in hun kropjes zij schurkt zich ook pootje na pootje eindelijk ! tegen hem aan
zittend in mijn stoel voor ‘t raam staar ik, mijmerend, door onze jaren heen samen met MIJN duifje op ons eerste bankje
Gedicht F.J. Franken. Muziek Balade pour Adeline