Welkom! 1. Ga ook naar de 2 e etage Daar hoor en zie je het beter 2.

Presentatie over: "Welkom! 1. Ga ook naar de 2 e etage Daar hoor en zie je het beter 2."— Transcript van de presentatie:

1 Welkom! 1

2 Ga ook naar de 2 e etage Daar hoor en zie je het beter 2

3 Maak foto's en video's en youtube, facebook en twitter ze... 3

4 ... maar zet je flitser uit. En het geluid van je telefoon. 4

5 facebook.com/delastpost #passiedelastpost 5

6 Loop zachtjes rond zo veel je wilt Wees muisstil als we zingen 6

7 Maak plaats als de zangers en de videomensen het je vragen 7

8 Klappen? Fluiten? Graag! Maar liefst alleen aan het einde. 8

9 Meer weten over deze passie? www.delastpost.nl 9

10 Meezingen? Uitproberen? 10

11 Campuskoor Veelstemmig Open repetities: ma 13 & 20 april 11

12 12

13 Begin 13

14 Vertel, alles moet eens beginnen Begin met je muziek, je zinnen 14

15 Vertel, breng het verhaal te binnen Van hem, Jezus de Lastpost. Zing! 15

16 Begin maar, en zing! 16

17 Vertel, alles moet eens beginnen 17

18 Begin met je muziek, je zinnen 18

19 Vertel, breng het verhaal te binnen 19

20 van hem, Jezus de Lastpost. Zing! 20

21 Begin maar, en zing! 21

22 22

23 Pardon, jongeman Jezus spreekt op het tempelplein 23

24 Volk op het plein beaamt Jezus' woorden: Er komt al snel een nieuwe wereld aan waar wie nu huilt, weer lachen kan 24

25 Wie nu wordt onderdrukt, mag dan gaan staan Wie nu nog schuilt, die huppelt dan. 25

26 Dat zegt hij goed: dat dwang of heerschappij geen plaats heeft in zijn koninkrijk 26

27 Geen hoog of laag, want ieder mens is vrij, aan ieder ander mens gelijk. 27

28 De dag zal eenmaal komen, dat de macht van God de wereld overwint, 28

29 de dag dat deze koning, langverwacht, zijn vredesrijk bij ons begint! 29

30 30

31 Wacht 31

32 Wacht, wacht even: achter me de tijd 32

33 staat stil, voor me ligt wat ongeschreven 33

34 in jouw handen, in jouw ogen, waarheen je ook maar wil. 34

35 Wacht, wacht even: achter me de tijd 35

36 staat stil, voor me ligt wat ongeschreven 36

37 in jouw handen, in jouw ogen, waarheen je ook maar wil. 37

38 Maar wacht, wacht, was jij niet ooit 38

39 wie ik ben, ik wie jij te worden dacht? 39

40 Ik dacht je, droom je, wist je, meer dan ik mezelf ken. 40

41 En nu? 41

42 O, alles stapelt zich in mij. 42

43 Trots op tranen. Wrok op waarheid. Passie op pijn. 43

44 Jij, jij verbreekt de wetten, jij verdraait de zetten - niet ik. 44

45 Zwaar is mijn hart. Het woedt en weegt, het wikt en wendt 45

46 en breekt. 46

47 47

48 Geef brood en wijn door (of appelsap) en neem zelf ook wat. Feest! 48

49 Anders dan anders - het Joodse paasfeest Jezus en zijn vrienden 49

50 Jongste kind: Waarom is deze nacht anders dan alle andere nachten? 50

51 Dat zal ik vertellen: Wij zaten in nood, gevangen als slaven in een land van de dood. 51

52 Maar luister, herinner hoe wij deze nacht vanuit de verdrukking weer in vrijheid zijn gebracht. 52

53 Gezegend ben jij, de Ene, de koning van het Al, 53

54 Jij geeft ons de wijn van vrijheid die fonkelen zal. 54

55 Waarom is deze nacht anders dan alle andere nachten? 55

56 Dat zal ik vertellen: Wij zaten bekneld, gestopt voor het water en bedreigd door geweld. 56

57 Maar luister, herinner hoe wij deze nacht door kolkende diepten op het droge zijn gebracht. 57

58 Gezegend ben jij, de Ene, de koning van het Al, 58

59 Jij geeft ons het brood van leven dat ademen zal. 59

60 Waarom is deze nacht anders dan alle andere nachten? 60

61 Dat zal ik vertellen: wij dwaalden maar rond, in dorre woestijnen, zonder iets dat ons bond. 61

62 Maar luister, herinner die stem uit de wolk: Die wees ons de richting en die maakte ons een volk. 62

63 Gezegend ben jij, de Ene, de koning van het Al, 63

64 Jij geeft ons je woord van liefde die leiden zal. 64

65 Waarom is deze nacht anders dan alle andere nachten? 65

66 Voor mij is zij de laatste, ik zal haar niet meer vieren. 66

67 Mijn lichaam wordt gebroken als dit brood hier, mijn bloed wordt uitgegoten als de wijn. 67

68 Toch ga ik niet verloren: 68

69 Kijk, hier het brood, ik breek het. Kijk, hier de wijn, ik giet hem. 69

70 Het leven en de vrijheid en de liefde, 70

71 ja, alles wat ik ben en ben geweest, ik geef het door aan jullie. 71

72 Breek dan het brood, en deel het. Drink van de wijn. 72

73 Herinner het leven en de vrijheid en de liefde, 73

74 ja, alles wat je bent en bent geweest, en geef het aan een ander. 74

75 75

76 Van hand tot hand - een lofzang Jezus & vrienden, allen 76

77 Gezegend is God, die leeft die brood om te breken geeft, 77

78 die wijn om te delen schenkt tot ieder voldoende heeft. 78

79 Gezegend is God, die leeft! 79

80 Nu gaat het van hand tot hand: 80

81 het leven van rand tot rand, 81

82 de liefde van mond tot mond, 82

83 de vrijheid van land tot land, 83

84 een feest dat het Al omspant. 84

85 De zaal hier is veel te klein 85

86 voor wie daar te gast mag zijn. 86

87 Het delen gaat door en door, 87

88 in ononderbroken lijn: 88

89 de wereld wordt één festijn! 89

90 Gezegend is God, die leeft, 90

91 die brood voor de mensen geeft, 91

92 die wijn voor de wereld schenkt 92

93 itot iedereen vrede heeft. 93

94 Gezegend is God, die leeft! 94

95 95

96 Tussen de zwarte bomen Jezus bidt op de Olijfberg 96

97 Hoe ben ik hier terechtgekomen? Rillend, alleen, in de nacht, 97

98 verloren, tussen de zwarte bomen, verscholen voor wat er zo meteen op me wacht. 98

99 O vader! Je lijkt zo ver bij mij vandaan! Wie kan er nu nog naast me staan? 99

100 Kijk mijn vrienden slapen, daar: zouden met mij waken, 100

101 maar hun ogen zijn te zwaar om dat waar te maken Ik ben alleen... 101

102 Wat gaat mij straks overkomen? Ik weet alleen: dit gaat mis. 102

103 Mijn leven, mijn lichaam, al mijn dromen: aan flarden, omdat een lastpost nooit welkom is. 103

104 O vader! Moet het nu echt die kant op gaan? Kan ik dit echt niet overslaan? 104

105 Jullie die mij, moe en bang, niet verlaten zouden, 105

106 duurt het nu dan al te lang om dat vol te houden? Ik ben alleen... 106

107 Waar moet het op uit gaan komen, vlucht ik of houd ik me groot? 107

108 Het leven dat ik heb ondernomen lijkt enkel nog maar de aanloop voor mijn dood. 108

109 O vader! Jij hebt je plan toch altijd klaar? Wat moet ik doen? Zeg jij het maar... 109

110 Word eens wakker, ga eens staan, laat de moed niet zakken. 110

111 Kijk: daar komt die troep al aan om mij op te pakken. We gaan erheen... 111

112 112

113 Volgens afspraak Judas, radeloos 113

114 Waar kan ik rennen? Waar kan ik schuilen, weg van de wanhoop die me vervult? 114

115 Kan ik ontkomen aan de gedachten, weg uit het donker dat me omhult? 115

116 Waar is een uitweg? Waar vind ik adem, weg van mijn daden, weg van de schuld? 116

117 Onder deze boom hijg ik uit, heel even. Wat net is gebeurd, hoe kan ik daar mee leven? 117

118 Zie het weer voor me: Ik met de mannen, knuppels en zwaarden mee voor de klus. 118

119 Dan even zoeken, ja hoor, daar staat 'ie. Wij komen nader, sluiten de lus. 119

120 En volgens afspraak geef ik het teken: Loop op hem af en geef hem een kus. 120

121 Hij zegt: 'Lieve vriend, wat heeft jou gedreven?' Vriend, hij noemt me vriend! Kan ik hier mee leven? 121

122 Woedende Petrus zwaait met een zwaard rond Jezus zegt: 'Laat dat! Wij gaan niet slaan!' 122

123 Leerlingen vluchten, angstig als hazen, hij wordt gebonden, kijkt me nog aan. 123

124 Ik sta te kijken, koud en verbijsterd, nu ik besef wat ik heb gedaan. 124

125 Onder deze boom denk ik met angst en beven: Ik heb hem vermoord. Daar kan ik niet mee leven. 125

126 126

127 Kiezen jullie maar Pilatus spreekt recht 127

128 128

129 Ik kreeg een droom De vrouw van Pilatus 129

130 Bode: Hier een bericht aan Pilatus, groeten van uw vrouw. 130

131 Mijn lieve Pontius, laat hem met rust, de man die voor je staat, laat hem met rust! 131

132 Laat hem in leven, want ik weet: Hij is onschuldig, domweg onschuldig! 132

133 Ik kreeg een droom, Pilatus, en daarin zag ik het: 133

134 laat hem met rust, de man die voor je staat, laat hem met rust! 134

135 Jij bent de gouverneur, jij hebt de macht. Mijn armen zijn te kort, ik mis de kracht. 135

136 Jij mag het zeggen, maar ik weet: Hij is onschuldig, domweg onschuldig! 136

137 Je maakt een fout, Pilatus! En daarom zeg ik je: 137

138 laat hem met rust. Laat hem niet kruisigen, laat hem met rust! 138

139 139

140 Kiezen jullie maar, vervolg Pilatus oordeelt 140

141 141

142 Zo doen we dat Soldaten geselen Jezus 142

143 Beleef dit in het donker (= sluit je ogen) 143

144 144

145 Ik lijk wel gek Simon van Kyrene 145

146 Jezus moet het kruis zelf naar de executieplaats dragen. 146

147 Omdat hij dat niet meer kan, moet Simon van Kyrene dat doen. 147

148 Stap voor stapje. Voet voor voetje. Langs de lange weg. 148

149 Hoe komt het dat ik sjouw met dat kruishout op mijn nek? 149

150 Net liep hij hier, bont en blauw en nu ik, ik lijk wel gek 150

151 Weer viel hij neer van pijn op de lange lijdensweg. 151

152 Daarom zei me zo'n Romein: "Jij daar, help hem. Jij hebt pech." 152

153 Nu draag ik dan zijn kruis. Ach, ik heb een brede rug. 153

154 Straks ben ik weer veilig thuis maar hij krijgt dat kruis weer terug. 154

155 155

156 Geen woorden meer 156

157 De honderdman vertelt van Jezus' kruisiging en dood 157

158 Honderdman: Links. Rechts. 158

159 Spottende omstanders: Kijk, daar komt 'ie: onze Koning Lastpost! 159

160 Pas op de plaats en rust! 160

161 Breng hier dat geteisem. Geef hem maar wat wijn, dat houdt hem rustig. 161

162 Hij wil niet? Ook goed. Kan ik niet mee zitten. 162

163 Kijk, daar staat 'ie: Koning Lastpost! 163

164 Trek hem zijn kleren uit. Wie ze wil, die mag ze hebben, verloot ze maar of zo. 164

165 Wie wil kleren van een Lastpost? 165

166 Leg hem op het kruis daar. Hamer hem vast: Spijkers door de polsen. 166

167 Goed zo! Nog een paar door de enkels. Mooi zo! Overeind die handel! 167

168 Kijk, daar hangt 'ie: Koning Lastpost! 168

169 Ja hoor, hij hangt prima zo, daar in het midden, midden tussen de rovers in. Daar hoort hij thuis. 169

170 Nu nog een bordje bij zijn kop: 170

171 "Dit hier is Jezus. Uit Nazareth, dat gat. De Koning van de Joden." 171

172 Wat dat betekent? Weet ik veel! Pilatus wil het zo. 172

173 Daar kronkelt hij, de stumper. Hapt naar adem. Daar hangt hij dan, te kijk voor heel zijn volk. 173

174 Hela! Redder! Zoon van God: Red jezelf, of ga kapot! 174

175 Kom van dat kruis af, als je kan! Ben je de koning, doe het dan! 175

176 Ik lach. Dat klinkt wel even anders dan "Hosanna!" 176

177 Wat is er toch gebeurd? In één week tussentijd? 177

178 Het middaguur. De zon staat op zijn hoogst, maar om ons en in ons wordt het donker. 178

179 Zwart als nacht. Geen hand voor ogen. De zon kan niet meer aanzien wat we doen. 179

180 Ik lach niet meer. Wat is dit toch? Wat is dit voor een man? 180

181 De wereld zwijgt. Beklemd. De uren kruipen. 181

182 Tot hij - juist hij - de stilte scheurt. Hij schreeuwt, een rauwe kreet vol wanhoop. 182

183 Mijn God! Mijn God! Waarom verlaat je mij? 183

184 Geen mens wil dat begrijpen. Nog altijd lachen ze. 184

185 Hoor, die sukkel roept zijn God! Heel benieuwd of dat wat wordt; 185

186 of je misschien al iemand ziet die hem komt redden? Dacht het niet... 186

187 Jezus hijgt. Geen lucht. Geen woorden meer. 187

188 Eén kreet. Dan zakt hij in. En stikt. 188

189 En sterft. 189

190 190

191 Leegte van dagen 191

192 Alles in mij echoot verleden 192

193 alles versteent, is af­- gebroken als glas. 193

194 En ik haal mijn hart open aan de leegte van dagen 194

195 die een voor een voor een en geen enkele zoals het was. 195

196 Doof toch de sterren, ontvoer de maan, 196

197 want alle licht verwordt tot schaduw 197

198 en elke nieuwe droomloze nacht 198

199 fluistert wanhopig jouw naam. 199

200 200

201 Adieu 201

202 De nacht is dichterbij geslopen, Het licht heimelijk weggekropen 202

203 Een graf ligt in de schemer open Rust zacht, vrede met jou, adieu 203

204 Dag Jezus, adieu Adieu, adieu 204

205 Een steen gaat nu het gat blokkeren 205

206 Een wacht zal erbij patrouilleren 206

207 Geen mens kan hier nog iets proberen 207

208 Rust zacht, vrede met jou, adieu 208

209 Dag Jezus, adieu 209

210 Adieu, adieu 210

211 Het eind. Is het dan afgelopen? 211

212 Naar huis, stilletjes afgedropen? 212

213 Zeg zelf: is er nog iets te hopen? 213

214 Sta op, vrede met jou, adieu 214

215 Dag mensen, adieu 215

216 Adieu, adieu 216

217 217

218 Maar in mijn hart Epiloog 218

219 Zie mij Zie mij staan hier zonder jou. 219

220 En het water stijgt – hoger dan mijn mond. 220

221 En mijn voeten hoe ze zoeken - vinden geen grond. 221

222 Maar in mijn hart groeit een roepen, 222

223 groeit een willen, groeit een wachten. 223

224 In mijn hart daar groeit een weten: 224

225 waar ik ben, daar ook ben jij. 225

226 En als ik wankel, als ik val, als ik onderga in vragen, 226

227 weet ik jij, je zult me dragen. 227

228 Jij die was en bent en steeds zal zijn, 228

229 zoveel groter dan dit hart van mij. 229

230 230

231 Gezegend is God, die leeft, 231

232 die brood voor de mensen geeft, 232

233 die wijn voor de wereld schenkt 233

234 itot iedereen vrede heeft. 234

235 Gezegend is God, die leeft! 235

236 Blijven jullie nog napraten bij een drankje? Stuur je nog een mailtje? 236

237 Heb je nog een vrijwillige bijdrage? Dank! 237

238 Volgend jaar weer! Waar? Hoe? Wie? - Jij ook? www.delastpost.nl 238

239 239