M.S. Maassen AIOS gynaecologie Ikazia ziekenhuis, Rotterdam

Presentatie over: "M.S. Maassen AIOS gynaecologie Ikazia ziekenhuis, Rotterdam"— Transcript van de presentatie:

1 M.S. Maassen AIOS gynaecologie Ikazia ziekenhuis, Rotterdam
Interventies bij low-risk bevallingen in Nederland In de eerste en tweede lijn M.S. Maassen AIOS gynaecologie Ikazia ziekenhuis, Rotterdam

2 Inhoud Inleiding Methode Resultaten Discussie
Maassen MS, Hendrix MJC, Van Vugt HC, Veersema S, Smits F, Nijhuis JG. Operative deliveries in low-risk pregnancies in The Netherlands: primary versus secondary care. Birth 35:4 december 2008, Inleiding Methode Resultaten Discussie Conclusie en aanbevelingen

3 Inleiding Nederlands verloskundig systeem uniek
23% thuisbevalling en 10% poliklinisch Verwijzing naar 2e lijn bij risicofactor (medisch of obstetrisch) of complicatie o.b.v Verloskundig Vademecum Registratie in LVR-1 en 2 VV: onderscheid low risk/high risk

4 Aanleiding onderzoek Eerdere nationale en internationale research: verschil in interventies tussen geplande thuis- en ziekenhuis-bevalling Echter nooit alleen low-risk zwangeren Pilotstudie azM: vergelijking interventies bij low-risk zwangeren 1e en 2e lijn: geen verschil

5 Studiedoel Vergelijking tussen geplande plaats van bevallen en de aard en het aantal interventies voor low-risk zwangeren in Nederland

6 Methode Retrospectieve analyse van alle low-risk bevallingen in Nederland in 2003 Gegevens via SPRN Primaire uitkomstmaat: aantal interventies (vacuum- of forcipale extractie, secundaire sectio) Inclusie: low-risk bij start bevalling en gegevens bekend over plaats bevalling

7 Methode Exclusiecriteria: risicofactor volgens Verloskundig Vademecum, verwijzing van 1e naar 2e lijn tijdens zwangerschap i.v.m. complicaties Analyse naar geplande plaats van bevallen (intention to treat analyse)

8

9 Resultaten 191.609 bevallingen in Nederland in 2003 184.025 eenlingen
48% 1e lijn 10% low-risk 2e lijn 42% high-risk 2e lijn low-risk (38% primipara, 62% multipara)

10 Low-risk bevallingen 2003 70% 30%

11 Plaats van bevallen van primiparae in 2003
52% 48%

12 Plaats van bevallen van multiparae in 2003
81% 19%

13 Interventies in 1e en 2e lijn

14 Discussie Gekeken naar aantal interventie in relatie tot geplande plaats van bevallen Relatie aantal interventies met perinatale uitkomst is onbekend Verschil primipara/multipara vooraf bekend Verschil met pilotstudie mogelijk door lokale verschillen Pilot: single-center studie, aangetoond dat lokale protocollen en verschillende interpretaties van indicaties voor interventies grote invloed hebben op het aantal interventies!

15 Verklaringen verschil
Gebruik CTG/ intermitterend ausculteren RR 2,31 en 1,29 op VE/FE en SC Inleidingen Grotere kans op interventie Bias In 2e lijn mogelijk toch high-risk zwangeren Gynaecoloog/ verloskundige lagere drempel/ later verwijzen Verloskundige minder geneigd milde risico’s te verwijzen door proces van verwijzen, terwijl deze in 2e lijn interventie hadden gekregen

16 Conclusie en aanbevelingen
Low-risk zwangeren minder interventies in 1e dan 2e lijn (VE/FE OR 2,25, sectio OR 3,97) Grote prospectieve studie nodig om relatie tussen aantal interventies en perinatale uitkomst te bekijken Aanbeveling: in de toekomst alle primiparae poliklinisch bevallen?

17 Literatuur 1. Stichting Perinatale Registratie Nederland. Bilthoven, Zuidam Uithof Drukkerijen, 2003 (Perinatal Registration in the Netherlands) 2. Anthony S, Amelink-Verburg MP, Jacobusse GW, Pal van der-Bruin de KM. De thuisbevalling in Nederland , rapportage over de jaren , Bilthoven/Leiden, SPRN/TNO, 2005 (Report on home deliveries in the Netherlands ) 3. Anthony S. The Dutch Perinatal and neonatal registers, applications in perinatal epidemiology, Leiden, Doctoral thesis printed by De Bink, 2005 4. College voor Zorgverzekeringen Diemen Verloskundig Vademecum 2003, Apeldoorn, VDA-groep, 2003 (Guidelines for Dutch midwives) 5. Berghs G, Spanjaards E, Driessen L, Doesburg W, Eskes T. Neonatal neurological outcome after low-risk pregnancies. EJOG 1995;62: 6. Wiegers TA, Keirse MJ, Zee van der J, Berghs GA. Outcome of planned home and planned hospital births in low risk pregnancies: prospective study in midwifery practices in The Netherlands. BMJ 1996;313: 7. Janssen PA, Lee SK, Ryan E, Etches DJ, Farquharson DF, Peacock D, et al. Outcomes of planned home births versus planned hospital births after regulation of midwifery in British Columbia. CMAJ 2002;166:

18 Literatuur 8. Hulst van der LA, van Teijlingen ER, Bonsel GJ, Eskes M, Bleker OP. Does a pregnant woman's intended place of birth influence her attitudes toward and occurrence of obstetric interventions? Birth 2004;31:28-33 9. Johnson KC, Daviss BA. Outcomes of planned home births with certified professional midwives: large prospective study in North America. BMJ 2005;330:1416. 10. Ackermann-Liebrich U, Voegeli T, Gunter-Witt K, Kunz I, Zullig M, Schindler C, et al. Home versus hospital deliveries: follow up study of matched pairs for procedures and outcome. BMJ 1996; 313: 11. Elferink-Stinkens PM, Van Hemel OJ, Brand R. Differences in obstetrical intervention rates between Dutch hospitals. EJOG 1994;53: 12. Heres MH, Pel M, Elferink-Stinkens PM, Hemel van OJ, Treffers PE. The Dutch obstetric intervention study - variations in practice patterns. IJGO 1995;50: 13. Alfirevic Z, DevaneD, GyteGML. Continuous cardiotocography (CTG) as a form of electronic fetal monitoring (EFM) for fetal assessment during labor. CochraneDatabase of Systematic Reviews 2006, Issue 3. Art.No.: CD DOI: / CD 14. Vrouenraets FPJM, Roumen FJME, Dehing CJG, Van den Akker ESA, Aarts MJB, Scheve EJT. Bishop Score and Risk of Cesarean Delivery After Induction of Labor in Nulliparous Women. Obstetrics & Gynecology 2005;105:

19 Vragen?