Veel studies verricht naar effect van verschillende operatietechnieken. Veel studies verricht naar outcome van operatie : globaal 85 % goed effect v.

Presentatie over: "Veel studies verricht naar effect van verschillende operatietechnieken. Veel studies verricht naar outcome van operatie : globaal 85 % goed effect v."— Transcript van de presentatie:

1 Veel studies verricht naar effect van verschillende operatietechnieken.
Veel studies verricht naar outcome van operatie : globaal 85 % goed effect v. 15 % geen effect. Maar : is een operatie beter dan afwachten ? Wat is het natuurlijk beloop van ulnaropathie ? Verschillende operatietechnieken onderzocht, interessant voor NCH, niet zo voor ons. Outcome van operatie lijkt ook goed te zijn: 85 %. Maar is een operatie altijd nodig ? Wat weten we over het natuurlijk beloop in vergelijking met operatie?

2 Gevonden studies : Dellon, Neurology 1993, Nonoperative management of cubital syndrome: an 8-year prospective study Padua, Clinical Neurophysiology 2002, Natural history of ulnar entrapment at elbow Smith, Scand J Plast reconstr Surg Hand Surg 2000, Ulnar neuropathy at the elbow: clinical and electrophysiological outcome of surgical and conservative treatment In tegenstelling tot bij CTS, veel minder onderzoek verricht bij ulnaropathie 3e studie: niet beschikbaar. Abstract biedt te weinig info om studie te beoordelen. Eerste 2 studies zijn prospectieve onderzoeken naar nonoperatieve behandeling cq. natuurlijk beloop. (maar geen vergelijking met operatieve behandeling)

3 Dellon, Neurology 1993, Nonoperative management of cubital syndrome: an 8-year prospective study
121 patiënten met klinische diagnose “ulnaropathie”, gem. 5 jaar follow-up bij de helft van de patiënten werd EMG onderzoek verricht waarvan bij de helft normale bevindingen patiënten kregen uitgebreide instructies om elleboogflexie te vermijden indeling : * intermitterende paresthesieen * zwakte of lichte sensibele stoornis * continue paresthesieen of objectieve sensibele stoornis ernstige gevallen met atrofie of anesthesie werden niet geincludeerd 121 patienten, gemiddeld 4 jaar follow up ( mnd). Klinische diagnose ! EMG slechts bij de helft verricht. Ook patienten met normaal EMG geincludeerd. (onafhankelijk van de ernst van de klachten). Uitkomsten in %, geen info over grootte van de groepen. symptoomvrij nog klachten geen operatie operatie Cat. 1 42 % 37 % 79 % 21 % Cat. 2 34 % 33 % 67 % Cat. 3 20 % 18 % 38 % 62 %

4 Padua, Clinical Neurophysiology 2002, Natural history of ulnar entrapment at elbow
24 neurofysiologisch bevestigde ulnaropathieen : gem. 13 maanden follow-up er werden geen ernstige gevallen geincludeerd (atrofie, obj. mot. zwakte, afw. SNAP) patiënten werd gevraagd om elleboogflexie en steunen op elleboog te vermijden total n=24 mild n=13 moderate n=11 severe n=0 improved 12 6 -- unchanged 7 3 4 worsened 5 1 50 % spontane verbetering Klein patiëntenaantal, alleen lichtere gevallen, klinische follow-up (EMG werd maar bij 11 patienten herhaald). Patienten kregen uitleg en instructie % verbetering: 10 patienten helemaal geen klachten meer, 2 minder klachten. 29 % (=7) onveranderd, 21 % (=5) verergering van klachten

5 Conclusie : Ulnaropathie
Veel studies naar outcome van verschillende operatietechnieken. Slechts 2 studies gevonden over natuurlijk beloop / afwachtend beleid. Geen studies over operatie versus afwachten. In “lichtere” gevallen van ulnaropathie lijkt afwachtend beleid gerechtvaardigd, omdat er geen overtuigend bewijs is voor het nuttige effect van een operatie versus afwachten. Patiënt moet dan wel goede uitleg en instructie krijgen. Conclusie : Ulnaropathie Hoewel operatie meer kans lijkt te bieden op herstel van klachten dan een afwachtend beleid, Kan in een aanzienlijk aantal gevallen ook spontaan verbetering optreden, Vooral in de “lichtere” gevallen. Dus afwachtend beleid is te overwegen, Maar dan wel met goede uitleg en instructie aan de patiënt.