WETENSCHAP VAN DE AARDE Hoofdstuk 7 Systeem Aarde, de drijvende krachten Manuel Sintubin Departement Aard- & Omgevingswetenschappen, Katholieke Universiteit.

Presentatie over: "WETENSCHAP VAN DE AARDE Hoofdstuk 7 Systeem Aarde, de drijvende krachten Manuel Sintubin Departement Aard- & Omgevingswetenschappen, Katholieke Universiteit."— Transcript van de presentatie:

1 WETENSCHAP VAN DE AARDE Hoofdstuk 7 Systeem Aarde, de drijvende krachten Manuel Sintubin Departement Aard- & Omgevingswetenschappen, Katholieke Universiteit Leuven, Belgium Wetenschap van de Aarde – hoofdstuk 7

2 Figuur 7.1 – geothermische gradiënt
Wetenschap van de Aarde – hoofdstuk 7 Systeem Aarde, de drijvende krachten De geothermische gradiënt (°C/km) doorheen de Aarde; zowel de lithosfeer als de D”-laag is gekenmerkt door een hogere geothermische gradiënt. (naar Condie 2005)

3 Figuur 7.2 – thermo-tektonische geschiedenis
Wetenschap van de Aarde – hoofdstuk 7 Systeem Aarde, de drijvende krachten De thermo-tektonische geschiedenis van de aardse planeten en de maan, met aanduiding van de relatieve drempeltemperaturen voor convectie in de mantel, mantelpluimactiviteit en magmatisme. (naar Condie 2005)

4 Figuur 7.3 – mantelconvectie
Wetenschap van de Aarde – hoofdstuk 7 Systeem Aarde, de drijvende krachten Convectie in de mantel veroorzaakt door superadiabatische omstandigheden in het bovenste en onderste deel van de mantel; centraal in de mantel benadert de geotherm de manteladiabaat. © J. Hertogen 2008

5 Figuur 7.4 – zwakke-zonparadox
Wetenschap van de Aarde – hoofdstuk 7 Systeem Aarde, de drijvende krachten De zwakke-zonparadox: evolutie van de gemiddelde temperatuur op het aardoppervlak (met de huidige atmosferische samenstelling) en de helderheid van de Zon doorheen de geologische tijd. (naar Condie 2005)