Wat is dat da’k zie? Poëzie Da’ wil ik nie’!

Presentatie over: "Wat is dat da’k zie? Poëzie Da’ wil ik nie’!"— Transcript van de presentatie:

1 Wat is dat da’k zie? Poëzie Da’ wil ik nie’!
Havo 5 Wat is dat da’k zie? Poëzie Da’ wil ik nie’!

2

3 LENZE L. BOUWERS DE FOTOGRAAF Voor de klassenfoto ben ik niet bang: het grootste deel kan ik onzichtbaar maken door me achter ruggen op te stellen. En waar ik alleen op kom? Een opname lang zal ik als fotomodel iedereen vertellen dat ik spontaan ben zonder me op te maken. Wat zie ik daar? Die plaatjesmaker heeft gewacht tot ik mezelf was? Ik bestel niks. Nou ja, die met de klas, als herinnering voor later. In zo’n eerste week moeten we weer op de foto, met z’n allen. Ik zie leerlingen de toiletten in verdwijnen, make up, gel, haarspeldjes. Alles en iedereen ziet er goed uit. Dan beneden in de hal: wachten. Eindeloos lijkt het te duren totdat onze klas aan de beurt is. De opstelling is in handen van de fotograaf. Deze grote onbekenden zet iedereen op z’n plek, Jij nog even zus, jij nog even zo. “Spaghettiii!”of “Confettieee”. We lachen nergens om, maar het staat zo leuk, voor later.

4 Poëzie zegt alleen het allerbelangrijkste, geeft de essentie weer
Poëzie zegt alleen het allerbelangrijkste, geeft de essentie weer. De dichter laat dus dingen weg! LENZE L. BOUWERS DE FOTOGRAAF Voor de klassenfoto ben ik niet bang: het grootste deel kan ik onzichtbaar maken door me achter ruggen op te stellen. En waar ik alleen op kom? Een opname lang zal ik als fotomodel iedereen vertellen dat ik spontaan ben zonder me op te maken. Wat zie ik daar? Die plaatjesmaker heeft gewacht tot ik mezelf was? Ik bestel niks. Nou ja, die met de klas, als herinnering voor later. T. VAN DEEL OVERWEGINGEN Als ik nu tegen die jongen zeg dat hij eruit moet gaan zegt hij misschien waarom meneer ik dee toch niks en moet ik eerst staan uitleggen dat hij weliswaar inderdaad geen schuld heeft maar dat het mij om didactische redenen beter lijkt dat hij verdwijnt en hoe mooi het van hem zijn zou als hij dat zonder verdere discussie doen zou- dus zeg ik maar niets.

5 FIETS

6 Associatie: in gedachten verbinden van dingen, beelden
Fiets Wielen, snelheid, vakantie, lange wegen, vals plat, regen, nat, opspattend water, naar school, nee, auto, toch fiets, lekke band, fietsenmaker, dicht op maandag, oh, toets Frans, Bah, leren, wil van school, toch maar PABO? En dan, voor de klas… Onzekerheid! Zie ik mijn vrienden van die klassenfoto nog? Wat doen zij? Fietsvakantie in Nieuw Zeeland. Oh ja, fiets, havo 5, les OTG, poëzie, associatie

7 De prins op het stalen ros - De fiets in de poëzie
Voor nuchtere Nederlanders, is de fiets doorgaans niet meer dan een handig vervoermiddel. Eenmaal geleerd is fietsen net als veters strikken: het gaat automatisch, het krijgt de vanzelfsprekendheid van ademhalen. De fiets en het fietsen heeft ook een poëtische betekenis. Bijvoorbeeld: de dichter gebruikt de fiets om zijn gehechtheid aan de wereld, zijn verbondenheid met de aarde uit te drukken. Ik neem mijn fiets en rijd de wegen over, de smalle wegen van dit breede land; de boomen huivren in hun laatste loover en kale takken krijgen overhand. Diep in mijn hart voel ik den hechten band, die mij verbindt met deze nuchtre streken... (Koos Schuur Novemberland (fragment)) Men kan zich moeilijk voorstellen dat er had gestaan: ik neem mijn auto. De auto isoleert je van het landschap, de fiets brengt je er midden in.

8 Er zijn meer redenen waarom het fietsen een dankbaar poëtisch onderwerp is:verbonden met (romantische) herinneringen - terugkeren naar vroeger Henk Spaan Het sentiment Wie aan fietsen leren denkt Ziet over straat zijn vader hollen (...) De pijn van 't vallen doet je gruwen Maar eindelijk fiets je dan los Je benen malen, voeten duwen Tegen de dikke houten klos. Waarom moet je nu huilen? Waarom, je fietst toch los? Voor vader kan hij ook geen traan verschuilen De cowboy op zijn stalen ros.

9 Fietsers zijn doorgaans geen dichters
Fietsers zijn doorgaans geen dichters. Maar dichters zijn vaak wel fietsers. Geen enkele dichter gaat echter zo ver als Jan Kal voor wie het fietsen meer was dan alleen een onderwerp of thema van poëzie. Hij schreef: Dichten is fietsen op de Mont Ventoux De dichter zegt niet in mooie woorden wat over fietsen. Fietsen zegt wat dichten is. Het is de metafoor (beeld) van zijn poëzie. Het is niet zomaar fietsen, het gaat om fietsen op de Mont Ventoux. Wie dat wel eens gedaan heeft, begrijpt dat dichten niet eenvoudig is en nooit de vanzelfsprekendheid zal krijgen waarmee wij elke dag op onze fiets springen en wegrijden. Bron: Vogelvrije Fietser 7, 2001

10 Op drac ht 3 bo Ek je Poë Z ie

11 Opdracht 4 boekje poëzie
associatie bij seizoenen bijvoorbeeld herfst

12 En… volgende keer verder