Surinaamse groenten.

Presentatie over: "Surinaamse groenten."— Transcript van de presentatie:

1 Surinaamse groenten

2 Antroewa De Antruwa is een glanzende bes ter grootte van een gemiddelde tomaat. Meestal zitten aan de geplukte vruchten nog het steeltje en de kelkbladeren vast. De vrucht is rond en onrijp groenachtig wit, heeft een dikke schil en een groene kern. Rijp wordt de vrucht glanzend oranjegeel of bruingeel van kleur met meestal talrijke barsten. De vrucht wordt onrijp gegeten. Opengesneden Antruwa's worden blootgesteld aan de lucht snel bruin en moeten daarom snel worden geconsumeerd. De vrucht heeft een bittere smaak. De Antruwa is afkomstig uit Oost-Afrika  en wordt daarnaast ook in de tropen  van Zuid- Amerika gekweekt. De onrijpe vruchten, die in Nederland worden verkocht, zijn afkomstig uit Suriname. De vrucht wordt ook veel in de Surinaamse keuken gebruikt.

3 Dagoublad ( Waterspinazie)
De alleenstaande, rechtopstaande bloemen zijn trechtervormig en wit, roze of violet van kleur. De bloemen zijn maar één dag geopend. De vruchten zijn doosvruchten met vele kleine, zwarte zaden. De bladeren en bladstelen kunnen net als spinazie worden gegeten of rauw aan salades worden toegevoegd. De bladeren zijn rijk aan niacine, caroteen en kalim.

4 Paksoi De paksoi is evenals de Chinese kool een bladgroente. Paksoi wordt ook wel selderijkool genoemd omdat de dikke stronken die onderaan eindigen in een lange dunne wortel op selderij lijken. Van paksoi zijn verschillende groene kleurtinten beschikbaar. Wat betreft volume en hoogte bestaan er grote verschillen. Een van de bekPaksoi is een knapperige groente die zowel in salades, in roerbakgerechten als in stamppot verwerkt kan worden. De hele struik is bruikbaar. De groente wordt zo bereid dat ze wat knapperig blijft. De smaak kan beïnvloed worden door het toevoegen van pikante kruiden, knoflook of gember. Fijn versneden en licht geblancheerd worden paksoistelen verwerkt in salades. Endste varianten is de baby-paksoi.

5 Wilde augurk De plant is een klimplant, die voornamelijk geteeld wordt voor de vruchten. De bladeren zijn echter ook eetbaar. De vrucht is 4-8 cm lang en 2-4 cm dik en is bedekt met zachte stekels. De vruchten zijn gewild in Noordoost- en Noord- Brazilië voor het maken van cozido (vlees- groente-stamppot). De smaak komt overeen met die van komkommer maar met een nootachtige smaak.

6 EINDE