Presentatie titel BMLMIC12 Rotterdam, 00 januari 2007 Rotterdam, augustus 2011

Presentatie titel Virussen (deel 2) Rotterdam, 00 januari 2007 Rotterdam, april 2013

Extrusie van filamenteuze fagen (M13) HLO BML

Virus opbouw-types: diervirussen HLO BML

Infectie HLO BML

Inpakken van nieuwe virusdeeltjes Budding HLO BML

Klassificatie van diervirussen Structuur virusdeeltje Aanwezigheid virale envelop Genoom structuur RNA/DNA ss/ds Segmentatie HLO BML

RNA diervirussen HLO BML

DNA diervirussen HLO BML

Virus transcriptie HLO BML

Virus transcriptie HLO BML Reverse-transcriptase heeft geen proofreading !!! HLO BML

Extra stappen t.o.v. een faag Hechting Infectie Transport naar kern (evt) Vrijmaken van DNA/RNA Replicatie/transcriptie Rijping/assemblage Export uit de cel Verlaten van de gastheer Transmissie naar nieuwe gastheer HLO BML

Kweek (diervirussen) Kweek in : Fibroblast gezond Proefdier Primaire celkweek (beperkte kweekduur!!) Cellijn Fibroblast gezond Fibroblast na infectie

Kwantificering diervirussen Tellen na EM Cyto-Pathogeen-Effect ID50 / LD50 assays Plaque assay Verminderde cel-specifieke genexpressie Integratie-afhankelijke expressie van toxines (Haem)agglutinatie test HLO BML

Tellen / EM: totaal # virusdeeltjes Calicivirus HLO BML

Plaque assay: # infectieuze deeltjes Poliovirus (cellen gekleurd) Bacteriofaag HLO BML

Haemagglutinatie: # hechtende virusdeeltjes Kwantificeren mbv ijklijn HLO BML

Presentatie titel Ziekteverwekkers Rotterdam, 00 januari 2007 Rotterdam, augustus 2011

Residente flora Voor je geboorte was je “steriel” Nadat het vruchtvlies breekt kom je in contact met microorganismen Voornamelijk de bacteriën zoeken een plaats op je huid en in je darmen Je krijgt dus een “familiaire” flora Je flora kan in samenstelling veranderen als je (langere tijd) met andere bacteriën in aanraking komt Residente flora beschermt je tegen infecties door ziekteverwekkers

Het dichtst om je heen… Copyright © 1996 The University of Texas Medical Branch at Galveston

Residente flora Nester et al (2007, 5th ed) Microbiology: A Human Perspective. McGrawHill, New York

Residente flora Houdt hechtingsplekken bezet Neem voeding voor ziekteverwekkers weg Produceren antibacteriële middelen: bacteriocines

Residente flora Helpt in darm bij verteren van voeding

Habitat Staphylococcus aureus 20-30% van de gezonde mensen draagt S.aureus in (neus)slijmvlies en op de huid

Uiterlijk Staphylococcus aureus

Uiterlijk Staphylococcus aureus

infectie Staphylococcus aureus Meestal via wond Hechting aan cellen Hechten aan bloedstolsels Afbraak van weefsel Lek maken van cellen

Infectie vereist hechting

overleving Staphylococcus aureus

Ziekmakende eigenschappen door toxines van Staphylococcus aureus Cellen lek maken Celdodende eiwitten uitscheiden Verbindingen tussen cellen afbreken Hyperactivatie van afweercellen en daardoor aspecifieke celafbraak (toxische shock) Loslaten van huidcellen (schilfers)

MRSA Methicilline resistente Staphylococcus aureus Methicilline is een kunstmatige gemaakte variant van natuurlijk penicilline MRSA is verder niet anders dan andere S.aureus bacteriën Volgende generatie: Vancomycine resistentie (VRSA) in MRSA

Uiterlijk Legionella pneumophila In Juli 1976, was er een uitbraak van longontsteking tijdens een congres van amerikaanse leger-veteranen in Philadelphia. Er werden 147 personen opgenomen waarvan er 29 overleden Copyright © Centers for Disease Control, Atlanta USA

Uiterlijk Legionella pneumophila Legionella bacteriën kleuren niet met de normale procedure, groeien niet op standaard voedingsbodems en kunnen variëren van kokkobacillen tot lange filamenten Copyright © Centers for Disease Control, Atlanta USA

Habitat Legionella pneumophila Water IN (!!) amoebes en daardoor beschermd

infectie Legionella pneumophila via inademing van microscopisch kleine druppels (aerosolen) Copyright © Lenntech BV, Delft

overleving Legionella pneumophila Legionella overleeft en deelt in phagosoom Streptococcus pyogenes (keelontsteking) produceert een C5a peptidase

overleving Legionella pneumophila Legionella overleeft en deelt in phagosoom

Ziekmakende eigenschappen Legionella pneumophila Celdodende eiwitten uitscheiden Ijzer wegvangen van andere cellen

Escherichia coli bijv. EHEC Escherichia coli werd voor het eerst beschreven in 1885 door dr. Theodor Escherich. Diarreeveroorzakende E. coli : ingedeeld in 6 verschillende groepen: enteropathogene E. coli (EPEC), enteroinvasieve E. coli (EIEC), enterotoxigene E. coli (ETEC), enteroaggregatieve E. coli (EAEC of EAggEC), diffuus-adhererende E. coli (DAEC) en Enterohemorragische (darmbloedingen) E. coli (EHEC).

Escherichia coli bijv. EHEC De laatste groep, de EHEC, behoort tot de zogenaamde shigatoxineproducerende E. coli (STEC), ook wel aangeduid als vero(cyto)toxine-producerende E. coli (VTEC). Shigatoxineproducerende E. coli-stammen (STEC) kunnen bij de mens nierfalen veroorzaken

Escherichia coli bijv. EHEC STEC behoort tot de familie van de Enterobacteriaceae en het geslacht Escherichia. Het omvat gramnegatieve, asporogene, onbeweeglijke of beweeglijke (peritriche flagellen) rechte staafjes. E. coli is facultatief anaeroob, oxydasenegatief en in staat te overleven op minimale basismedia. De meest toegepaste methode voor subclassificatie van E. coli-stammen is serotypering. Deze is gebaseerd op verschillen in antigenen. Er zijn buitenmembraan-suiker(O), flagellaire eiwit (H) en kapsel-suiker (K)-antigenen. Het meest frequent geïsoleerd bij nierfalen zijn E. coli O157:H7 en E. coli O157:H- (H negatief).

Uiterlijk Aspergillus flavus

Habitat Aspergillus flavus

Habitat Aspergillus flavus

infectie Aspergillus flavus via inademen van (meestal asexuele) sporen

overleving Aspergillus flavus Mycelium in longen

Ziekmakende eigenschappen Aspergillus flavus Verminderde longfunctie Vooral: Aflatoxine effect op de lever Bij langdurige lagere dosis: kankerverwekkend (lever)

Uiterlijk HepatitisB virus Habitat: Menselijke lever

infectie HepatitisB virus via bloed-bloed contact Sexueel overdraagbaar Virus hecht specifiek aan levercellen

overleving HepatitisB virus Geinfecteerde cellen scheiden een eiwit uit dat de immuuncellen “ afleidt” HepB virus zorgt voor uitscheiding van grote hoeveelheden van het virale membraaneiwit, dat “lege” deeltjes vormt. Veel activiteit van ons immuunsysteem wordt verspild aan deze eiwitdeeltjes.

Ziekmakende eigenschappen HepatitisB virus Afweer reactie tegen geïnfecteerde levercellen Ijzer wegvangen van andere cellen

Uiterlijk Influenza virus Habitat: Mensen en dieren

Uiterlijk Influenza virus

infectie Influenza virus Via inademen Virus hecht aan cellen in longen en wordt in de cel opgenomen Hemagglutinine geeft hechting Neuraminidase knipt de hechtingsplaats van cellen af

Oppervlakte verandering Influenza virus Oppervlakte van het virus veranderd steeds een beetje (antigene drift), en bij een combinatie van twee verschillende varianten die tegelijk in 1 cel terechtkomen veranderd het oppervlakte snel (antigene shift). Hierdoor is de afweerreactie minder goed omdat de geheugencellen van ons afweersysteem de virussen niet goed meer herkend.

Nieuwe H1N1 variant Haemagglutinine type 1 Neuraminidase type 1

Ziekmakende eigenschappen Influenza virus Cellen sterven uiteindelijk af waardoor de slijmlaag wordt aangetast die onze longen beschermd tegen bacterie infecties Meestal zijn hieropvolgende infecties door bacteriën de reden voor eventueel dodelijke afloop