Behandeling van posthypoxische actie myoclonus
Posthypoxische actie myoclonus (PHM) In 1963 voor het eerst beschreven door Lance en Adams (Lance-Adams syndrome) gegeneraliseerde myoclonus => actie myoclonus andere symptomen: dysmetrie, intentie tremor, ataxie, postural lapses Actie myoclonus: gezicht, pharynx, ledematen; uitgelokt door verschillende externe stimuli (visueel, acustisch, tactiel), is een aritmische myoclonus en neemt toe in relatie met specifieke motorische taken; ernst varieert van patient tot patient Bijkomende symptomen verdwijnen meestal na verloop van tijd evenals de actie myoclonus Lopen vaak beperkt door negatieve myoclonus (postural lapses)
Pathofysiologie van PHM Hypoxie => serotonine deficientie (lage spiegels van 5-HIAA in liquor) Hypoxie: eerder neurochemische dan structurele veranderingen van serotonerge cell populaties Lage serotonine spiegel => verlies van inhiberende synapsen in de reticulaire formatie in de hersenstam => PHM Exacte pathofysiologie van PHM is niet duidelijk 5-HIAA (5-hydroxyindolacetic acid): voornaamste metaboliet van serotonine tekort aan serotonine => abnormale neuronale excitabiliteit waardoor als reactie op externe stimuli PHM kan ontstaan
Behandeling van PHM Pubmed: (MeSH termen) Hypoxia, Brain and myoclonus/drug treatment Cochrane database: postanoxic action myoclonus => Geen RCT’s alleen case reports en reviews
Behandeling Geneesmiddelen die met serotonine metabolisme interfereren : - Serotonine precursors (5-HTP, L-tryptophaan) - Serotonine antagonisten (methysergide, parachlophenylalanine) - Monoaminooxidase remmers (iproniazide, phenelezine) fluoxetine (remmer van serotonine reuptake)
Behandeling Andere geneesmiddelen: - antiepileptica - benzodiazepines - dopamine agonisten en antagonisten - cholinerge agonisten en anticholinergica - diversen: propranolol, baclofen, oestrogeen, histidine, dihydroergotamine Oestrogeen: verandert wsch het respons van receptoren in de hersenen welke een interactie vertonen met clonazepam en valproinezuur, kan ook als dopamine agonist fungeren in de hersenen
Effectiviteit geneesmiddelen Moeilijk te beoordelen ivm: - variatie van klinisch beeld - effect van een geneesmiddel kan afnemen met de tijd - sommige geneesmiddelen zijn effectief in combinatie met andere geneesmiddelen (synergisme) - effect wordt vaak gerapporteerd in beschrijvende termen (mildly/moderate improvement, near normal) Klinische beeld: een patient meer last van myoclonieen dan andere Pt kunnen ook spontaan zelf verbeteren Negatieve myoclonus is vaak therapie resistent (postural lapses)
Effectieve geneesmiddelen Frucht et al, 2000 Movement disorders Baclofen Carbamazepine Chloorpromazine Clonazepam Diazepam Oestrogeen 5-HTP Levodopa Methysergide Paroxetine Piracetam/ Levitiracetam Valproinezuur
Niet effectieve geneesmiddelen Frucht et al, 2000 Movement disorders Nitrazepam Primidone/Phenobarbital Nortriptyline Tetrabenazide Tiapride Biperidine Lisuride Vasopressine Lecithine Amantadine L-tryptophaan Phenytoine
Voorkeurmedicatie bij PHM Valproinezuur Clonazepam Levitiracetam