WETENSCHAP VAN DE AARDE Hoofdstuk 7 Systeem Aarde, de drijvende krachten Manuel Sintubin Departement Aard- & Omgevingswetenschappen, Katholieke Universiteit Leuven, Belgium Wetenschap van de Aarde – hoofdstuk 7
Figuur 7.1 – geothermische gradiënt Wetenschap van de Aarde – hoofdstuk 7 Systeem Aarde, de drijvende krachten De geothermische gradiënt (°C/km) doorheen de Aarde; zowel de lithosfeer als de D”-laag is gekenmerkt door een hogere geothermische gradiënt. (naar Condie 2005)
Figuur 7.2 – thermo-tektonische geschiedenis Wetenschap van de Aarde – hoofdstuk 7 Systeem Aarde, de drijvende krachten De thermo-tektonische geschiedenis van de aardse planeten en de maan, met aanduiding van de relatieve drempeltemperaturen voor convectie in de mantel, mantelpluimactiviteit en magmatisme. (naar Condie 2005)
Figuur 7.3 – mantelconvectie Wetenschap van de Aarde – hoofdstuk 7 Systeem Aarde, de drijvende krachten Convectie in de mantel veroorzaakt door superadiabatische omstandigheden in het bovenste en onderste deel van de mantel; centraal in de mantel benadert de geotherm de manteladiabaat. © J. Hertogen 2008
Figuur 7.4 – zwakke-zonparadox Wetenschap van de Aarde – hoofdstuk 7 Systeem Aarde, de drijvende krachten De zwakke-zonparadox: evolutie van de gemiddelde temperatuur op het aardoppervlak (met de huidige atmosferische samenstelling) en de helderheid van de Zon doorheen de geologische tijd. (naar Condie 2005)