Digitale Toegankelijkheid Trends, ideeën, (on)mogelijkheden Peter Horsman

Digitale Toegankelijkheid, wat is dat?. Digitale Toegankelijkheid: een containerbegrip. Geen vastomlijnd concept: ”De Verbeeldingswereld zijn geen grenzen aangemeten”. Ruimte tussen minimaal en maximaal. Meer dan een mooie website. Meer dan digitale plaatjes, bestanden en andere leuke zaken

Digitale Toegankelijkheid, ambitie? “Archieven verliezen hun betekenis als kennisinstelling als ze alleen maar leveranciers van plaatjes willen zijn. Ze voegen te weinig informatie toe. Er is meer nodig dan het catalogiseren van beelden.”

Deelproject binnen E-DEPOT (1). Uitgangspunt van het project (2004): een zoek- interface voor alle typen bestanden. Deelproject: Digitale Balie (2005). Functionele eisen geformuleerd. Bestaande interfaces geanalyseerd. Schets voor een logische architectuur. Ideevorming voor technische architectuur. Nadruk op de toegangen en zoeken

Deelproject binnen E-DEPOT (2). 2006: uitwerking en begin realisatie. Samenwerking: Stadsarchief Breda (Digitale werkplaats), Taskforce Archieven, Nationaal Archief. Metadata model voor toegangen. Open standaards: ISAD(G) en ISAAR(CPF). Demonstrator voor het browsen. Open standaards: XML, EAD, EAC. Onderdeel van wat het uiteindelijk moet worden

Conceptualisatie. Digitale Toegankelijkheid is niet alleen digitale toegangen. Toegankelijkheid is niet een kwaliteitsattribuut van een archief, collectie of instelling. Orientatie op de onderzoeker en het onderzoeksproces – toegankelijkheid als proces Hoe vertaalt zich dat in een ontwerp?

Bouwstenen voor ontwerp (1) Basisvoorzieningen. Toegangen – projectaandeel GAR. Instrumenten (lokaal, boven-lokaal) – projectaandeel SAB, Taskforce. Links – ‘standaard voorziening’. ‘drop box’ – conceptualisatie fase

Bouwstenen voor een ontwerp (2) Een stapje verder: de ‘werkplaats’ – “my site”. De Basisvoorzieningen, plus:. Het werkblad (lezen, aantekeningen maken, opslaan). Delen van de ruimte. Samenwerking (discussie, chatten, …). ‘Publiceren’. Toevoegen persoonlijke links en instrumenten. …

En dan?. De onderzoeker richt zijn eigen werkplaats in. Laat die componenten toe die hij/zij nuttig acht. Laat anderen toe – community vorming. Legt links naar andere instellingen (toegangen, instrumenten). De werkplaats wordt mobiel. Waar blijft de instelling?. Is de beer los?

De Toekomst. De persoonlijke werkplaats bindt verschillende instellingen. Niet één netwerk, maar zoveel als er werkplaatsen zijn. Netwerken van instellingen kunnen toegevoegde waarde bieden. Instrumenten om verschillende toegangen te bevragen. Definiëring van minimale standaarden tussen deelnemende instellingen

Conclusie. Einde aan de institutioneleverkokering. Behoud van institutionele verantwoordelijkheid voor acquisitie en beheer. Een rijp terrein voor samenwerking