Foto’s: WIMO en Marc Willems Muziek: ‘MIJN VLAKKE LAND’ (Jacques Brel) Brugge in de winter
“Wanneer de dagen gaan in domme regelmaat…
… een bolle oostenwind het land nog vlakker slaat…
… dan wacht mijn land, mijn vlakke land.
Wanneer de noordenwind de vlakte vierendeelt…
… wanneer de noordenwind er onze adem steelt …
… dan kraakt mijn land, mijn vlakke land.” (Jacques Brel)
Zo beschrijft Marc De Smedt het: “ Wij houden van de neerdwarrelende sneeuw.
Men hoort de sneeuw- vlokken vallen, bijna zonder het te weten.
Maar deze wolkenmassa, die zich in witte vlokken uitstort…
… zondert de wereld met zijn geluiden af.
Sneeuwvlokken die neerdwarrelen… … haast onhoorbaar stil,
… bedekken alles wat niet mooi is geweest.
Sneeuw… dat is witte stilte.”
Met de hartelijkste groeten van Magda en Dries