Wolfskinderen Gemaakt door Dorothé van der Ree Doolaard ( Trajectgroep 3) Driestar College, Gouda

Inleidend verhaal Ik laat een kort filmpje zien. http://www.youtube.com/watch?v=ljVd6XS-J0s&feature=related En vertel waar dit filmpje over gaat

Oxana Malaya In het filmpje zagen jullie een meisje wat zich als een hond gedroeg. Dat komt omdat ze is opgegroeid en opgevoed door honden. Haar ouders waren alcohol verslaafd en gaven het kind geen aandacht. Dit soort kinderen noem je wolfskinderen

Indeling Wat zijn wolfskinderen? Verschil tussen ons en wolfskinderen Hoe overleven wolfskinderen? Wolfskinderen in de geschiedenis De toekomst voor wolfskinderen wanneer ze gevonden worden door mensen Vraag + Antwoord

Wat zijn wolfskinderen? Wolfskinderen zijn kinderen die met weinig of zelfs zonder menselijk contact zijn opgegroeid: Twee typen wolfskinderen: Type 1: opgevoed door dieren (meestal wolven, soms beren, herten) Oxana Malaya (filmpje) Type 2: Opgegroeid in een totaal isolement Genie mishandelt door haar vader. Vanaf haar 2e vastgebonden op een po-stoel later op een gewone stoel op een kamer zonder daglicht. Er werd niet tegen haar gepraat, als ze geluid maakte werd ze geslagen door haar vader. Op haar 13e werd ze gevonden, ze kon niet lopen of praten.

Verschil tussen ons en wolfskinderen In 1941 is een onderzoek gedaan naar de verschillen tussen normale kinderen en wolfskinderen. Wolfskinderen… lachen of huilen nooit (omdat dieren dit ook niet doen, hieruit blijkt dat lachen en huilen wordt aangeleerd door de ouders) Hebben geen seksuele ontwikkeling in de puberteit (geen seksuele gevoelens) kunnen heel goed zien in het donker Hebben een beter reuk vermogen Hebben een voorliefde voor de kleur rood (type 1 wolfskind)Lopen vaak op handen en voeten en eten vaak rauw vlees, planten en bladeren.

Hoe overleven wolfskinderen In India worden veel baby’s te vondeling gelegd (wegens armoede of ongewenste zwangerschap). En meegenomen door wolven. De baby’s die worden gevonden/meegenomen door wolven worden niet als voedsel beschouwd omdat: Zodra ze net zo ruiken als wolven ze door de wolvin worden gezien als een van haar welpen Wanneer het kind ouder wordt het zich hetzelfde gedraagt als zijn “broers en zussen” De wolfskinderen eten hetzelfde als hun ouders. Zo heb je dus kinderen die bladeren eten of rauw vlees. In Nederland zijn er ook twee wolfskinderen gevonden.

De toekomst voor wolfskinderen Het lijkt heel goed en mooi wanneer de wolfskinderen worden gevonden en opgenomen door de mensen, maar eigenlijk is het heel moeilijk voor de kinderen om zich aan te passen aan de normale mensen. Omdat ze zonder liefde van mensen zijn opgegroeid. Zij willen vaak geen kleding dragen Kunnen vaak niet lopen op twee voeten (filmpje Genie:http://www.youtube.com/watch?v=dEnkY2iaKis) Kunnen vaak niet praten Ze hebben een sociale achterstand (omgang met anderen) Ze hebben een cognitieve achterstand (ontwikkeling van hun verstand). Wij leren bijvoorbeeld te plannen en over de toekomst na te denken. Zij gaan meer af op instinct en impulsen van het hier en nu. Veel geredde wolfskinderen overlijden voortijdig (ziekte, zelfmoord) Anderen worden in een inrichting geplaatst. Voor hun eigen veiligheid en die van anderen

Wolfskinderen in de geschiedenis Nederland: Anna werd toen zij 1,5 jaar oud was in 1700 ontvoerd door een kennis van haar moeder. In 1717 werd in de bossen van Zwolle een naakt meisje gevonden wat bladeren en gras at. Ze werd herkend door haar moeder omdat ze een litteken boven haar wenkbrauw en twee aan elkaar gegroeide tenen had. Het was Anna. Type 1: John Sebunya uit Oeganda in 1994 Hij was op 4 jarige leeftijd het bos ingevlucht nadat zijn ouders voor zijn ogen waren neergeschoten. Daar leefde hij samen met apen. Hij werd gevangen door een groep vrouwen die hout aan het zoeken waren. Omdat hij zijn eerste vier jaar onder de mensen is opgegroeid leerde hij gemakkelijker dan andere wolfskinderen zich aanpassen en praten praten leer je voor je 4e levensjaar Type 2: De vogeljongen uit Rusland 2008 Hij groeide op in een kamer vol vogels in kooien. Zijn moeder mishandelde hem niet lichamelijk, maar raakte hem nooit aan en sprak niet met hem. Ze behandelde hem als 1 van haar vogels. Toen de jongen gevonden werd kon hij alleen als een vogel fluiten en met zijn armen wapperen.

Vraag+ Antwoord Dit was mijn spreekbeurt. Zijn er nog vragen?