EUS EIGE LEEDSJES Deil 6 Klikke um wijjer te goon

Sjele, zuus diech e vleegmasjien. Sjele, zuus diech ’rs twie mesjiens. Sjele, iech kin ’t neet fele. Datstiech ’rs twie zuus en iech zeen d’r geint. Affiesje oet 1928

Eén is één, ene God alleen, ene Zaligmaker, en anders geen. Twee is twee, twee stenen tafelen, die Mozes sloeg tot wafelen, ene God alleen, enz. Drie is drie, drie Patriarchen, Abram, Isaak en Jacobus, twee stenen tafelen, enz. Vier is vier, vier Evangelisten, die de waarheid wisten, drie Patriarchen, enz. Vijf is vijf, vijf geboden des Heren, die we moeten leren, vier Evangelisten, enz. Zes is zes, zes kruiken wijn, die er op de bruiloft te Kana zijn, vijf geboden des Heren, enz. Zeven is zeven, zeven sacramenten, zie wij moeten kennen, zes kruiken wijn, enz. Acht is acht, acht zaligheden, waar wij naar moeten streven, zeven sacramenten, enz. Negen is negen, negen vreemde zonden, die wij stiekem konden, acht zaligheden, enz. Tien is tien, tien geboden des Heren, die we moeten eren, negen vreemde zonden, enz. Affiesje oet 1937 Dit leedsje woort vreuger op väöl kemuniefieste gezónge. Dat zeet Fons Olterdissen teminste in zien ”Prozawerken”.

Lootre zjoer de ma zjaprette Ma zjaprette siejaonoo Zje fumee de sigarette Koesjee twa ee leveedoo Do re mi fa sol la si do L'autre jour dans ma chambrette Ma chambrette si en haut Je fumai des sigarettes Couchai tard et levai to ̂ t Do re mi fa sol la si do Toen d’n Ierste Wereldoorlog begós zien väöl Waole gevlöch oet Belsj. E deil vestigde ziech in Mestreech. Woersjienelik höbbe zie dit leedsje mètgebrach. De Mestreechse kinder naome ’t leedsje euver en wiste gaar neet wat ze zónge. ’t Woort gezónge bijj ’t tuike-springe. Wee aon ’t springe waor mós z’ch bókke bijj do, re enz. De drejjers lufde ’t touw hoeg bove hunne kop. Caballerorikklaam oet 1966

De keizer vaan Sjiena Dee troude mèt Mina, Al achter de knóp vaan de deur. En wat e gerómmel En wat e gesjómmel Dao achter dee knóp vaan de deur. Hup, dao vluig miech ’n vloej op m’n bats Hup, dao vluig ze devaan Hup, dao vluig ze op de winkelbaank Houw häör mèt e gewiech op häöre straank En hup, dao vluig miech ’n vloej op m’n bats En hup, dao vluig ze devaan Ze sprink ziech kepot Op de rand vaan de pot En hup, is viedeldomda ! Affiesje oet 1939 nao ’n óntwerrep vaan Jan Hul

Houw mer op die kis Tot e look debinne is Houw mer op die kis Tot e look debinne is En laat de boel maar waaien Want we hebben geen verdriet En we hebben geen verdriet En laat maar waaien Affiesje oet 1930 óntworrepe door H. Pieters

Alle deenders höbbe ’ne baard Behave d’n deender Franse, Dee liet de pupkes danse. Alle deenders höbbe ’ne baard Behave d’n deender Franse, Dee liet de pupkes danse. De Philipsfebrik stónt aon de Tóngerseweeg boe noe de Wiener steit. Ze maakde dao sigare, sigrètte en proumtouwbak. Bove ’n sigrètterikklaam oet 1922, ónder ein veur proumtouwbak.

Teks: Fons Tuinstra - meziek: Th. Bosman 't Is goonsdagmiddag en gein sjaol, wat wèlt geer noe nog mie ? Zèk jónges: Kómme allemaol in de Kómpe um hallef twie ! Daan trèkke veer in kómpenijj, 't trömke geit veurop. Kordaat mèt vere in de rijj Sint Pietersberreg op. Refrein: Rompete Pompete Pom Pom Pom Rompete Pom Pom Pom Rompete Pompete Pom Pom Pom Rompete Pom Pom Pom De veendel dee is vaan de Neus, dee weurt de baas, dat sprik. Kanon dat make veer de Reus en peerd dat weurt de Mik. En wèt geer wat veer speule goon ? De krieg vaan sevetig. En dee daan doed blijf, wel dee sloon veer ouch weer levetig. En goon v'r saoves trök nao hoes, daan slete veer weer vreij. Want ruizing huurt gaaroet neet toes in us gooj kómpenijj. Meh toes gekómme veulste pas wie of de mäögske deit. 't Rammelt in die rammelkas of dao e trömke sleit. Nao 't ete gaon iech nao mien bèd, blijj touw, iech bin doedmeuj. Meh miene sabel num iech mèt, dee lèk iech aon m'n veuj. Lang wakker ligke daon iech neet, iech slaop, iech vech, iech sjeet. Of loup sjoen in de pas, iech druim, dus ech: Iech weit 't neet. Affiesje oet 1927, rikklaam veur ’ne grammefoon. Mèt ‘’De krieg vaan sevetig” weurt bedoeld de Frans - Duitsen oorlog oet 1870.

Hup Merjenneke pup verjenneke tege de vastelaovend Hup Merjenneke pup verjenneke tege de carneval Wee ’t daan gedoon heet steek ’m in d’n olie Hup Merjenneke pup verjenneke tege de carneval Sentrale radio óntvangs waor e soort radiodistribusie. In 1924 begónne veur 50 sent in de week. Veur dat geld kraog me ’ne luidspreker en kós daomèt e paar zenders beluustere.

Es de boer e paar klómpe heet, Daan is de boer kóntent. E paar klómpe mèt get stru d’r in, Dat is nao de boer z’ne zin. Boer, boer, boer, zèk höbste niks te sjachele ? Nein, nein, nein, ’t sjachele is gedoon. Es de boer e paar zokke heet Daan is de boer kóntent. E paar zokke mèt e paar klómpe. Klómpe mèt get stru d’r in. Dat is nao de boer z’ne zin. Boer, boer, boer, zèk höbste niks te sjachele ? Nein, nein, nein, ’t sjachele is gedoon. Es de boer e breukse heet, Daan is de boer kóntent. E breukske mèt e paar zokke, E paar zokke mèt e paar klómpe, Klómpe mèt get stru d’r in. Dat is nao de boer z’ne zin. Boer, boer, boer, zèk höbste niks te sjachele ? Nein, nein, nein, ’t sjachele is gedoon. Es de boer e jeske heet. Daan is de boer kóntent. E jeske mèt e breukske, E breukske mèt e paar zokke. E paar zokke mèt e paar klómpe. Klómpe mèt get stru d’r in, Dat is nao de boer z’ne zin. Boer, boer, boer, zèk höbste niks te sjachele ? Nein, nein, nein, ’t sjachele is gedoon. Affiesje oet 1950 vaan ”Maison Louis” oet de Groete Staat. Sjachele = (in het Nederlands) handelen

Zuug die luij ’ns loere Ze meine veer zien boere Veer zien de meidskes Vaan Mestreech Bringe de jónges veur ’t leech Rónd is de wereld De wereld dee is rónd En Adam puunde Eva Op häör bloete kónt Affiesje oet 1946

’t Waore twie aordige meidskes Ze wèrrekde op ’t febrik. De ein had e kroezeleköpke De aander ’n kouf mèt ’n strik. Hun awwers, die woende tesame Op kamers zès, zeve en ach. ’t Waor op de derde verdeping Al in ’ne bouw op de Grach. En ’s mörreges gónge ze same Al nao de febrik op en neer. De koffiefles in e pepèrke Of in ’t kalbeske vaan meer. En ’s aovens daan zónge ze möpkes Of gónge ze stoon bijj d’n tróp. Of zaote gezèllig te kletse Bijj hun veur de deur op de stóp. De kroezelekop, die kraog kinnes ’ne Pottemaan kaom op häör aof. Heer heet häör zien leefde gezwore En zijj häöm ’t jaowoord belaof. De aander die trof e menierke Dee vrijjde mèt häör alle daog, Ze heet ’t febrik laote loupe, Góng bijj ’n familie es maog. De kroezelekop zag: ”Meh meidske, D’n awwers die deiste verdreet, Dee kale mesjeu, laot ’m stikke, Dee trouwt diech jao toch jummers neet”. En ’t is häör ouch zjus zoe gegaange Heer wouw häör al hiel gaw neet mie. Ze góng toen nao aandere zeuke, ‘t Snuutske vol ’poudre de riz’. Te lèstig woort häör noe ’t wèrrek Ze waor noe zoe deftig gekleijd. De bouw in de Grach waor vergete. Ze heet mèt väöl hiere gevrijjd. Nao jaore toen kaom me häör hole. Ze woort nao Klevarie gebrach. Ze storref en kraog toen twie kranse, Al vaan 'ne bouw in de Grach. ’t Waore twie aordige meidskes, De ein góng te vreug nao ’t graaf. De aander is mojer vaan kinder. En bleef hiel oppassend en braaf. Rikklaam veur Marres in de gezèt. De brouwerijj vaan Marres-Ceulen laog in de Kappesijnestraot. Ze bestónt vaan 1859 tot 1959 en waor bekind um ’t ”Dobbel Aajt”. Lang lieverde ze aon ”De Vogel Struys” boevaan ze eigeneer waor. Bouw in de Grach = groet gebouw boe väöl gezinne in woende.

Mie wief en mie naobers wief Dat zien e paar lielike wieve. De ein houwt mèt de piezel in de pan En de aander begint te kieve. Miene maan en diene maan Dat zien m'ch twie sjoen jónges. De mijne heet ’ne kale kop En d'n dijne is ’ne krómme. Eus kat en eus naobers kat Die hadde ziech flink gebete. Eus kat had eus naobers kat De start oet de vot gerete. Wie iech nog e kinneke waor Waor iech mie mojers Frenske. Wie iech e vetske awwer waor Houwde zie miech op me penske. Minckeleers dee goje maan Dee steit al op de Mèrret. Lufste dee zien rökske op Daan zuuste ziene kerref. Tingelingeling de Brökstraot in Kaom miech e vruike tege. Iech vroog aon häör wie laat of ’t waor En ’t waor pas hallef nege. Affiesje oet 1951

En laote veer ’ns hure wat de wijsvrouw zeet. De wijsvrouw zeet, de wijsvrouw zeet. En laote veer ’ns hure wat de wijsvrouw zeet. De wijsvrouw zeet jao, jao. Lot geit doed, Lot geit doed. Lot die lik op sterreve. Dat is good, dat is good. Daan kómme veer aon ’t erreve. Póf mer Ferdinand, póf mer Ferdinand, mörrege sleit de boter op. Póf mer Ferdinand, póf mer Ferdinand, mörrege sleit ze op. Affiesje oet 1950 Wijsvrouw = vroedvrouw

KÓMPLEMINTE VAAN VAAN TINY TINY Juni 2009 Mèt daank aon Sjarel Thewissen en Thei Bovens