De Bloem van de Eerlijkheid

Men vertelde in de 3de eeuw, in China, dat een prins van de noorderlijke streek van het land, ging gekroond worden tot keizer, maar volgens de wet moest hij gehuwd zijn voor de kroning plaats had.

Hij besliste een wedstrijd te organiseren onder de meisjes van het hof om uit te zoeken wie zou geschikt zijn om zijn vrouw te worden.

uitdaging wilden aangaan. De volgende dag kondigde de prins een speciale bijeenkomst aan voor al de meisjes die deze uitdaging wilden aangaan.

Een oude bediende van het paleis, zéér bejaard, hoorde de toelichting betreffende de voorbereidingen van de ceremonie, overmeesterd door droefheid omdat zij een meisje kende die diepe liefdesgevoelens voor de prins kende.

Toen antwoordde de moeder ongelovig : Bij haar thuisgekomen, deelde ze het nieuws mede aan haar mooie lieve dochter, maar daar kreeg ze verwonderd te horen dat ze ook naar de receptie ging. Toen antwoordde de moeder ongelovig :

Mijn lieve dochter , wat ga jij daar doen ? Daar zullen al de mooiste en de rijkste meisjes van het hof zijn. Zet dat idee maar vlug uit je hoofd want je zult er nadien verdriet om hebben.

En het meisje antwoordde: Neen, mijn lieve mama, ik zal er niet om treuren en nog minder kwaad om zijn, ik weet dat ik nooit zou kunnen verkozen worden, maar het zal mij tenminste de gelegenheid geven enkele ogenblikken dicht bij de prins te zijn, en dat maakt me al gelukkig.

Bij valavond, kwam het jonge meisje in het paleis aan. Al de mooie meisjes met hun mooiste kleedjes en hun mooiste juwelen aan ! Dan uiteindelijk kondigde de prins de uitdaging aan :

Ik ga aan ieder van jullie een graantje geven. Diegene die me binnen 6 maanden de mooiste bloem zal geven, zal gekozen worden om mijn echtgenote en toekomstige keizerin van China te worden.

Het voorstel van de prins was in volmaakte overeenstemming met de diepe tradities van dit volk, die veel waarde hechtten aan de gewoonten, levenswijze, vriendschappen enz….

De tijd verstreek en het mooie, jonge meisje had weing kennis van tuinieren, ze waakte met veel geduld en tederheid over het graantje, Ze maakte zich niet bezorgd over het resultaat van het graantje omdat zij wist als de bloem zo mooi werd als de diepe liefde die ze voelde voor de prins, zij zich geen zorgen hoefde te maken.

Drie maanden gingen voorbij en niets kwam te voorschijn Drie maanden gingen voorbij en niets kwam te voorschijn. Het jonge meisje probeerde alles, alle methodes die ze kende gebruikte ze, maar niets groeide.

Dag na dag bemerkte zij dat haar droom verder en verder van haar verwijderd was en dus ook haar geliefde prins ….

Kortom, gedurende de zes maanden was er niets gegroeid Kortom, gedurende de zes maanden was er niets gegroeid. Bewust van haar inspanningen en haar toewijding keerde zij terug naar het paleis op de voorziene datum, zij hoopte op niets dan slechts enkele ogenblikken te zijn in gezelschap van de prins.

Zij was er op de vastgestelde dag met haar lege bloempot, alle andere meisjes hadden een bloem bij, de ene wat mooier dan de andere zowel wat betreft de vorm als de kleur.

Zij was bewonderingswaardig, ze had nog nooit deelgenomen aan zo’n mooi schouwspel. Aangekomen aan het uiteindelijke verwachte moment observeert de prins elke meisje met veel aandacht en voorzichtigheid.

Na ze allemaal, één voor één te hebben bekeken, kondigt hij het resultaat aan en duidt het mooie jonge meisje aan als zijn toekomstige echtgenote .

De aanwezige personen uitten de meest onverwachte reacties. Niemand begreep het waarom, omdat zij geen bloem had gekweekt. Vervolgens verklaarde de prins rustig:

Is waardig om keizerin te zijn, de enige die in alle eerlijkheid met een lege bloempot is teruggekomen. Zij is de enige die eerlijk is geweest omdat alle granen die ik heb uitgedeeld onvruchtbaar waren.

De eerlijkheid is als een bloem geweven met draden van licht, die de beoefenaar verlicht en dat ook uitstraalt naar anderen.