en toch wils ze väöl betale Meziek: “Ein bietje Friete…” Gelök is neet te kaup en toch wils ze väöl betale om gelökkig te zeen
Ein gooj besjlissing nums ze neet vandaag maar morge
Veur eine optimis sjient de zón auch door klein raemkes
Doe kriegs in ‘t laeve nooit ein “ tweede” kans veur eine “eerste” indrök
Veer dinke te min aan wat veer höbbe, maar te väöl aan wat veer mótte misse
Zjwiegend dinke, duit nemes pien
van det wat ‘t dich kint gaeve, Genete van al det kleine Genete van ‘t laeve van det wat ‘t dich kint gaeve, Genete van al det kleine dök det hele fijne.
Waem ajer waerd, mót auch wiezer waere
Es ze neet wèts wo de klaepel hingt mós ze de klok auch neet loeje
‘T kleinste gebaar is meer waerd dan de bèste bedoelinge
‘T zeen de dwarsjliggers die zorge det ‘t sjpaor rech löp
Doe kins baeter ein nach sjlaope euver was ze van plan bös, dan wakker ligke euver was ze gedaon höbs
Miensje die väöl belaove höbbe dök ein zjwaak geheuge
‘T laeve is geine sjnelwaeg maar eine landjwaeg, wo se aaf en toe mós sjtilsjtaon óm van ‘t oetzich te genete
Waem get wilt doon, vintj ein middel waem nieks wilt doon, ein ekskuus
Kontent zeen mèt was ze höbs, is de grootste en zekerste riekdom
Waem van herinneringe kint genete, Groetjes Waem van herinneringe kint genete, laeft döbbel