Stuurstand Online – het digitale clubblad van de TMC Nr. 5, jaargang 27 Mei 2016 Colofon Redactie Theo Nagel Leo Waterman Peter Smit Jos Schnitzler Hans.

Presentatie over: "Stuurstand Online – het digitale clubblad van de TMC Nr. 5, jaargang 27 Mei 2016 Colofon Redactie Theo Nagel Leo Waterman Peter Smit Jos Schnitzler Hans."— Transcript van de presentatie:

1 Stuurstand Online – het digitale clubblad van de TMC Nr. 5, jaargang 27 Mei 2016 Colofon Redactie Theo Nagel Leo Waterman Peter Smit Jos Schnitzler Hans Joosten Harry Witting Kopij & contact redactie@tmsc.nl De Stuurstand Is het officiële cluborgaan van de Twentse Modelspoorweg Club (TMC) In dit nummer o.a.: Hoog bezoek Kolenwip of tip? MärklinC en DCC (2) Weg en Werken Rij-reglement Column Nog in Dortmund geweest…?

2 BESTUURSTAFeL Geert Klement Bestuurslid Hoog bezoek! Zoals wel vaker gebeurt bij de TMC stonden er op donderdag 14 april 2 mensen te kijken voor het raam bij Delden. Ik herkende hier de nieuwe burgermeester van Enschede, dhr. Onno van Veldhuizen en zijn vrouw en heb ze uitgenodigd naar binnen te komen om hen kennis te laten maken met onze mooie vereniging en onze hobby. De burgermeester woont sinds enige tijd in Roombeek en was die avond met zijn vrouw op verkenningstocht door de buurt en in Prismare stuiten ze op onze clubruimte. Na een korte kennismaking heeft Theo uitleg gegeven over onze vereniging en de baan, en tijdens een kleine rondleiding door de ruimte kwamen we aan bij het station Enschede in aanbouw. De burgemeester vroeg of ook het Intercity Hotel wordt nagebouwd - dit is natuurlijk niet het geval gezien het tijdperk waarin wij bouwen - maar hij heeft beloofd als het station helemaal gereed is hij het wel wil openen! Ik heb hem wel aangeraden dan nog lang als burger- vader in Enschede te blijven want het bouwen gaat niet zo heel snel…! De heer van Veldhuizen had in het verleden ook een Fleischmann trein en vond het een mooie hobby. Het was een leuke spontane kennismaking met de eerste burger van de stad en hopelijk is het niet de laatste keer dat hij bij ons komt kijken. We zullen hem uitnodigen voor de Open Dag dan kan hij zien wat kleine verenigingen in Enschede presteren! Opbrengst Koningsmarkt Hoewel ijzig koud, maar gelukkig vielen de buien wel mee, was de belangstelling voor de TMC kraam op de Enschedese Koningsmarkt niet slecht. We hebben ruim € 230,- kunnen afstorten op de TMC rekening! Alle inbrengers hartelijk dank namens marktmeesters Jacques en Theo! Leden nieuws Sierd Woudstrabedankt als aspirant lid per 31/05 Wijzigingen worden in de eerstvolgende ledenlijst doorgevoerd.

3 De NMF verzorgt een Modelspoor tentoonstelling in het Speelgoed & Carnavalsmuseum Op Stelten in Oosterhout (Noord Brabant). De tentoonstelling loopt van 11 mei t/m 30 oktober 2016. Een link naar de uitgebreide Nieuwsbrief hierover vindt u als u op NMF klikt.NMF Nmf nieuwsbrief Niet vergeten…… tot eind juni zijn we ook op donderdag van 10 tot 10 open! Kijk op de lijst in de keuken wie er komen, of mail even!

4 Ritselende palmbladeren filteren het zonlicht, kabbelende golven rollen af en aan. Mijn gedachten dwalen af naar wat ooit was. De fantastische tropische jaren, zo'n wezenlijk deel van mijn inmiddels oude leven, komen als vanzelf voorbij. Exotische geuren ontwaken in de herinnering. Haast bestaat niet. Nederland is dan nog echt ver weg. Het leven kent geen zorgen. Warmte, vriendschap en licht vullen de dagen. Ik dwaal verder af. Beelden van mijn jeugd in zuidelijk Nederland worden geprojecteerd. Met vrienden loop ik van school naar huis. We kiezen de weg over de spoorbrug. Als we doorlopen en de verleidingen onderweg verstaan, halen we nog net de stoomtrein naar Duitsland. De machinist verrast ons altijd met een flinke wolk stoom en rook op het moment dat wij uitbundig naar hem zwaaien. Ook nu hebben wij geluk. Wij zijn op tijd. In de verte nadert het zwarte gevaarte met achter zich ettelijke groene rijtuigen. Onze handen gaan omhoog. Hij zwaait terug en baadt ons lachend in een langzaam wegtrekkende Tekst en foto’s: Rudi Bettman Kolenwip- of Tip? Bouw van de kolenwip bij de IJsselcentrale Hengelo Lang is er na gedacht over het invullen van de grote boog in het traject Hengelo – Almelo. Hoe zag het eruit? Wat stond waar? Hoe werden de kolen aangevoerd? De grootouders van ondergetekende woonden nagenoeg tegen over de IJC. Ik heb als kind veel aan de overweg gestaan die toen aansloot op de Grobbenweg, tegenwoordig niet meer herkenbaar. Van al mijn bezoeken daar ter plekke (als treinfanaat) heb ik de nodige herinneringen overgehouden die nu goed van pas kwamen. Maar ook via Frank Penders, die uit zijn kennissenkring ook de nodige info boven tafel wist te krijgen, waar we we veel profijt van hebben gehad. Op dat moment werd ook de Kolenwip (in de archieven ook wel ‘kolentip’ genoemd red. ) aangehaald die daar ter plekke heeft gelegen onder de brugkraan, die op een halfronde boog het voorterrein bestreek en de centrale van kolen voorzag. De kolen werden per trein aangevoerd, gedrukt vanaf het emplacement Hengelo over het rechterspoor richting Borne. Voorop de rangeerder met blauwe kiel en koperen hoorn. De volle wagens werden dan het IJC terrein op getrokken. De eigen oersik van de IJC had de lege wagons reeds als stam gereed gezet op het omloopspoor. Deze werd dan door of een 600 of een 2400, na toestemming van de Treindienstleider, weer de hoofdlijn op geduwd. Daarna over verkeerd spoor terug naar Hengelo emplacement. De volle bakken werden vervolgens één voor één naar de kolenwip gereden en vervolgens gekiept om te lossen. Dit kon steeds maar met één wagen omdat dit geen doorgaand spoor was. Bij onze IJC is gekozen om de wagens door te duwen, zodat kan worden omgelopen.

5 Ritselende palmbladeren filteren het zonlicht, kabbelende golven rollen af en aan. Mijn gedachten dwalen af naar wat ooit was. De fantastische tropische jaren, zo'n wezenlijk deel van mijn inmiddels oude leven, komen als vanzelf voorbij. Exotische geuren ontwaken in de herinnering. Haast bestaat niet. Nederland is dan nog echt ver weg. Het leven kent geen zorgen. Warmte, vriendschap en licht vullen de dagen. Ik dwaal verder af. Beelden van mijn jeugd in zuidelijk Nederland worden geprojecteerd. Met vrienden loop ik van school naar huis. We kiezen de weg over de spoorbrug. Als we doorlopen en de verleidingen onderweg verstaan, halen we nog net de stoomtrein naar Duitsland. De machinist verrast ons altijd met een flinke wolk stoom en rook op het moment dat wij uitbundig naar hem zwaaien. Ook nu hebben wij geluk. Wij zijn op tijd. In de verte nadert het zwarte gevaarte met achter zich ettelijke groene rijtuigen. Onze handen gaan omhoog. Hij zwaait terug en baadt ons lachend in een langzaam wegtrekkende Tekst en foto’s: Rudi Bettman Kolenwip- of Tip? Tijdens deze brainstormsessies leek het me wel een uitdaging om zo’n kolenwip na te bouwen. Na eerst alles in Autocad te hebben getekend ben ik begonnen met de onderdelen te maken. Hiervoor werden in Duitsland eerst de benodigde messing profielen aangeschaft. Na het nodige zaag en freeswerk kon e.e.a. in elkaar gesoldeerd worden. Maar al denk en teken je alles gedetailleerd uit, tijdens de bouw loop je altijd tegen onverwachte zaken aan. Dit betrof met name de aandrijving. Ik wilde persé met servomotoren werken, daar deze met een natuurgetrouwe snelheid te regelen zijn. Het kiepdeel was nog wel een keer klaar. Maar hoe voorkom je dat de wagon niet steeds uit de stortkoker moet worden gevist. Een functionerende buffer dus, één die zinken kon. Nieuwe uitdaging. Na veel frees en soldeerwerk, proefgedraaid. Niet tevreden. De buffers liepen te zwaar aangezien de uitlijning niet makkelijk parallel te krijgen was. Toen dat verholpen was, op zoek naar een kleine servomotor die onder de brug moest worden gebouwd, aangezien deze mee moet kiepen. Ik had zelf nog een kleine motor dacht ik, maar op de laatste beurs in Dortmund vonden we een nog kleinere.

6 nu hebben wij geluk. Wij zijn op tijd. In de verte nadert het zwarte gevaarte met achter zich ettelijke groene rijtuigen. Onze handen gaan omhoog. Hij zwaait terug en baadt ons lachend in een langzaam wegtrekkende Tekst en foto’s: Rudi Bettman Kolenwip- of Tip? Alles weer losgehaald, nieuwe montage punten eronder gesoldeerd, motor monteren en zowaar: het liep perfect! Ben nu aan het afwerken met o.a. kolengruis etc. Het afvoeren danwel terug storten van de kolen via de bunker, lopende band en kraan is de volgende uitdaging. De grote brugkraan wordt door Paul Busscher gebouwd en die moet dus ook nog ingepast worden. Ik heb de kolen wip zo gemaakt dat deze in de plaat ‘hangt’. De besturing, nu nog provisorisch, met verlengkabels komt buiten de tafel te zitten. Hierdoor is het eventueel bijstellen van de servo instellingen makkelijker. Hopelijk wordt deze hoek van de baan door de bewegende delen, (kraan, kolenwip, rangeer werk), een eyecatcher. Daar gaan we met zijn allen wel van uit! Bijgaand een aantal foto’s hoe het er ongeveer uit gaat zien.

7 Waar zijn wij mee bezig? Wolfgang Glaubitz Jos Schnitzler Ritselende palmbladeren filteren het zonlicht, kabbelende golven rollen af en aan. Mijn gedachten dwalen af naar wat ooit was. De fantastische tropische jaren, zo'n wezenlijk deel van mijn inmiddels oude leven, komen als vanzelf voorbij. Exotische geuren ontwaken in de herinnering. Haast bestaat niet. Nederland is dan nog echt ver weg. Het leven kent geen zorgen. Warmte, vriendschap en licht vullen de dagen. Ik dwaal verder af. Beelden van mijn jeugd in zuidelijk Nederland worden geprojecteerd. Met vrienden loop ik van school naar huis. We kiezen de weg over de spoorbrug. Als we doorlopen en de verleidingen onderweg verstaan, halen we nog net de stoomtrein naar Duitsland. De machinist verrast ons altijd met een flinke wolk stoom en rook op het moment dat wij uitbundig naar hem zwaaien. Ook nu hebben wij geluk. Wij zijn op tijd. In de verte nadert het zwarte gevaarte met achter zich ettelijke groene rijtuigen. Onze handen gaan omhoog. Hij zwaait terug en baadt ons lachend in een langzaam wegtrekkende Als je na binnenkomst in de clubruimte voorbij de Gelderman-kantoorvilla komt, zie je ter plekke al enige tijd werk-in-uitvoering. Wij proberen daar aan de hand van oude foto’s en tekeningen het omgevingsbeeld uit de jaren '60 - '70 zo werkelijkheidsgetrouw mogelijk vorm te geven. Op zeer buigzaam vliegtuigtriplex prijkt reeds een basisachtergrond. Daarop wordt binnenkort o.a. het silhouet van de toen aanwezige bebouwing geschilderd. Daar voor zullen een aantal fraaie bomen, geproduceerd door onze 'bosbouwers', een hekwerk en tuin met oprit verschijnen. De renovatie van de Gelderman-fabriek staat even stil. Wij wachten totdat Ben de tijd kan vinden om nog een paar ramen te etsen. Zodra die klaar zijn, kunnen ze bevestigd worden, krijgt het dak een bescheiden verfbeurtje en worden er 'loodslabben' op de dakranden geplaatst. Om een goed beeld van de vier dienstwoningen bij de overweg te krijgen, is op het wereldwijde web met hulp (oud)Oldenzalers driftig gezocht naar foto's. Ze werden warempel gevonden, zodat de rij woningen na enig rekenwerk ‘in productie’ kunnen worden genomen. Uiteindelijk zal ook de blauwe achtergrond van het station Oldenzaal vervangen worden door een wat meer realistische versie. Wij streven er naar om voor de Open Dag met een deel van de Gelderman-hoek een heel eind op weg te zijn.

8 Rij-Reglement Geert Klement Materieel Cie. Ritselende palmbladeren filteren het zonlicht, kabbelende golven rollen af en aan. Mijn gedachten dwalen af naar wat ooit was. De fantastische tropische jaren, zo'n wezenlijk deel van mijn inmiddels oude leven, komen als vanzelf voorbij. Exotische geuren ontwaken in de herinnering. Haast bestaat niet. Nederland is dan nog echt ver weg. Het leven kent geen zorgen. Warmte, vriendschap en licht vullen de dagen. Ik dwaal verder af. Beelden van mijn jeugd in zuidelijk Nederland worden geprojecteerd. Met vrienden loop ik van school naar huis. We kiezen de weg over de spoorbrug. Als we doorlopen en de verleidingen onderweg verstaan, halen we nog net de stoomtrein naar Duitsland. De machinist verrast ons altijd met een flinke wolk stoom en rook op het moment dat wij uitbundig naar hem zwaaien. Ook nu hebben wij geluk. Wij zijn op tijd. In de verte nadert het zwarte gevaarte met achter zich ettelijke groene rijtuigen. Onze handen gaan omhoog. Hij zwaait terug en baadt ons lachend in een langzaam wegtrekkende RIJDEN op de modelspoorbaan van de TMC Het is fijn dat er zoveel nieuwe leden bijgekomen zijn bij de TMC en dat die nieuwe leden ook aanwezig zijn op de clubavonden en ook deel willen nemen aan de rijavonden. In de ledenjaarvergadering van 8 februari jl. is nog een keer aangehaald, dat leden die willen rijden, een rij-instructieavond van Geert Klement of Bertus Kers moeten hebben gevolgd. schoonmaken1e rijavond (ma) 2e rijavond (do) materieel 20 juni 201623 juni 201627 juni 2016privé mat 15 aug 201618 aug 201622 aug 2016privé mat 10 okt 201613 okt 201631 okt 2016 (let op = maandag) club mati.v.m. Open dagmeerdere rijavonden zo 30 okt 2016OPEN DAGaanv 10:00 uureinde 16:00 uur 12 dec 201615 dec 2016t/m 8 jan 2017 wo 28 dec 2016OPEN DAGLEDENDONATEURS zo 8 jan 2016NIEUWJAARSRECEPTIEaanv 15:00 uur Aanvullend nog wat voor het grootste deel bekende zaken op een rij, om dit belangrijk aspect bij de club, prettig te laten verlopen. De materieelcommissie van de TMC heeft o.a. als taak het faciliteren van het regelmatig op de clubbaan rijden door de leden en donateurs. Het vastleggen van rijavonden is daar een onderdeel van. Ook het aangeven van “beperkingen” aan bepaalde rijdagen( club materieel/eigen materieel, tijdperk, met of zonder dienstregeling) hoort daarbij. Ter herinnering nog even het rijavonden schema van 2016 (zie ook de website, voor ev. updates):

9 Rij-Reglement Geert Klement Materieel Cie. Ritselende palmbladeren filteren het zonlicht, kabbelende golven rollen af en aan. Mijn gedachten dwalen af naar wat ooit was. De fantastische tropische jaren, zo'n wezenlijk deel van mijn inmiddels oude leven, komen als vanzelf voorbij. Exotische geuren ontwaken in de herinnering. Haast bestaat niet. Nederland is dan nog echt ver weg. Het leven kent geen zorgen. Warmte, vriendschap en licht vullen de dagen. Ik dwaal verder af. Beelden van mijn jeugd in zuidelijk Nederland worden geprojecteerd. Met vrienden loop ik van school naar huis. We kiezen de weg over de spoorbrug. Als we doorlopen en de verleidingen onderweg verstaan, halen we nog net de stoomtrein naar Duitsland. De machinist verrast ons altijd met een flinke wolk stoom en rook op het moment dat wij uitbundig naar hem zwaaien. Ook nu hebben wij geluk. Wij zijn op tijd. In de verte nadert het zwarte gevaarte met achter zich ettelijke groene rijtuigen. Onze handen gaan omhoog. Hij zwaait terug en baadt ons lachend in een langzaam wegtrekkende Het vastleggen van regels voor het rijden op onze clubbaan is een taak van de materieelcommissie. Het volgende rijreglement, ook aanwezig bij alle bedieningstableaus, is daarom opgesteld: RIJREGLEMENT MACHINISTEN TMC Tijdens de rijdagen van de TMC, dien je je als machinist aan de onderstaande regels te houden : ( TMC september 2015) 1- Kom eerst langs bij de verkeersleider (Vkl) voor de laatste instructies en het verkrijgen van een dienstkaart. 2- Zonder dienstkaart mag je niet rijden op de baan. 3-Ga naar het station voor aanvang van jouw dienst, kijk daarvoor op het dienstkaartje. 4-Als je klaar bent voor vertrek, meld je aan met je treinnummer en bestemming bij de treindienstleider (Tdl) op jouw station om toestemming te krijgen voor vertrek. 5-Ga nooit rijden zonder toestemming van de treindienstleider. 6-Volg jouw trein van dichtbij, let op de seinen en ontsporingen van voorliggers. 7-Stop voor een station als er (nog) geen sein aanwezig is en meld je telefonisch aan bij de treindienstleider van het betreffende station.

10 Rij-Reglement Geert Klement Materieel Cie. Ritselende palmbladeren filteren het zonlicht, kabbelende golven rollen af en aan. Mijn gedachten dwalen af naar wat ooit was. De fantastische tropische jaren, zo'n wezenlijk deel van mijn inmiddels oude leven, komen als vanzelf voorbij. Exotische geuren ontwaken in de herinnering. Haast bestaat niet. Nederland is dan nog echt ver weg. Het leven kent geen zorgen. Warmte, vriendschap en licht vullen de dagen. Ik dwaal verder af. Beelden van mijn jeugd in zuidelijk Nederland worden geprojecteerd. Met vrienden loop ik van school naar huis. We kiezen de weg over de spoorbrug. Als we doorlopen en de verleidingen onderweg verstaan, halen we nog net de stoomtrein naar Duitsland. De machinist verrast ons altijd met een flinke wolk stoom en rook op het moment dat wij uitbundig naar hem zwaaien. Ook nu hebben wij geluk. Wij zijn op tijd. In de verte nadert het zwarte gevaarte met achter zich ettelijke groene rijtuigen. Onze handen gaan omhoog. Hij zwaait terug en baadt ons lachend in een langzaam wegtrekkende 8-Neem het dienstkaartje steeds met je mee tot het einde van de dienst. 9-Rij jouw trein naar het eindpunt als genoemd op de dienstkaart en meld je onderweg steeds bij het volgende tussenliggende station met treinnummer en bestemming. 10-Bij het eindstation kun je een korte pauze nemen voordat je de terugreis gaat aanvangen, breng de trein altijd terug naar je beginstation. 11-Bij aankomst op je beginstation geef je het dienstkaartje terug aan de verkeersleider. 12-Je kunt ook als rangeerder in Hengelo, Oldenzaal, Enschede of Delden de treindienstleider helpen met het laten omlopen van locs of andere werkzaamheden, uiteraard alles in overleg met de treindienstleider van dat station. 13-Vragen en opmerkingen eerst overleggen met de treindienstleider, hij kan in overleg met de verkeersleider mogelijk de treinenloop aanpassen of anderszins aan jouw wensen tegemoet komen. GOUDEN REGELS: Ga niet racen met de trein. Pas de snelheid van de trein aan de omstandigheden. Altijd "40 km/h" rijden bij kromliggende wissels Rij altijd op zicht en let op de seinen en de voorgangers We rijden RECHTS op onze clubbaan Wees voorzichtig met het materieel van de club en van de clubleden. Hou vooral lol in het rijden met de trein!

11 Rij-Reglement Geert Klement Materieel Cie. Ritselende palmbladeren filteren het zonlicht, kabbelende golven rollen af en aan. Mijn gedachten dwalen af naar wat ooit was. De fantastische tropische jaren, zo'n wezenlijk deel van mijn inmiddels oude leven, komen als vanzelf voorbij. Exotische geuren ontwaken in de herinnering. Haast bestaat niet. Nederland is dan nog echt ver weg. Het leven kent geen zorgen. Warmte, vriendschap en licht vullen de dagen. Ik dwaal verder af. Beelden van mijn jeugd in zuidelijk Nederland worden geprojecteerd. Met vrienden loop ik van school naar huis. We kiezen de weg over de spoorbrug. Als we doorlopen en de verleidingen onderweg verstaan, halen we nog net de stoomtrein naar Duitsland. De machinist verrast ons altijd met een flinke wolk stoom en rook op het moment dat wij uitbundig naar hem zwaaien. Ook nu hebben wij geluk. Wij zijn op tijd. In de verte nadert het zwarte gevaarte met achter zich ettelijke groene rijtuigen. Onze handen gaan omhoog. Hij zwaait terug en baadt ons lachend in een langzaam wegtrekkende De begeleiding van de rijavonden is in eerste instantie een taak van de werkgroep materieel, maar wij gaan uit van volwassen gedrag en voelen er niet voor om spoorwegpolitie te spelen op de bewuste avonden (dagdelen). Nogmaals het gaat om plezier met de treinhobby voor ons allemaal, met respect voor de spullen van de club en van elkaar! De werkgroep materieel. Excursie…? Naar aanleiding van een bezoek aan de TMC onlangs, willen we de interesse peilen voor een tegen bezoek aan de MSC Zutphen. Dat zou kunnen op een donderdagavond in de oneven weken, de club heeft dan rijavonden, ik denk zelf ergens in juni of juli. Als leden interesse hebben kunnen ze zich bij mij aanmelden: geertklement@home.nlgeertklement@home.nl

12 Ritselende palmbladeren filteren het zonlicht, kabbelende golven rollen af en aan. Mijn gedachten dwalen af naar wat ooit was. De fantastische tropische jaren, zo'n wezenlijk deel van mijn inmiddels oude leven, komen als vanzelf voorbij. Exotische geuren ontwaken in de herinnering. Haast bestaat niet. Nederland is dan nog echt ver weg. Het leven kent geen zorgen. Warmte, vriendschap en licht vullen de dagen. Ik dwaal verder af. Beelden van mijn jeugd in zuidelijk Nederland worden geprojecteerd. Met vrienden loop ik van school naar huis. We kiezen de weg over de spoorbrug. Als we doorlopen en de verleidingen onderweg verstaan, halen we nog net de stoomtrein naar Duitsland. De machinist verrast ons altijd met een flinke wolk stoom en rook op het moment dat wij uitbundig naar hem zwaaien. Ook nu hebben wij geluk. Wij zijn op tijd. In de verte nadert het zwarte gevaarte met achter zich ettelijke groene rijtuigen. Onze handen gaan omhoog. Hij zwaait terug en baadt ons lachend in een langzaam wegtrekkende Tekst en foto’s Arjen Brands C-Gleis en DCC (2) In de vorige editie van de Stuurstand heb ik verteld over de opbouw van de combinatiebaan. In deze editie zal ik ingaan op de aanpassingen van de rails voor het gemengd gebruik van Digital Command Control (DCC) en Märklin Motorola (MM). Voor diegenen die de cursus DCC van de digiboys niet hebben gevolgd even een korte toelichting. Zowel DCC als MM zijn digitale systemen. Daar houdt de overeenkomst echter al heel snel mee op. DCC gebruikt een gecodeerde wisselspanning, waarbij de ene rail als plus wordt gebruikt en de andere als minleider. MM gebruikt echter de middenrail (puntcontactrail) als de ene stroomgeleider, terwijl de beide rails gezamenlijk de andere stroomgeleider vormen. Dat betekent dat bij Märklin-rails de beide spoorstaven elektrisch niet van elkaar gescheiden hoeven te zijn en onderling verbonden zijn. Daardoor zijn ze dus niet bruikbaar voor een 2-railsysteem. De eerste stap is dus om te bekijken hoe we de rails van het Märklin C- Gleis systeem elektrisch kunnen scheiden. Bij de gewone rails (rechte en bochten) is die scheiding vrij eenvoudig te realiseren. Het voordeel van C-Gleis boven de oude blikken rails van Märklin (de M-gleis) is dat de bedding en bielzen van kunststof zijn. De beide rails zijn onder de bedding door middel van een metalen stripje aan beide uiteinden van het railstuk met elkaar verbonden. Het is een kwestie van doorslijpen van deze 2 stripjes met de Dremel en klaar is Kees. Wel de goede stripjes doorslijpen, er zitten ook 2 stripjes voor de middengeleider. Zie afbeelding 3 voor verduidelijking bij de rode cirkel is de strip doorgeslepen.

13 Ritselende palmbladeren filteren het zonlicht, kabbelende golven rollen af en aan. Mijn gedachten dwalen af naar wat ooit was. De fantastische tropische jaren, zo'n wezenlijk deel van mijn inmiddels oude leven, komen als vanzelf voorbij. Exotische geuren ontwaken in de herinnering. Haast bestaat niet. Nederland is dan nog echt ver weg. Het leven kent geen zorgen. Warmte, vriendschap en licht vullen de dagen. Ik dwaal verder af. Beelden van mijn jeugd in zuidelijk Nederland worden geprojecteerd. Met vrienden loop ik van school naar huis. We kiezen de weg over de spoorbrug. Als we doorlopen en de verleidingen onderweg verstaan, halen we nog net de stoomtrein naar Duitsland. De machinist verrast ons altijd met een flinke wolk stoom en rook op het moment dat wij uitbundig naar hem zwaaien. Ook nu hebben wij geluk. Wij zijn op tijd. In de verte nadert het zwarte gevaarte met achter zich ettelijke groene rijtuigen. Onze handen gaan omhoog. Hij zwaait terug en baadt ons lachend in een langzaam wegtrekkende Tekst en foto’s Arjen Brands C-Gleis en DCC (2) In theorie zou je ook de strips helemaal kunnen verwijderen, maar omdat Märklin geen raillasjes gebruikt heb je dan geen elektrische verbinding meer met de volgende rail dus dat is niet aan te raden. Let er dus wel op dat dit doorslijpen aan beide uiteinden van het railstuk moet gebeuren. Dan is het railstuk klaar voor 2- railgebruik. Een stuk lastiger wordt het bij de wissels. Het puntstuk van C- Gleiswissels (groen in afb. 4) is van metaal, en stroomgeleidend. Daarnaast vormen rails, puntstuk en tongen elektrisch gezien 1 geheel. In mijn concrete situatie had ik als voordeel dat de wissels alleen in de rechtuit stand geschikt moesten zijn voor het 2- railsysteem, de verbindingen in het afbuigende spoor konden in stand blijven. De tweede meevaller is de constructie van de stroomgeleiding van de vaste stukjes rail tussen de tongen (blauw in afb. 4) en het hartstuk (rood in afb. 4). Deze zijn af fabriek al geïsoleerd om te voorkomen dat een middensleper van een Märklin-loc bij het overrijden contact zou maken tussen de rails en de puntcontacten. Barry Somberg, ons allen welbekend, zette me "op het spoor" van deze constructie. Toen ik het thuis eens goed bekeek, zag ik dat de spanning voor die kleine vaste stukjes rail via een apart driehoekig metalen plaatje naar de wielen van de Märklinlocs wordt geleid, en dat dit plaatje geen contact maakt met de eigenlijke rails. Dit driehoekige plaatje is geel gemarkeerd op afb. 4 en verzorgt eigenlijk alle elektrische verbindingen tussen rails, wisseltongen en puntstuk.

14 ontwaken in de herinnering. Haast bestaat niet. Nederland is dan nog echt ver weg. Het leven kent geen zorgen. Warmte, vriendschap en licht vullen de dagen. Ik dwaal verder af. Beelden van mijn jeugd in zuidelijk Nederland worden geprojecteerd. Met vrienden loop ik van school naar huis. We kiezen de weg over de spoorbrug. Als we doorlopen en de verleidingen onderweg verstaan, halen we nog net de stoomtrein naar Duitsland. De machinist verrast ons altijd met een flinke wolk stoom en rook op het moment dat wij uitbundig Tekst en foto’s Arjen Brands C-Gleis en DCC (2) De oplossing is eigenlijk vrij eenvoudig. Wanneer je het driehoekige plaatje op 2 punten doorslijpt (zie de roze markeringen in afb. 4) en de metalen strips onder de railbedding doorslijpt zoals bij de gewone rails beschreven werd, krijg je de volgende 3 elektrische segmenten (afb. 5). De rechter wisseltong krijgt zijn spanning vanuit de rechter rail (geel), de linker wisseltong vanuit de linkerrail (blauw) en het groen gemarkeerde deel kan apart van spanning worden voorzien. Als je veel met Sikjes of andere korte locs rijdt, of qua stroomvoorziening liever extra zekerheid inbouwt, kun je overwegen om het driehoekige plaatje elektrisch te verbinden met de bijbehorende railstukjes. Ook zou je draadbrugjes kunnen trekken tussen de wisseltongen en hun naastliggende rail. Ik heb dat zelf niet gedaan om risico's op kortsluiting bij gebruik van Märklin locomotieven zoveel mogelijk te beperken en ook omdat ik liever lui dan moe ben. Volgende keer een stukje over hoe we dit allemaal gaan aansluiten en schakelen.

15 Ritselende palmbladeren filteren het zonlicht, kabbelende golven rollen af en aan. Mijn gedachten dwalen af naar wat ooit was. De fantastische tropische jaren, zo'n wezenlijk deel van mijn inmiddels oude leven, komen als vanzelf voorbij. Exotische geuren ontwaken in de herinnering. Haast bestaat niet. Nederland is dan nog echt ver weg. Het leven kent geen zorgen. Warmte, vriendschap en licht vullen de dagen. Ik dwaal verder af. Beelden van mijn jeugd in zuidelijk Nederland worden geprojecteerd. Met vrienden loop ik van school naar huis. We kiezen de weg over de spoorbrug. Als we doorlopen en de verleidingen onderweg verstaan, halen we nog net de stoomtrein naar Duitsland. De machinist verrast ons altijd met een flinke wolk stoom en rook op het moment dat wij uitbundig naar hem zwaaien. Ook nu hebben wij geluk. Wij zijn op tijd. In de verte nadert het zwarte gevaarte met achter zich ettelijke groene rijtuigen. Onze handen gaan omhoog. Hij zwaait terug en baadt ons lachend in een langzaam wegtrekkende mist. Vol bewondering kijken wij nog lang achterom. Pas op het moment, waarop de sluitlichten helemaal verdwenen zijn, gaan we verder. Misschien staan er vandaag beneden op het kleine rangeerterrein nog wat wagons met carbid en lukt het ons om wat te ritselen voor een geintje onder de les. Ver weg hoor ik geluid. De realiteit keert langzaam terug: 'Ga je mee even zwemmen?' Traag verlaat ik het nostalgische paradijs. Toch nog maar even de laatste zonnestraaltjes en het blauwe, zijdezachte water proeven. Morgenvroeg brengen de captain en zijn crew ons hopelijk weer veilig naar een winters Nederland. Daar kan ik af en toe even heerlijk verder genieten van wat was, kijkend naar een modeltreintje dat een spoorbrug nadert waarop vier jongetjes uitbundig staan te zwaaien. http://www.schooltv.nl/beeldbank/mmbase/images/3609130 Tekst: A.Dwarsligger Column Zorg en aandacht… Oei, wat heb ik mij boos gemaakt. Die lieve oude dame, die dringend meer aandacht nodig heeft van het verzorgend personeel, krijgt dat niet. Zorg is duur, dus er moet bezuinigd worden en wat gebeurt er dan? Nee, niet snijden in het overdadige management maar in het aantal verzorgenden, want dat levert meer op. “Het is toch voldoende als mevrouw een keer per week gedoucht wordt.” “Och, wat maakt het uit, als zij een uurtje langer op haar stoel zit.” “Nee, zij moet maar even wachten, want er is geen tijd om met haar naar het toilet te gaan.” “Laat hem maar. Hij wacht daar wel 4 keer per dag op de trein.” Maar ……. - mijn kuif gaat er spontaan van recht overeind staan - gevangenen krijgen een tablet om online te studeren, om tv te kijken, om het contact met de buitenwereld niet te verliezen. Misdadig, omdat menig gedetineerde ook nog eens de luxe van 2 begeleiders geniet om het terugkeertraject succesvol te maken, om zijn/haar gedrag te reguleren. Maar ….. - mijn golvende kuif zal waarschijnlijk voor eeuwig een polletje-piekhaar-bestaan toebedeeld zijn - bij de publieke omroep blijken grootverdieners te vertoeven. Voor het dagelijks presenteren van een niet al te intelligent programma, of het ongegeneerd publiek bruuskeren, wordt ruim €550.000 van ons belastinggeld in de ruif van de Gooise coryfeeën gedeponeerd. Maar …… mijn kuif krijgt langzaam de vorm van een heuse hanenkam - Nederlandse Europarlementariërs zien iedere maand een fikse € 13.000,- op hun bankrekening verschijnen voor verleende diensten. “Dat is eigenlijk nog niet eens zo veel, als je beseft dat daar de kantoorkosten ook deel van uitmaken,” vindt een betrokkene. Exclusief verblijf- en reisvergoedingen, als welkome aanvulling... Ik begrijp nu, waarom Twentse Annie zo uitmuntend haar best deed om in Brussel en Straatsburg de stem van het platteland te vertolken! De tijd komt er weer aan dat er een regering gekozen moet worden. Betreed goed geïnformeerd het stemlokaal en maak dan het vakje rood waarbij zorg en aandacht verzekerd zijn. Dat zou zo maar dat van TMSC kunnen zijn, want daar vind je bij velen, onder het genot van een kop koffie of klussend, zorg en aandacht in de vorm van een luisterend oor, hulp en/of advies.

16 onze sponsoren HIER had ook uw advertentie kunnen staan…! DE TMC zoekt adverteerders, mail info@tmsc.nl voor een passende offerte!