Dr , L. Reneman, neuroradioloog

Presentatie over: "Dr , L. Reneman, neuroradioloog"— Transcript van de presentatie:

1 Gevolgen van het gebruik van stimulantia voor het brein (in ontwikkeling)
Dr , L. Reneman, neuroradioloog Marco Bottelier, kinder-, en jeugdpsychiater Triversum PhD

2

3 Dr. Abraham Jacobi: Kindergeneeskunde is niet de behandeling van miniatuur mannen en vrouwen, met gereduceerde doses in kleinere lichamen”. 1880

4 Flinke stijging volwassen gebruikers methylfenidaat 30 oktober 2014, Pharmaceutisch Weekblad, Jaargang 149 Nr 44 Figuur 1: Aantal gebruikers methylfenidaat per duizend personen per leef tijdsjaar (prognose 2014).

5 Kernboodschap Behandeling met medicijnen gaat mogelijk gepaard met zgn. ‘neuronal imprinting’. Kan potentieel belangrijke functionele gevolgen hebben. Dit is nog niet goed onderzocht Wel is al een heleboel bekend uit proefdier onderzoek Met een onderzoek wat wij een jaar gelden gestart zijn (het ePOD) project, willen we onderzoeken hoe dit bij de mens zit.

6 Kernboodschap Wel is al een heleboel bekend uit proefdier onderzoek
Met een onderzoek wat wij een jaar gelden gestart zijn (het ePOD) project, willen we onderzoeken hoe dit bij de mens zit.

7 Achtergrond: het brein in ontwikkeling
Brein is geen statisch orgaan Giedd et al., J of Adolesc Health 2008

8 Grijze stof snoei, witte stof groei
Gebieden voor basis functies ontwikkelen eerst en gebieden voor complexe functies ontwikkelen later

9 Andersen 2005

10 Effecten MPH op het ontwikkelende brein: dierstudies
Dopamine transporter in striatum na behandeling met methylphenidaat Studies investigating potential DA neurotoxicty of MPH have consistently failed to observe toxic changes even after high doses of MPH in adult (animal) brain, as did Liesbeth in earlier studies Dit zijn echter studies in gwone ratten, hogw doseringen mph kregen bovendien medicatie tijdens hun normale slaappatroon. Zie studies naar diermodellen ADHD, hypertensieve rat en getraumatiseerde gerbrils lieten patroon zien met verminderede dopamine functie prefrontaal en in striatum. Toedienen van mph gaf normalisatie van dpomainefunctie In deze diermodellen verminderde Moll et al., J Child Adolesc Psychopharmacol 2001

11 Effecten MPH op het ontwikkelende brein: dierstudies
Volume Studies investigating potential DA neurotoxicty of MPH have consistently failed to observe toxic changes even after high doses of MPH in adult (animal) brain, as did Liesbeth in earlier studies Dit zijn echter studies in gwone ratten, hogw doseringen mph kregen bovendien medicatie tijdens hun normale slaappatroon. Zie studies naar diermodellen ADHD, hypertensieve rat en getraumatiseerde gerbrils lieten patroon zien met verminderede dopamine functie prefrontaal en in striatum. Toedienen van mph gaf normalisatie van dpomainefunctie In deze diermodellen verminderde Vd Marel et al, submitted

12 Effect MPH op corticale ontwikkeling
Shaw et al. Am. J. Psychiatry 2009

13 Effecten MPH op het ontwikkelende brein: humane studies
Volume Studies investigating potential DA neurotoxicty of MPH have consistently failed to observe toxic changes even after high doses of MPH in adult (animal) brain, as did Liesbeth in earlier studies Dit zijn echter studies in gwone ratten, hogw doseringen mph kregen bovendien medicatie tijdens hun normale slaappatroon. Zie studies naar diermodellen ADHD, hypertensieve rat en getraumatiseerde gerbrils lieten patroon zien met verminderede dopamine functie prefrontaal en in striatum. Toedienen van mph gaf normalisatie van dpomainefunctie In deze diermodellen verminderde Nakao, Am J Psychiatry 2011

14 Conclusies 1) MPH geeft andere effecten in volwassenen dan in kinderen/adolescenten, zowel in dierstudies als in humane studies, samenhangend met de fase van ontwikkeling van het brein  2) MPH lijkt ontwikkeling van hersenen bij kinderen met ADHD in de richting van gezonde kinderen te stimuleren  3) Veronderstelde anxiogene/depressogene effecten methylphenidaat mogelijk gemedieerd door dopaminerge effecten op de amygdala

15 Kernboodschap Behandeling met medicijnen gaat mogelijk gepaard met zgn. ‘neuronal imprinting’. Kan potentieel belangrijke functionele gevolgen hebben. Dit is nog niet goed onderzocht Wel is al een heleboel bekend uit proefdier onderzoek Met een onderzoek wat wij een jaar gelden gestart zijn (het ePOD) project, willen we onderzoeken hoe dit bij de mens zit.