Verdraagzaamheid.
Lieve zoon...of lieve dochter...
De dag dat je zult vinden dat ik te oud geworden ben, probeer dan geduld met me te hebben en me te begrijpen.
Als ik me -al etende- bevuil…Als ik moeite heb om me aan te kleden… Wees dan geduldig ! Herinner je al de uren dat ik bezig was om je allerlei dingen aan te leren die je nodig had toen je nog klein was….
Als ik veel minder onder de douche kruip, berisp me dan niet, zeg me niet dat het een schande is. Herinner je al de uitvluchten die ik moest uitvinden om je een bad te laten nemen toen je klein was…
Als je mijn onwetendheid opmerkt tegenover nieuwe technieken, lach me dan niet uit maar neem de tijd om te begrijpen…
Als mijn geheugen me in de steek laat of ik een gesprek niet kan volgen… laat me dan de tijd om mee te kunnen… en als het me niet lukt, wordt dan niet zenuwachtig noch arrogant… want het belangrijkste voor mij, is samen met jou te kunnen zijn, met jou te kunnen babbelen….
Als mijn arme benen het me niet meer toelaten te bewegen zoals vroeger….
…help me dan op dezelfde manier als ik je handjes vasthield voor je eerste pasjes.
En als ik je op een dag zeggen zal, dat ik niet meer wil leven… dat ik wil sterven… maak je dan niet kwaad… want eens zal je het eveneens begrijpen !
Probeer te begrijpen dat op een zekere ouderdom, men niet meer werkelijk leeft. Dat men slechts overleeft…
Tegenover mijn staat van oudzijn, hoef je je niet droevig, ongelukkig of onbevoegd te voelen. Je moet bij mij blijven, proberen te begrijpen hoe ik leef, je best te doen zoals ik deed bij je geboorte.
Help, me om te gaan… help me om mijn leven te beeindigen met geduld en liefde. De enige manier die me dan overblijft om je ervoor te bedanken, is een glimlach met veel liefde voor jou.
Ik zie je graag…. Mijn zoon, mijn dochter ! Je vader, je moeder
Foto’s en teksten van Internet geplukt…………. Harry