Paragraaf 3.5 Pompeii
De vulkaanuitbarsting 79 n.C. werd Pompeii verrast voor een vulkaanuitbarsting. Pompeii lag naast de vulkaan Vesuvius. Het was daar al honderden jaren rustig.
Ooggetuige 17e jarige jongen, Plinius, heeft het zien gebeuren van een afstand. 2 brieven zijn bewaard: ‘s nachts een zware aardbeving en veel bewoners vluchtten naar de kust. De zee trok zich terug, en daarna was er een vloedgolf.
Het werd pikkedonker door een grote wolk van zwarte rook. De mensen dachten dat de goden hen in de steek hadden gelaten.
Onder de lavastroom As en steen werden vanuit de vulkaan in de lucht geschoten. Een regen van puin kwam neer op Pompeii. Gloeiende lava overspoelde de stad. De lucht hing vol zwaveldamp. De temperatuur was wel 700 graden celcius.
Alle mensen die achterbleven stikten door de hitte en rook. De uitbarsting duurde 2 dagen. Daarna lag er een 6 meter dikke laag van lava over de stad.
Herondekt De stad werd vergeten. 1700 jaar later werd de stad ontdekt toen bouwvakkers hem onder de grond tegenkwamen. Archeologen begonnen toen voorzichtig te graven. Niemand had verwacht dat er een hele stad zou liggen.
De stad zag eruit alsof de bewoners er nog woonden: Brood lag nog in de oven, op muren stond graffiti. Ook lagen er lichamen van mensen en dieren.
Door deze stad weten we veel over het leven van de oude Romeinen. Het is de enige stad die exact hetzelfde is gebleven als 2000 jaar geleden.
Om Pompeii lag een muur met 8 poorten. Er was een forum: het plein, met tempels voor goden en keizers. Er was een markt en een hal voor rechtspraak. Zoals de meeste Romeinse steden, is Pompeii erg rechthoekig gebouwd. Alle straten staan haaks op elkaar.
Er waren waterleidingen die water uit de bergen naar watertorens brachten. Zo werd het water weer naar badhuizen, fonteinen en dure huizen gebracht.
Reis door de tijd Als je er nu als toerist komt, ga je terug in de tijd naar 79 v.C. Alles is exact hetzelfde gebleven: Winkels, stadion voor gladiatorengevechten, villa’s, “snackbar” voor voedsel, theaters.
Einde