WETENSCHAP VAN DE AARDE Hoofdstuk 11 Planeet Aarde op mensenmaat Manuel Sintubin Departement Aard- & Omgevingswetenschappen, Katholieke Universiteit Leuven, Belgium Wetenschap van de Aarde – hoofdstuk 11
Figuur 11.1 – duik in de ijskelder Wetenschap van de Aarde – hoofdstuk 11 Planeet Aarde op mensenmaat De globale afkoeling tijdens het cenozoïcum (plio: plioceen; P: pleistoceen): van de mesozoïsche broeikaswereld naar de huidige ijskelderwereld. (naar Thomas 2008)
Figuur 11.2 – ijstijden en tussenijstijden Wetenschap van de Aarde – hoofdstuk 11 Planeet Aarde op mensenmaat De variatie in deuterium/waterstof-isotopenverhouding (dD) in de EPICA-ijskern gedurende de laatste ~720.000 jaar; dD is een ‘proxy’ voor temperatuur (hoe negatiever, hoe lager de temperatuur); de verschillende ijstijden en tussenijstijden worden zo blootgelegd (els: elsteriaan; hol: holsteiniaan; E: eemiaan; H: holoceen).
Figuur 11.3 – de laatste 100.000 jaar Wetenschap van de Aarde – hoofdstuk 11 Planeet Aarde op mensenmaat De wereld tijdens de laatste 100.000 jaar: de variatie in zuurstofisotopenverhouding (d18O) en afgeleide temperatuursverandering in de GISP2-ijskern, met aanduiding van de Heinrichgebeurtenissen (H) en Dansgaard-Oeschgergebeurtenissen (DO); zeeniveauverandering. (naar Burroughs 2005)
Figuur 11.4 – het einde van de chaos Wetenschap van de Aarde – hoofdstuk 11 Planeet Aarde op mensenmaat De variatie in zuurstofisotopenverhouding (d18O) in de GRIP-ijskern voor de laatste 15.000 jaar, met aanduiding van enkele gebeurtenissen op het einde van de laatste ijstijd: BI: Bøling-interstidiaal; OD: Oude Dryas; AI: Allerød-interstidiaal; JD: Jonge Dryas; HO: holocene klimaatoptimum. (naar Burroughs 2005)