De presentatie wordt gedownload. Even geduld aub

De presentatie wordt gedownload. Even geduld aub

Le débarquement a laissé dans l’ombre la première mission de l’opération Overlord. De eerste missie van de Overlord Operatie werdt door de landing in.

Verwante presentaties


Presentatie over: "Le débarquement a laissé dans l’ombre la première mission de l’opération Overlord. De eerste missie van de Overlord Operatie werdt door de landing in."— Transcript van de presentatie:

1

2 Le débarquement a laissé dans l’ombre la première mission de l’opération Overlord. De eerste missie van de Overlord Operatie werdt door de landing in de schaduw gelaten. Source : http://m.plagesdu6juin1944.com & http://www.dday-overlord.com http://normandie44.canalblog.com PPS Gaspard.09-06-2013 Manuel & musical

3 Opérations "Coup de main, Tonga et Mallard". 5/6 juin 1944. Les parachutages britanniques. Ces opérations menées conjointement aux américaines représentent le premier acte de l'opération Overlord. Le GQG allié avait prévu de faire atterrir sur le flanc gauche du secteur du débarquement les unités aéroportées britanniques, pratiquement toutes regroupées dans la 6th Airborne Division. Operaties "Helpende Hand, Tonga en Mallard." 06/05 juni 1944. Britse droppings. Deze operaties uitgevoerd in samenwerking met de VS zijn de eerste daad van de Operatie Overlord. GHQ bondgenoot was van plan om de Britse Luchtvaart eenheden op de linkerkant van de landingsplaats te doen landen, praktisch alle gegroepeerd in de 6th Airborne Division.

4 1 e combattants

5 Cinq zones sont définies pour le poser des planeurs - Landing Zone (LZ) - et le parachutage des unités aéroportées - Drop Zone (DZ) : la DZ "K" au nord de Sannerville, la LZ "N" située dans la région de Ranville, la DZ "V" à l'ouest de Varaville, la LZ "X" au sud-est du pont de Bénouville et la LZ "Y" au nord-ouest du pont de Ranville. Vijf gebieden zijn bepaald aan de landing van de zweefvliegtuigen - Landingszone (LZ) - en parachutespringen van de Airbornet units - Drop Zone (DZ): DZ "K" ten noorden van Sannerville, LZ "N" gelegen in het gebied van Ranville, DZ "V" ten westen van Varaville, LZ "X" zuidoosten van Bénouville brug en LZ "Y" noordwesten van Ranville brug.

6 Anglais: parachutistes du 6e royale Welch Parachute Défilé du bataillon à la fin de leur formation. Date Août 1942 Engels: Parachutisten van de 6de Royal Welch Parachute Bataljon parade aan het einde van hun opleiding. Datum Augustus 1942

7 Angleterre 5 juin 1944, quelques heures avant d'embarquer à bord des avions, le général Richard Gale s'adresse à ses hommes. Engeland 5 juni 1944, enkele uren voor aan boord de vliegtuigen te gaan, richt Generaal Richard Gale zich aan zijn mannen. l e général Richard Gale devant l'entrée de son PC le 6 juin à Ranville. Derrière lui se trouve le fanion de la 6th Airborne Division. Décédé le 29 juillet 1982. Generaal Richard Gale bij de ingang van zijn PC, op 6 juni in Ranville. Achter hem is de vlag van de 6th Airborne Division. Overleden op 29 juli 1982

8 Le débarquement est sans doute un des faits de guerre les plus racontés de l'histoire de la seconde guerre mondiale. A la télévision comme au cinéma, il existe de nombreux documents autour de cet événement. Mais l'histoire parle rarement des 73.000 Britanniques, Canadiens, Belges qui ont aussi participé à cette opération. Les Britanniques furent pourtant les premiers à débarquer sur le sol français et à libérer la première maison, le premier village, Ranville, le premier pont de Bénouville en Basse Normandie appelé aujourd'hui Pegasus Bridge. C'est le 5 juin 1944 peu avant minuit que les 180 hommes de l'unité Pegasus de la 6ème Airborne aéroportée basculèrent dans l'histoire 5 juin, juste avant l'embarquement, 4 officiers éclaireurs de la 22nd Indépendant Parachute Company, synchronisent leurs montres. De gauche à droite: les lieutenants Edward de Lautour (tué le 20 juin), D.Wells, John Visher et Robert "Bob" Midwood. Le 6 juin à 22h00, le lieutenant Wells sera blessé par des tirs de mortiers dans le secteur Le Bas de Ranville et sera évacué. Une heure plus tard Edward de Lautour est nommé capitaine temporaire. De landing is waarschijnlijk een van de meest vertelde oorlogshandelingen in de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog. Op TV en in de cinema, zijn er veel documenten over dit evenement. Maar de geschiedenis spreekt zelden over de 73.000 Britten, Canadezen, Belgen, die ook deel aan deze operatie genomen hebben. De Britten waren echter de eerste om op Franse bodem te landen en het eerste huis, het eerste dorp, Ranville, de eerste brug van Bénouville in Laag Normandië die vandaag Pegasus Bridge heet, te bevrijden. Het is op 5 juni 1944 net voor middernacht, dat de 180 mannen van de Pegasus- eenheid van de 6th Airborne in de geschiedenis zwaaiden. 5 juni, net voor het instappen, 4 padvinders officieren van de 22nd Independent Parachute Company, synchroniseren hun horloges. Van links naar rechts: Luitenanten Edward de Lautour (gedood op 20 juni), D.Wells John Visher en Robert "Bob" Midwood. Op 6 juni om 22.00 uur, werd luitenant Wells gewond door een mortiervuur in de lage sector van Ranville en zal worden evacueërd. Een uur later werd Edward de Lautour tot tijdelijke kapitein benoemd.

9 Le 5 juin, le lieutenant Robert Midwood de la 22nd Independant Parachute Company dresse le briefing à ses hommes. La 22nd Independant Parachute Company sera parachutée en premier peu avant minuit, avec la charge de baliser les zones de sauts ou d'atterrissages pour le gros des troupes de la 6th Airborne Division. Op 5 juni, brieft Lt. Robert Midwood van de 22nd Independent Parachute Company zijn mannen. De 22nd Independent Parachute Company zal eerst kort voor middernacht geparachuteerd worden met de verantwoordinging de gebieden van sprongen of landingen te markeren voor het hoofdgedeelte van het 6th Airborne Division.

10

11

12

13 Parachute Company, synchronisent leurs montres. Parachute Company, synchroniseren hun horloge.

14

15

16 Dès la nuit du 5 au 6 juin, les premiers trains de planeurs se sont posés en Normandie, suivis par d'autres dans les jours suivants, non sans accident, parfois mortels. Les planeurs ont joué un rôle important dans l'acheminement des renforts en hommes et munitions. C'est avec eux qu'arrivent les antennes médicales, ainsi que les véhicules nécessaires aux troupes aéroportées pour leurs déplacements accompagnés des canons antichars. Les Allemands avaient anticiper l' atterrissages de planeurs sur le sol normand et avaient plantés des pieux en bois, les fameuses "Asperges de Rommel", dans toutes les prairies propices aux atterrissages. Le plus souvent ces pieux étaient surmontés d'une mine. Beaucoup de Horsa ou Waco y ont laisser leurs ailes en atterrissant. un Horsa qui à défoncé le mur d'une habitation aux abords de LZ-N. Si aucune victime est à déplorer dans la famille qui logeait dans la maison, en revanche un des pilotes à été tué et un autre homme à été grièvement blessé éjecté par la porte latérale. Vanaf de nacht van 5 tot en met 6 juni, zijn de eerste zweefvliegtuigen in Normandië gelandt, gevolgd door andere in de volgende dagen, niet zonder ongelukken, soms met dodelijke afloop. Zweefvliegtuigen hebben een belangrijke rol gespeeld bij het transport van mannen en munitie versterkingen. Met hen komen de medische eenheden en voertuigen die nodig zijn voor de verplaatsing van luchtlandingstroepen met antitankgeschut. De Duitsers hadden de landing van de zweefvliegtuigen op Normandische bodem verwacht en hadden houten palen, de beroemde "Rommel asperges" in alle gebieden die geschikt waren voor de landing geplant. Meestal hadden deze palen een mijn bovenop. Veel Horsa’s of Waco’s hebben er hun vleugels bij de landing achtergelaten. Een Horsa die door de wand van een huis aan de rand van LZ-N neergestort is. Als er geen slachtoffer in de familie die in het huis woonde te betreuren is, was echter één piloot gedood en een andere man werd ernstig gewond toen hij door de zijdeur uitgeworpen werd.

17 Opération Mallard, Lancée un peu plus tard dans la journée cette opération avait pour but de renforcer ces unités avec le matériel lourd et notamment avec des chars légers, sur les Landing Zones N ( entre Ranville et Amfreville) et W ( à Saint- Aubin d'Arquenay). Elle débuta lors de la contre-attaque des blindés de la 21e PzDiv dans un secteur vulnérables des plages. Voyant arriver les vagues de planeurs sur la zone les chars allemands se replièrent. Quelques jours avant le Jour J, des hommes de l'Oxfordshire and Buckinghamshire Light Infantry, embarquent un canon dans un planeur Horsa. Een paar dagen voor D-Day, brengen de mannen van de Oxfordshire en Buckinghamshire Light Infantry, een kanon aanboord een Horsa zweefvliegtuig. Mallard operatie, deze operatie die later op de dag gestart werd moest deze units met zwaar materieel en vooral met lichte tanks versterken, op de Landing Zones N (tussen Ranville en Amfreville) en W (in Saint Aubin d Arquenay). Het begon tijdens de aanval tegen de gepantserde 21ste PzDiv in een zwak gebied van stranden. Toen ze de Zweefvliegtuigen golven op het gebied zagen trokken de Duitse tanks zich terug.

18 la 22nd Independant Parachute Company s'appliquent le camouflage de guerre. de 22nd Independent Parachute Company smeren zich in met oorlog camouflage.

19

20

21 'La manche vous a stoppés, mais pas nous'

22

23 Parachutistes de la 6ème division aéroportée dans un avion Albemarle RAF à RAF Harwell, 5 Juin 1944. Para's van de 6th Airborne Division op een vliegtuig Albemarle RAF bij RAF Harwell, 5 juni 1944.

24

25 L'arrivée des planeurs Hamilcar sur la LZ "N" dans le cadre de l'opération Mallard De aankomst van Hamilcar zweefvliegtuigen op LZ”N” in het kader van Operatie Mallard

26 L’ état-major avait prévu dès la veille du débarquement toute une série d’ interventions aéroportées dans le but de détruire des sites ennemis, d’ occuper des points névralgique. En premier lieu s’assurer le contrôle des 2 ponts les plus proches du lieu de débarquement: ceux de Bénouville sur l’ Orne (Pegasus Bridge) et le canal de Caen Ranville (Horsa Bridge. Cette mission incombe à la compagnie D du 2nd Ox & Bucks du Major John Howard, ainsi qu'au 7ème bataillon de la 5ème brigade. Major John Howard En 1993 décédé le 5 mai 1999 De Generale Staf had de dag voor de landing een reeks van in de lucht interventies om de vijand sites te vernietigen en om gevoeligstepunten te bezetten gepland. Eerst zorgen voor de beheersing van de twee bruggen die zich het meest dichtbij de landing locatie bevinden: die van Bénouville op Orne (Pegasus Bridge) en het Kanaal van Caen Ranville (Horsa Bridge. Deze missie is voor de 2nd Company van de Ox. & Bucks Major John Howard, evenals de 7e bataljon van de 5de brigade.

27 A 0 h 15, 3 planeurs sur les 6 prévus se posent à quelques mètres du pont de Bénouville près de l’étang. Le quatrième et cinquième atterrissent à proximité du pont de Ranville, le sixième s’est déporté à 13 kilomètres, près de Perriers en Auge ! L’opération Tonga est lancée, le Major Howard commande les 180 hommes qui composent la troupe d’assaut Cette opération a lieu dans les premières heures du 6 juin 1944. Deze operatie vindt plaats in de vroege uren van 6 juni 1944. Om 0 h 15, landen 3 op de 6 voorziende zweefvliegtuigen een paar meter van de Bénouville brug in de buurt van de vijver. De vierde en vijfde landen in de buurt van de Ranville brug, de zesde zwenkte 13 kilometer, in de buurt van Perriers en Auge! De Tonga operatie is gestart, Major Howard bestuurt de 180 mannen die deel uitmaken van de aanval troep.

28

29 Opération Tonga. Cette dernière est le nom de code donné à l'acheminement par planeurs du reste de la 6th Airborne qui doit venir renforcer le dispositif établi durant les premières heures du 6 juin par les unités parachutées et planées. Tonga Operatie. Deze is de code naam gegeven aan het vervoer van de zweefvliegtuigen van de rest van het 6th Airborne Division die de tijdens de vroege uren van 6 juni door parachute en de zweefvliegtuig eenheden apparaat moet komen versterken

30 Le pont est pris en 15 minutes avec sang-froid après quelques échanges de tirs. L’ouvrage devait être piégé, mais les paras constatent que seuls les détonateurs sont posés, les explosifs sont manquants. Malheureusement pendant l’attaque, les Britanniques ont eu 2 tués : le caporal Greenhalgh s’est noyé dans l’étang, le lieutenant Brotheridge a été mortellement touché sur le pont. Mais le temps presse, la compagnie D se déploie en position défensive aux abords du canal pendant que la nouvelle parvient au major Howard : le pont tournant de Ranville est lui aussi aux mains des bérets rouges. Le radio Ed Tappenden peut alors envoyer à l’état-major le message codé Ham and Jam, synonyme que les 2 ouvrages ont été pris. Le major Howard fait un point sur la situation puis établi son PC au café de la famille Gondrée en attendant les renforts de la cinquième brigade devant arriver vers 1 heure du matin. Ces derniers affluent et le village de Ranville est libéré vers 2 h 30, puis une heure plus tard, le général Gale établi son QG dans le bas Ranville. 5 juin dans l'après-midi, le général Richard N. Gale avec des hommes de la 5th Parachute Brigade, une unité appartenant à la 6th Airborne. 5 juni in de namiddag, Generaal Richard M. Gale met mannen van de 5th Parachute Brigade, een eenheid dat behoort tot de 6th Airborne. De brug is in 15 minuten met kalmte na een paar vuurgevechten bezet. Het werk moest gehindert zijn, maar de para’s stellen vast dat alleen de detonators geplaatst zijn, de explosieven ontbreken. Helaas tijdens de aanval, hadden de Britten 2 doden: Corporal Greenhalgh is in de vijver verdronken, luitenant Brotheridge werd op de brug dodelijk gewond. Maar de tijd dringt, het bedrijf D zet defensieve posities langs het kanaal terwijl het nieuws Major Howard bereikt : de draaibrug van Ranville is ook in handen van de rode baretten. De radio-operator Ed Tappenden kan dan de gecodeerde boodschap Ham en Jam naar de Generale Staf verzenden, teken dat de 2 werken genomen werden. Major Howard maak een inventaris van de situatie en vestigd zijn PC in het café van Gondrée familie Gondrée in afwachting van versterkingen van de Vijfde Brigade die rond 01:00 s’morgens moeten komen. Deze stromen binnen en het dorp Ranville is om ongeveer 02:30 bevrijd, en vervolgens een uur later, vestigd General Gale zijn hoofdkwartier in Laag- Ranville.

31 P EGASUS B RIDGE

32 Le pont de Bénouville (Pégasus Bridge 1944). On distingue en arrière plan les carcasses des planeurs qui ont servis aux hommes du major Howard pour leur attaque. De brug van Bénouville (Pegasus Bridge 1944). Men ontdektt op de achtergrond de karkassen van de zweefvliegtuigen die aan mannen van Major Howard voor hun aanval hebben gediend.

33 En 2004, Bill Millin fit don d'une de ses cornemuses ainsi que son Beret, son kilt et son poignard au musée de Pegasus. Décédé le 17 août 2010 âgé de 88 ans Bill joue pour ses camarades Pendant plus de 12 heures, et encerclés ils doivent tenir les deux ponts coûte que coûte. Mais les Allemands ne renoncent pas et appuyés par l’artillerie, ils lancent plusieurs contre-attaques, dont 8 face au pont de Ranville. Les Anglais tiennent jusqu’à l’arrivée des commandos de Lord Lovat venus de Sword. Incrédules, l’espace d’un instant, ils croient reconnaitre au travers du sifflement des balles le son d’une cornemuse. Est-ce la fatigue ? Non, c’est Bill Millin qui souffle dans son instrument, les commandos arrivent ! Il est 13h30, les renforts ont 1 h 30 de retard. Voor meer dan 12 uur, en omringd, moeten ze de twee bruggen houden, koste wat het kost. Maar de Duitsers geven niet op en ondersteund door de artillerie, lanceeren zij verschillende tegenaanvallen, waaronder 8 tegenover de brug van Ranville. De Britten houden tot dat de commando’s van Lord Lovat van Sword komen. Heeleven ongelovig,, denken ze tussen het fluiten van de kogels het geluid van een doedelzak te herkennen. Is het vermoeidheid? Nee, het is Bill Millin die in zijn instrument blaast, de commando's komen! Het is 13:30, de versterkingen hebben 1 uur 30 vertraging. In 2004, schonk Bill Millin een van zijn doedelzaken zowel als zijn baret, zijn kilt en dolk aan het Pegasus Museum. Overleden op 17 augustus 2010 op de leeftijd van 88 jaar.

34 Jim Wallwork. Il fût le tout premier combattant de l’invasion Alliée venu libérer la France dans la nuit du 5 au 6 juin 1944. Il est en effet le premier à poser son planeur à 50 mètres du Pont de Bénouville (Pegasus Bridge) avec à son bord 29 hommes commandés par le Major Howard.. Il est décédé le 24 Janvier 2013 à l’âge de 93 ans. Jim Wallwork. Hij was de aller eerste vechter van geallieerde invasie die gekomen was om Frankrijk in de nacht van 05-06 juni 1944 te bevrijden. Hij is inderdaad de eerste die zijn zweefvliegtuig lande op 50 meter van de Bénouville Brug (Pegasus Bridge) met aan boord 29 mannen onder bevel van Major Howard.. Hij overleed op 24 januari 2013 op 93 jaar.

35 Dans le Horsa, deux postes de commandes, côte à côte, et un cockpit vitré Jim Wallwork. In de Horsa, twee commandoposten, zij aan zij, en een glazen cockpit.

36 3 planeurs sur les 6 prévus se posent à quelques mètres du pont de Bénouville près de l’étang. 3 zweefvliegtuigen op de 6 voorzien die landen op een paar meter van de Bénouville brug dichtbij de vijver.

37 Les éclaireurs et la compagnie D du Major Howard doivent commencer à se déployer à compter de 00h20 le Jour J tandis que les autres éléments de la division sont attendus sur leur zone de largage et de poser à compter de 00h50. Toutes les missions doivent être remplies avant le début du lever du soleil, c'est-à-dire avant 05h58 en ce mardi 6 juin 1944. De voorgangers en de divisie D van Major Howard zou moeten beginnen in te zetten na 0:20 op D-dag, terwijl andere elementen van de divisie op hun drop zone wordt verwacht vanaf 00:50. Alle opdrachten moeten worden ingevuld vóór de zonsopgang, dat wil zeggen vóór 05:58 op dinsdag 6 juni, 1944.

38 Deuxièmement, la batterie de Merville, menace potentielle pour la plage de débarquement, doit être réduite au silence. Cette mission est confiée à un détachement du 9ème bataillon sous les ordres du lieutenant-colonel Otway. Avec seulement 150 hommes il parvient à prendre la batterie. Ils ont pris seulement 22 Allemands, les autres défenseurs ont été tués. lieutenant-colonel Otway Prisonniers Allemands Ten tweede, de Merville batterij, potentiële bedreiging voor de landing plaats, moet tot zwijgen gebragt worden. Deze missie wordt toevertrouwd aan een detachement van de 9de bataljon onder leiding van luitenant-kolonel Otway. Met slechts 150 man slaagt hij erin om de batterij te nemen. Ze namen slechts 22 Duitsers, de andere verdedigers werden gedood.

39 Batterie de Merville photo aérienne, les casemates sont dans les cercles. Lorsque le lieutenant-colonel Terence Otway commandant le 9e bataillon parachutiste de la 6e division aéroportée britannique, examine pour la première fois les photographies aériennes du site de la batterie de Merville, il lui apparait très vite que mener une attaque de front sur un tel objectif aussi puissamment défendu serait un pur suicide. L’ assaut de la batterie De aanval van de batterij Toen luitenant-kolonel Terence Otway commandant van het 9th Battalion Parachute 6th British Airborne Division, de eerste luchtfoto's van de Merville batterij site onderzoekt, lijkt het al snel dat een frontale aanval op een dergelijk en zo krachtig verdedigd onderneming pure zelfmoord zou zijn. Merville Batterij luchtfoto, de kazematten zijn in de cirkels

40 Un groupe d'éclaireurs aura la charge de tracer un chemin dans les champs de mines en le balisant à l'aide de rubans blancs pour que les paras suivant pratiquent des brèches dans les réseaux de barbelés à l'aide de torpilles bengalores. D'autres éclaireurs devront baliser le point de rendez-vous la zone de saut où se regroupera le gros du 9e bataillon, ainsi que la zone d'atterrissage des cinq planeurs transportant le matériel lourd. Une fois regroupés les 750 parachutistes du 9e bataillon seront guidés par les éclaireurs avec leur matériel lourd ( jeeps, mitrailleuses, mortiers, lance-flammes, explosifs, matériels sanitaire et transmissions etc...) jusqu'à la zone de départ de l'attaque, un parcours de 2 200 mètres en pleine nuit avec tout le matériel. Des éclaireurs devront au moment ou tous les groupes seront en place, guider à l'aide de balises émettrices trois planeurs transportant au total 70 hommes, qui iront se poser dans l'enceinte même de la batterie, prenant les Allemands à revers, c'est à ce moment que les quatre groupes attaqueront les quatre casemates à l'aide des bengalores. Les explosifs devront être rapidement posés sur les canons pour leur destruction. Après l'attaque le bataillon devra soigner ses blessés, quitter au plus tôt les lieux et avertir le Headquarters du succès de l'assaut. Een groep van verkenners zal verantwoordelijk zijn om een pad door de mijnenvelden ontwerpen, door deze met witte linten te beperken zodat de volgende paras met bengalore torpedo's bressen slaan in de prikkeldraad versperringen. Andere verkenners zullen de plaats van samenkomst van de dropzone waar het grootste deel van de 9de Bataljon en de landingszone van de vijf zweefvliegtuigen die zware apparatuur transporteren moeten markeren. Eenmaal gegroepeerd zullen de 750 parachutisten van het 9e bataljon met hun zware uitrusting (jeeps, machinegeweren, mortieren, vlammenwerpers, explosieven, sanitair materiaal en transmissies, enz...) naar het startgebied van de aanval, een afstand van 2200 meter 's nachts met alle apparatuur worden geleid. Wanneer alle groepen op hun plaats zitten, zullen verkenners met de hulp van zendbaken drie zweefvliegtuigen met een totaal van 70 mensen moeten begeleiden, die in het omheind terrein van de batterij zullen landen, en de Duitsers aan de achterzijde nemen, op dit zelfde moment zullen de vier groepen de vier bunkers aanvallen met behulp van de bengalores. De explosieven moeten snel op de kanons worden geplaatst voor hun vernietiging. Na de aanval zal het bataljon zijn verwondingen moeten verzorgen, de plaats zo snel mogelijk verlaten en de Headquarters over het succes van de aanval waarschuwen.

41 L A PROGRESSION VERS LA BATTERIE DE M ERVILLE V OORUITGANG NAAR DE M ERVILLE BATTERIJ.

42 L ’ ARRAISONNEMENT DE LA BATTERIE DE M ERVILLE ET SES 130 OCCUPANTS Nazicht van de Merville batterij en haar 130 inzittende

43 La remise en batterie de deux canons à Merville. Les allemands prendront à nouveau possession de la batterie de Merville dans l'après-midi du 6 juin. Le Sergent-Major Buskotte, une fois sorti de son bunker (où il s'est tenu enfermé jusqu'au départ des parachutistes du 9ème Bataillon du Lieutenant-Colonel Terence Otway), constate que des obusiers sont réparables. Les allemands réussirent à remettre en batterie les canons des casemates n° 1 et n° 2. Une fois en état de tirer, ces canons n'étaient plus en mesure de livrer leur cadence de tir normale. En parfait état de fonctionnement ils peuvent projeter des obus à la cadence de 6 tirs par minute. Ces canons, quelque peu à l'agonie, ne pouvaient plus tirer qu'un obus toutes les dix minutes environ. La batterie de Merville dotait donc les allemands d'une capacité de feu de deux tirs par dizaine de minutes. Le débarquement se poursuit et fort heureusement ce qui demeurait comme puissance de feu à la batterie de Merville n'avait plus rien à voir avec celle qui était la sienne avant que les hommes du 9ème Bataillon du Lieutenant-Colonel n'aient lancé leur inimaginable assaut. Le Commando n° 3 fera taire les canons de Merville dans l'après-midi du 7 juin. Fred Walker du 3 commando. La batterie était à nouveau tombée. Les hommes du Commando n° 3, sains et saufs, se retirèrent de la batterie. Het terugzetten van twee kanonnen in de Merville batterij. In de namiddag van 6 juni nemen de Duitsers weer bezit van de Merville Batterij. Eenmaal uit zijn bunker (waar hij zich opgesloten heeft tot het vertrek van de 9e Parachute Bataljon van Luitenant-kolonel Terence Otway ), constateert Sergeant-majoor Buskotte, dat houwitsers herstelbaar zijn. De Duitsers slaagden erin kanonnen van kazematten No. 1 en No. 2 te herstellen. Eens dat ze in staat waren om te schieten, konnen deze kanonnen hun normale vuursnelheid niet meer leveren. In perfecte staat kunnen ze granaten met een snelheid van 6 schoten per minuut gooien. Deze kanonnen, die nogal stervend waren, konnen nog een granaat om de tien minuten schieten. De Merville batterij begiftigde dus de Duitsers met een vuur capaciteit van twee schoten per tien minuten. De landing gaat door, en toevallig, wat overbleef van de vuurkracht op de Merville batterij had niets meer te maken met degene van voor dat de mannen van de 9e bataljon van de luitenant-kolonel hun onvoorstelbaar aanval lanceerden. Commando n°3 zal de kanonnen van Merville in de middag van 7 juni doen zwijgen. Fred Walker van de 3rde Commando. De batterij werd opnieuw gevallen. De mannen van Commando nr 3, ongedeerd, trokken zich uit de batterij terug.

44 Obusier 100mm

45 Parachutistes britanniques et les troupes commandos en Normandie, Juin 1944 Britse parachutisten en de commando troepen in Normandië in juni 1944.

46 9e Bataillon de parachutistes à travers Amfreville 9de Parachute Battaljon door Amfreville.

47 Honoré tous les 7 juin, par la commune de Franceville- Merville, il dévoila son buste en bronze en 1991. Son nom fut donné à une rue de Merville il reçut la Légion d'honneur en juin 2001. Terence Otway est décédé le 23 juillet 2006. il rencontra le commandant de la batterie de Merville son ancien ennemi, mais expliqua après coup qu'il ne pouvait pas oublier ses hommes tués par l'ennemi alors qu'ils étaient accrochés aux arbres. Au cours d'une visite sur le site de Merville il siffla également des pique-niqueurs installés sur la batterie devenue un mémorial en leur disant >. Sur le site de la batterie de Merville. Hij ontmoette zijn vroegere vijand, de commandant van de Merville batterij, maar verklaarde achteraf dat hij niet zijn mannen die door de vijand gedood werden terwijl ze aan de bomen hingen kon vergeten. Tijdens een bezoek aan Merville floot hij ook naar picknickers die op de batterij die een monument geworden was zaten, zeggende: >. Op elk 7 juni door de stad Franceville-Merville geëerd, onthulde hij zijn bronzen borstbeeld in 1991. Zijn naam werd gegeven aan een straat in Merville, hij kreeg het Legioen van Eer ontvangen in juni 2001. Terence Otway overleed 23 juli 2006.

48 Pendant ce temps, le gros de la 6e Airborne a pris pied sur le sol normand peu avant 1 heure du matin, non sans quelques ratés. Beaucoup d'hommes se sont égarés, certains tombant droit dans les marécages. Investi vers 2h 30, le bourg de Ranville a le privilège d’être le premier village de France libéré. Peu après, une vague de planeurs apporte de nouvelles troupes et de l'armement lourd. Une autre suivra en fin de journée. Parachutistes en position défensive près de Ranville Ondertussen,lande het grootste deel van de 6th Airborne op de Normandische bodem kort voor 01:00, niet zonder enige falen. Veel mannen dwaalden, sommigen zijn midden in modder vallen. Rond 2:30 belegerd, heeft het dorp van Ranville het voorrecht om het eerste bevrijd dorp Frankrijk te zijn. Kort daarna, brengt een golf van zweefvliegtuigen nieuwe troepen en zware wapens. Een andere volgt in de namiddag. Parachutisten in een defensieve positie in de buurt van Ranville

49 Troisièmement, cinq ponts situés à l'est de l'Orne doivent être détruits pour désorganiser les Allemands et empêcher une importante contre-attaque depuis cette région, tout en tenant le terrain afin de préparer des contre-offensives localisées. Cette mission revient au 1er bataillon parachutiste canadien et aux 8ème et 9ème bataillons anglais de la 3ème brigade. Le pont routier de Troarn avant guerre LES BRITANNIQUES FONT SAUTER LES PONTS SUR LA DIVES C'est avec un équipage semblable que le major Roseweare fit sauter le pont de Troarn. D E B RITTEN BLAZEN DE BRUGGEN OP DE D IVES OP. Ten derde, moeten vijf bruggen ten oosten van de Orne worden vernietigd om de Duitsers te verstoren en een belangrijke tegenaanval vanaf die regio te voorkomen, terwijl op het veld gelokaliseerde tegenoffensieven worden bereid. Deze missie valt aan het 1ste Bataljon van Canadian paratrooper en Britse 8e en 9e bataljons van de 3e Brigade toe. De vooroorlogse brug over de snelweg vanTroarn Het is met een dergelijke beemanning dat Major Roseweare de brug van Troarn opblies.

50 Pont sur la DivesBrug op de Dives

51 Le major Tim Roseveare du 3rd Parachute Squadron Royal Engineer de la 6th Airborne britannique se prépare pour sa mission de destruction du pont routier de Troarn. Il ne dispose que d'une jeep médicale et d'une remorque contenant 900 kilos de plastic et 45 charges d'explosif qu'un planeur vient d'apporter. Le véhicule prend alors la route, le major Roseveare monte dans l'attelage jeep-remorque, accompagné d'un lieutenant et de sept hommes. Tous les neufs sont juchés sur les explosifs placés dans l'attelage. En guise de défense, les hommes de se groupe sont armés de fusils mitrailleurs Bren Guns et de 5 pistolets mitrailleurs Sten Guns. L'attelage roule lentement à travers le bois, puis une barricade de barbelés barre la route, une sentinelle est repérée et aussitôt éliminée. Il faut 15 minutes pour se débarrasser de la barricade, et la jeep passe enfin. Deux éclaireurs partent en reconnaissance pour vérifier le carrefour. ils font l'erreur d'abattre un cycliste allemand avec les Sten Guns, plutôt qu'au poignard. L'alerte est donnée dans Troarn. La jeep sans parebrise hérissée d'armes brandies par les hommes va alors foncer à vive allure vers Troarn. Le sapeur Peachey est installé dans la remorque tenant un FM Bren couvre l'arrière. C'est une folle chevauchée qui commence dans la rue principale du village, la jeep plafonne à 50 km/h. Des grêles de balles encadrent l'attelage rebondissent sur le métal sans toucher les explosifs. Les hommes armés de Sten vident chargeurs sur chargeurs et Peachey mitraille d'un feu d'enfer à l'arrière. En arrivant dans la descente vers le pont la jeep accélère et la lourde remorque zigzague évitant les balles. Mais soudain Peachey n'est plus là il à été éjecté, Il sera fait prisonnier. Arrivé au pont, le groupe dispose les charges. Cinq minutes plus tard le pont saute. Une brèche de 5 mètres est béante entre les piliers. Le major ne veut pas revenir par Troarn sachant qu'ils seront attendus par les Allemands, il décide de rejoindre Bures par le Nord. Mais le terrain marécageux enlise la jeep, le groupe continuera à pied. Ils atteignent Bures à 5 heures, mais apercevant une patrouille allemande ils contournent la localité et changent de direction. Ils rejoindront Le Mesnil à 13 heures.

52 Major Tim Roseveare van de 3rd Parachute Squadron Royal Engineers van de Britse 6th Airborne bereidt zich voor zijn vernietigings missie van de verkeersbrug vanTroarn. Hij heeft slechts een medische jeep en een aanhangwagen ter beschikking met daarin 900 kilo plastic explosieven en 45 lasten dat een zweefvliegtuig net gebracht heeft. Het voertuig is dan op weg, Major Roseveare stijgt in de Jeep koppeling, begeleid door een luitenant en zeven mannen. Alle negen zitten op springstoffen die in koppeling geplaatst zijn. Als een verdediging, zijn de mannen uit de groep gewapend met machinegeweren Bren Guns en 5 machinepistolen Sten Guns. De koppeling rijd langzaam door het bos, dan word de weg door barricade van prikkeldraad geblokkeerd, een verkenner wordt gevonden en direct gedoodt. Het duurt 15 minuten om zich van de barricades te ontdoen en dat de jeep dan uiteindelijk door kan. Twee verkenners gaan op verkenningstocht om het kruispunt te controleren. Zij maken de fout om een Duitse fietser neer te schieten met een Sten Gun, in plaats van met een dolk. Het alarm word in Troarn gegeven. De Jeep, zonder voorruit, die vol staat met gewapende mannen spoedt dan naar Troarn. Sapper Peachey is in de trailer geïnstalleerd en beveiligd de achterzijde met een FM Bren. Het is een wilde rit die begint in de hoofdstraat van het dorp, de jeep rijdt op een maximum van 50 km / u. Een neerstorting van kogels omgrenzd de koppeling en kaatzen op het metaal zonder de explosieven te beroeren. De mannen die met Sten bewapend zijn maken lader na lader leeg en Peachey beschiet vanuit de achterzijde met een hellvuur. Als de Jeep in de afdaling naar de brug komt, versneld ze en de zware aanhanger zigzagd om de kogels te vermijden. Maar plotseling is Peachey er niet meer, hij werd uitgeworpen en gevangen gezet. Op de brug, spreidt de groep de springladingen uit. Vijf minuten later springt de brug. Er is een gapende bres van 5 meter tussen de pilaren. De Major wil niet langsTroarn terug wetende dat ze door de Duitsers worden verwacht, hij besllist om Bures langs het Noorden te bereiken. Maar het moerasgebied verzandt de Jeep, de groep zal te voet verder moeten gaan. Ze bereiken Bures om 5 uur, maar als zij een Duitse patrouille bemerken ontwijken ze de plaats en veranderen van richting. Zij zullen Le Mesnil om 13 uur bereiken.

53 Les ponts de Bures sur Dives. A 4heures le lieutenant-colonel Pearson à mené son groupe d'une centaine de paras à travers un terrain boisé du bois de Bures entre le Mesnil et Troarn. Arrivé au carrefour ( situé sur la route, entre Touffreville et le Mesnil), il envoie une patrouille de reconnaissance vers les ponts de Bures (un ferroviaire et un routier). Ces deux ponts franchissent la Dives au Nord-Est de Bures. Le pont ferroviaire au Nord et le routier au Sud. Le capitaine Tim Juckes commandant la Troop N°2 du 3rd Parachute Squadron Royal Engineers, atteint les ponts à 6h30. Au sud après un bref accrochage, la Troop N°3 du lieutenant Shave s'empare d'une ferme et du pont routier. Les charges sont mises en place. Un peu plus au Nord, l'autre équipe que commande le lieutenant Forster, atteint le pont ferroviaire et place ses explosifs. A 9h15, la déflagration casse en deux les ponts de Bures. Mission accomplie pour la Troop N°2 du capitaine Juckes rejoint par le 8e bataillon après avoir posé des mines à Bures. Ce groupe va alors s'enterrer au Mesnil. De bruggen van Bures-sur-Dives. Om 4:00 heeft luitenant-kolonel Pearson zijn groep van honderd para’s door een boomrijk terrein van het bos van Bures tussen en Mesnil enTroarn geleden. Toen hij op het kruispunt (gelegen op de weg tussen Touffreville en Mesnil) aankomt, stuurt hij een verkennings patrouille naar de bruggen van Bures (spoor en weg). Deze twee bruggen overgaan de Dives noordoosten van Bures. De spoorbrug in het noorden en de wegbrug in het zuiden. Captain Tim Juckes Commander vanTroop No. 2 van het 3de Parachute Squadron Royal Engineers, bereikt de brug bij 06:30. Zuiden, na een korte twistpunt, neemt de Troop No. 3 van luitenant Shave bezit van een boerderij en de wegbrug. De ladingen zijn geplaats. Een beetje verder naar het noorden, bereikt het andere team onder bevel van luitenant Forster, de spoorwegbrug en plaatst zijn explosieven. Om 9:15, breekt de ontploffing de bruggen van Bures in twee. De taak is volbracht voor de Troop No. 2 van kapiteinJuckes na het leggen van mijnen in Bures die door de 8ste Bataljon werd aangesloten. Deze groep zal zich toen in Mesnil veerbergen.

54 Dans la nuit du 4 au 5 juin 1944, 24 heures avant l'assaut général, neuf parachutistes sont largués à proximité des LZ "X" et "Y". Ils sont chargés de prendre contact avec la résistance locale In de nacht van 4 tot 5 juni 1944, 24 uur voor de algemene aanval, werden negen parachutisten in de buurt van de LZ "X" en "Y" gedropt. Zij zijn verantwoordelijk voor het contact met de lokale weerstand.

55 Débarquée le 6 juin au matin sur Sword Beach, la brigade de lord Lovat est venue renforcer les positions du major John Howard à Pegasus Bridge. Dans le film Le Jour le plus long,. Le rôle du Major Howard y est tenu par Richard Todd, qui a effectivement participé à la défense du pont en tant qu'officier du 7e bataillon de parachutistes. In de ochtend van 6 Juni op Sword Beach geland, heeft de brigade van Lord Lovat de posities van Major John Howard bij Pegasus Bridge versterkt. in de film The Longest Day, is de rol van Major Howard gehouden door Richard Todd, die werkelijk deelgenomen heeft aan de verdediging van de brug als officier van de 7e Parachute Bataljon. Richard Todd sur le tournage et le Major John Howard

56 Quand enfin la percée en Août commence autour de Caen, la 6 e Division aéroportée passe de la défensive à l’ offensive. Début Septembre 1944 la 6th Airborne est ramené en Angleterre. Ils ont perdu 4457 hommes durant la bataille constante depuis leur atterrissage en Juin Ces trois parachutistes appartiennent au 2e Oxf. and Bucks Light Infantry. Aucun d'entre eux ne survivra à la guerre. De gauche à droite, le Private Gardner tué en mars 1945 lors de l'opération Varsity. Au centre le capitaine Brian Priday, gravement atteint au visage fin juin près de Bréville il décédera de ses blessures. A droite le Lance Corporal Lambley tombera dans les Ardennes. Le capitaine Priday à dirigé la prise du second pont "Horsa Bridge". Toen eindelijk de doorbraak in augustus rond Caen begint, gaat de 6th Airborne Division van defensief tot offensief. Begin september 1944 is het 6th Airborne in Engeland terug. Zij verloren 4457 mensen tijdens de constante strijd sinds hun landing in juni. Deze drie para’s behoren tot de 2e Oxf.and Bucks Light Infantry. Geen een van hen zal de oorlog overleven. Van links naar rechts, Gardner Private gedood in maart 1945 tijdens de Operatie Varsity. In het centrum Capitein Brian Priday, zwaar getroffen in het gezicht eind juni in de buurt van Bréville, hij zal aan zijn verwondingen sterven. Rechts Lance Corporal Lambley zal in de Ardennen vallen. De kapitein Priday leidde het nemen van de tweede brug "Horsa Bridge".

57 Ainsi, au matin du 6 juin, pendant que d’autres découvrent ou retrouvent le sol français sur les plages normandes, les paras de la 6th Airborne se sont acquittés de tous leurs objectifs, toujours dans des conditions périlleuses, mais souvent héroïques. Leur esprit d’initiative et leur courage ont permis de sécuriser le flanc droit de la zone d’invasion alliée, de rassurer l’ État - Major aux premières heures de l’opération et de donner raison à Sir Winston Churchill sur l’efficacité des unités aéroportées Britanniques. Le cimetière militaire de Ranville qui regroupe une grande partie des parachutistes britanniques tombés dans les premières semaines de la bataille de Normandie. Het Ranville Militair kerkhof, die een groot deel van de Britse parachutisten die in de eerste weken van de Veldslag van Normandië gevallen zijn groepeert.. Zo dan, op de ochtend van 6 juni, terwijl anderen ontdekken of herontdekken de Franse bodem op de stranden van Normandië ontdekken of herontdekken, hebben de para's van de 6th Airborne al hun doelstellingen voldaan, altijd in gevaarlijke omstandigheden, maar vaak heroïsch. Hun ondernemingsgeest en hun hebben het mogelijk gemaakt om de rechter flank van de geallieerde invasie zone veilig te stellen, de Generale Staf in de vroege uren van de werking gerust te stellen en akkoord te gaan met Winston Churchill over de effectiviteit van de Britse lucht units.

58 Des planeurs Britanniques survolent Utah Beach au soir du 6 Juin 1944 ils transportent des renforts américains Britse zweefvliegtuigen vliegen over Utah Beach in de avond van 6 juni 1944, ze transporteren Amerikaanse versterkingen.

59


Download ppt "Le débarquement a laissé dans l’ombre la première mission de l’opération Overlord. De eerste missie van de Overlord Operatie werdt door de landing in."

Verwante presentaties


Ads door Google