Joringel werd heel blij, raakte de deur aan met de bloem en de deur sprong open.

Presentatie over: "Joringel werd heel blij, raakte de deur aan met de bloem en de deur sprong open."— Transcript van de presentatie:

1

2 Joringel werd heel blij, raakte de deur aan met de bloem en de deur sprong open.

3 Joringel lette niet op haar en bekeek de kooien met de vogels.

4 Ze ging in de zon zitten en klaagde.

5 Joringel keek naar Jorinde.

6 Hij stond erbij als van steen, kon niet huilen, niet praten, geen hand of voet bewegen.

7 Joringel kon zich niet meer bewegen.

8 Ze was geel en mager.

9 De nachtegaal was weg.

10 De tortelduif zong klagelijk in de oude beuk.

11 In het midden lag een grote dauwdruppel, zo groot als de mooiste parel.

12 Toen hij dichtbij het kasteel gekomen was, verstijfde hij niet, maar hij liep door tot aan de deur.

13 Hij viel voor de oude vrouw op de knieën en smeekte haar om hem Jorinde terug te geven.

14 Hij plukte de bloem en ging ermee naar het kasteel.

15 Jorinde zong :

16 Hij hoorde wak zeggen

17 Ze zouden over een paar dagen gaan trouwen en ze hadden veel plezier met elkaar.

18 Alles wat hij met de bloem aanraakte werd van de betovering bevrijd.

19 Er waren vele honderden nachtegalen, hoe moest hij nou Jorinde terugvinden?

20 Toen vond hij de bloem in de vroege ochtend.

21 " Gegroet Zachiël.

22 Nu was er eens een meisje dat Jorinde heette.

23 Het was een mooie avond.

24 Daar hoedde hij lange tijd de schapen.

25 En ze leefden nog lang en gelukkig met elkaar.

26 De noordenwind begon toen uit alle macht te blazen, maar hoe harder ie blies, deste dichter trok de reiziger zijn mantel om zich heen;

27 Jorinde huilde een beetje.

28 Ze kon dieren en vogels naar zich toe lokken.

29 Mijn vogeltje met het rode ringetje Zingt lijden, lijden, lijden :

30 en ten lange leste gaf de noordenwind het op.

31 Dat kooitje bracht ze dan naar een zaal van haar kasteel.

32 Ze was mooier dan alle andere meisjes en was verloofd met de knappe Joringel.

33 Het zingt voor het duifje, zingt voor zijn dood, Zingt lijden, lij, tuwiet, tuwiet, tuwiet.

34 Ze mompelde wat, ving de nachtegaal en droeg die in haar hand weg.

35 Ze vloog hem om de hals en was zo mooi als vroeger.

36 De noordenwind en de zon waren erover aan het redetwisten wie de sterkste was van hun beiden.

37 Joringel kon niets zeggen, niet van z'n plaats komen.

38 Maar ze zei dat hij Jorinde nooit meer terug zou krijgen en ging weg.

39 Wanneer het maantje in het kooitje schijnt, maak los Zachiël, op het juiste moment ".

40 Wanneer iemand binnen honderd meter van het kasteel kwam, moest hij stilstaan en kon zich niet meer verroeren.

41 Joringel liep dag en nacht en droeg de bloem naar het kasteel.

42 Hij streepte bak weg

43 Snel sprong hij erheen en raakte het kooitje en de oude vrouw aan met de bloem.

44 De zon stond nog maar half boven de berg en voor de helft was ze al onder.

45 " Oh, wat moet er van mij worden? "

46 Ze keken om zich heen en waren verdwaald.

47 Hij schrok en werd doodsbang.