Toen hij dichtbij het kasteel gekomen was, verstijfde hij niet, maar hij liep door tot aan de deur.

Presentatie over: "Toen hij dichtbij het kasteel gekomen was, verstijfde hij niet, maar hij liep door tot aan de deur."— Transcript van de presentatie:

1 Toen hij dichtbij het kasteel gekomen was, verstijfde hij niet, maar hij liep door tot aan de deur.

2 Alles wat hij met de bloem aanraakte werd van de betovering bevrijd.

3 Die dieren slachtte, kookte en braadde ze dan.

4 Ze kwamen overeen dat degene die het eerst erin zou slagen de reiziger zijn mantel te doen uittrekken de sterkste zou worden geacht.

5 Er waren vele honderden nachtegalen, hoe moest hij nou Jorinde terugvinden?

6 Jorinde was in een nachtegaal veranderd die tuwiet, tuwiet zong.

7 Maar ze zei dat hij Jorinde nooit meer terug zou krijgen en ging weg.

8 Nu kon de heks niet meer toveren, en Jorinde stond weer voor hem.

9 Nu was er eens een meisje dat Jorinde heette.

10 Ze ging in de zon zitten en klaagde.

11 Wanneer het maantje in het kooitje schijnt, maak los Zachiël, op het juiste moment ".

12 Joringel ging naar binnen, liep over de binnenplaats en luisterde goed of hij de vele vogels kon horen.

13 Mijn vogeltje met het rode ringetje Zingt lijden, lijden, lijden :

14 en ten lange leste gaf de noordenwind het op.

15 De noordenwind en de zon.

16 Joringel werd heel blij, raakte de deur aan met de bloem en de deur sprong open.

17 Ze mompelde wat, ving de nachtegaal en droeg die in haar hand weg.

18 Ze zouden over een paar dagen gaan trouwen en ze hadden veel plezier met elkaar.

19 De uil vloog in een struik en direct kwam er een kromme, oude vrouw uit tevoorschijn.

20 Ze keken om zich heen en waren verdwaald.

21 " Oh, wat moet er van mij worden? "

22 Toen vond hij de bloem in de vroege ochtend.

23 Snel sprong hij erheen en raakte het kooitje en de oude vrouw aan met de bloem.

24 Vaak liep hij rond het kasteel, maar hij kwam nooit te dichtbij.

25 Er was eens een oud kasteel midden in een diep en donker bos.

26 Dat kooitje bracht ze dan naar een zaal van haar kasteel.

27 Ze was mooier dan alle andere meisjes en was verloofd met de knappe Joringel.

28 Jorinde huilde een beetje.

29 Ook droomde hij dat hij daardoor zijn Jorinde teruggekregen had.

30 Toen hij zo rondkeek, merkte hij, dat de oude vrouw stiekem een vogelkooitje wegpakte en daarmee naar de deur liep.

31 Joringel lette niet op haar en bekeek de kooien met de vogels.

32 In het midden lag een grote dauwdruppel, zo groot als de mooiste parel.

33 Nu was de zon ondergegaan.

34 Ze had wel zevenduizend kooien met zulke bijzondere vogels in haar kasteel.

35 Hij zocht tot aan de negende dag.

36 Toen was Joringel verlost.

37 Toen hoorde hij ze fluiten.

38 De noordenwind begon toen uit alle macht te blazen, maar hoe harder ie blies, deste dichter trok de reiziger zijn mantel om zich heen;

39 Joringel kon zich niet meer bewegen.

40 Ze schold, tierde en spuwde gif en gal naar hem.

41 Ze had grote rode ogen en een kromme neus die met de punt tot aan haar kin kwam.

42 Hij riep, hij huilde, hij jammerde, maar het was allemaal voor niets.

43 Ze vloog hem om de hals en was zo mooi als vroeger.

44 De zon stond nog maar half boven de berg en voor de helft was ze al onder.