Burgermaatschappij en hoofs verdeelmechanisme. Komplexiteit Der Fürstenhof des Ancien régime war ein ganz eigenes soziales Gebilde: Am »Hofe« waren oft.

Presentatie over: "Burgermaatschappij en hoofs verdeelmechanisme. Komplexiteit Der Fürstenhof des Ancien régime war ein ganz eigenes soziales Gebilde: Am »Hofe« waren oft."— Transcript van de presentatie:

1 Burgermaatschappij en hoofs verdeelmechanisme

2 Komplexiteit Der Fürstenhof des Ancien régime war ein ganz eigenes soziales Gebilde: Am »Hofe« waren oft viele Tausende von Menschen zur Bedienung, Beratung und Gesellschaft des Königs versammelt, von dessen Willen ihr Schicksal ebenso abhing wie ihr Rang, ihr Unterhalt oder ihr Auf- und Abstieg. Rituelen

3

4

5 In de Nederlanden van de 17e eeuw werd sociale status vooral door inkomen bepaald. In dit opzicht verschilden de Nederlanden van naburige landen, waar sociale status nog grotendeels afgemeten werd aan afkomst, (hetgeen tot de Franse Revolutie zo zou blijven). Er waren hier wel sociale klassen, maar op een nieuwe manier. Franse Revolutie Superioriteit

6 Waakzaamheid Eigentümliche Zwänge, eine mehr oder weniger feste Rangordnung und eine genaue Etikette verband sie untereinander.

7 Cultuurcentra Centra van culturele activiteit werden gevormd door schutterij en rederijkerskamers. De primaire taak van de schutterijen was het verdedigen van een stad in tijden van nood en het uitvoeren van politietaken, maar daarnaast vormden zij een ontmoetingsplaats voor de gegoede middenklasse, die er met trots een prominente positie bekleedde, en er een behoorlijk bedrag voor over hadden om dit voor het nageslacht vast te laten leggen. De rederijkers vormden verenigingen (kamers) in de steden, die tot doel hadden literaire activiteiten te organiseren, zoals dicht- en toneelkunst en debatten, vaak in de vorm van wedstrijden. De steden waren trots op hun rederijkerskamer en ondersteunden deze. schutterijrederijkerskamers

8 Hiermee is niet gezegd dat de aristocraten niet over sociale status beschikten. Integendeel, het ging er veeleer om dat rijke kooplieden zich bij de adel inkochten door landbezit te verwerven en zich een familiewapen en -zegel aan te meten. Ook mengden aristocraten zich met leden van andere klassen om op een hen passende manier in hun levensonderhoud te kunnen voorzien. Hiertoe huwelijkten zij dochters uit aan rijke kooplieden, gingen zij zelf in de handel of aanvaardden zij een publiek of militair ambt om zo een salaris te verdienen. Ook kooplieden kregen interesse voor openbare ambten, aangezien deze hen grotere economische macht en meer prestige konden verschaffen Koopvaardij

9

10

11 Gekkenwerk? Schon ab 1300 ist auch der Typus des Hofnarren historisch greifbar. Am französischen Königshof wird der Narr 1316 "verbeamtet", die Narrheit wurde damit in den Rang der höfischen Institution erhoben. Dem königlichen Beispiel folgen bald weltliche und kirchliche Fürstenhöfe, zuletzt stellen auch Städte Hofnarren in ihren Dienst. Im Gegensatz dazu wurden die natürlichen Narren, also in der Regel geistig oder körperlich Behinderte, im mittelalterlichen Alltag rigide ausgegrenzt.

12