Jo van den Brand HOVO: 27 november 2014

Slides:



Advertisements
Verwante presentaties
2 Materie in 3 toestanden: vaste stof, vloeistof en gas
Advertisements

Kosmologie 17 april 2014 prof Stan Bentvelsen en prof Jo van den Brand
De LHC: Reis naar het Allerkleinste… Niels Tuning (Nikhef)
De Zon van binnen Paul Groot Afdeling Sterrenkunde, IMAPP
Natuurkunde, 6 Vwo Kernenergie.
2.3 Kaart van het heelal, of waar komt de kosmische straling vandaan?
het heelal en waar komt de kosmische straling vandaan?
Rutherford en meer van die geleerde mannen....
“De mens tussen de sterren”
MasterLab Energie Het mysterie van massa
(voorbeeld vraag) Neutronen hebben geen elektrische lading:
De large hadron collider: reis naar het middelpunt van het atoom
Witte dwergen, Neutronensterren en Zwarte Gaten
J.W. van Holten Metius, Structuur en evolutie van de kosmos.
“De maat der dingen”.
Quarksoep in het lab André Mischke Universiteit Utrecht and Nikhef Amsterdam Bessensap – 4 juni 2012 Wat voor soort materie was het allervroegste heelal?
Large-scale structure
Kosmische Stralen Detectie NAHSA. Overzicht Wat is kosmische straling? Waarom willen we dit meten? Waar ontstaat kosmische straling ? Wat kan je op aarde.
Nijmegen Area High School Array
2. De Drie-Kelvinstraling De inertie van de wetenschap Waarnemingen Planckse straling in uitdijend heelal Een hete oerknal Recombinatie Nucleosynthese.
Late evolutiestadia van sterren
HOVO cursus Kosmologie Voorjaar 2011 prof.dr. Paul Groot dr. Gijs Nelemans Afdeling Sterrenkunde, Radboud Universiteit Nijmegen.
De Lijken van Sterren Paul Groot Afdeling Sterrenkunde, IMAPP
Ontstaan van het heelal
Hoofdstuk 2 Samenvatting
Wie het kleine niet eert ... (quarks, leptonen,….)
Deeltjes en straling uit de ruimte
De LHC is rond Ivo van Vulpen (Nikhef/UvA)
Deeltjesfysica op Nikhef de bouwstenen van de wereld deeltjes gebruiken voor sterrekunde Aart Heijboer.
dr. H.J. Bulten Mechanica najaar 2007
Frank Linde NIKHEF bestaan we uit? Waar 22 mei 2006, Den Haag De Waag, Amsterdam, 6 april 2007.
Jo van den Brand Relativistische inflatie: 3 december 2012
Higgs Frank Linde/Nikhef, lunchlezing De Leidsche Flesch, 15 mei 2013, Leiden.
Jo van den Brand Relativistische kosmologie: 26 november 2012
Jo van den Brand & Joris van Heijningen Quantumfysische verschijnselen: 9 september 2013 Gravitatie en kosmologie FEW cursus.
Jo van den Brand 31 oktober 2013
Verval van het Z-boson Presentatie: Els Koffeman
Large Hadron Collider subatomaire fysica Frank Linde (Nikhef), Het Baken, Almere, 26 april 2010, 12:00-13:00.
Materie – bouwstenen van het heelal
Aart Heijboer, masterclass 17/4/2002, NikhefANTARES: Een telescoop voor neutrinos Een telescoop voor neutrino's Aart Heijboer.
2. De Drie-Kelvinstraling De inertie van de wetenschapDe inertie van de wetenschap WaarnemingenWaarnemingen Planckse straling in uitdijend heelalPlanckse.
Deeltjestheorie en straling
Samenvatting H 8 Materie
HOVO cursus Kosmologie Voorjaar 2011
Ontstaan En Levensloop Van Sterren
HISPARC HISPARC: Onderzoek van kosmische straling in een samenwerking tussen universiteiten en middelbare scholen Wetenschap Techniek Educatie Outreach.
HISPARC NAHSA Interactie van geladen deeltjes met stoffen Inleiding Leegte GROOT en klein.
H 11: Growth of Structure in the Universe Dave de Jonge Rutger Thijssen juni 2005.
Meting van de lichtsnelheid
Creativiteit in de kosmos: onze ultieme schatkamer
Massa en het Higgs boson
Jo van den Brand Relativistische kosmologie: 1 december 2014
Frank Linde FOM & UvA Maagdenhuis 11 september 2006.
Jo van den Brand HOVO: 13 november 2014
Algemene relativiteitstheorie
Jo van den Brand HOVO: 4 december 2014
Samenvatting Conceptversie.
Het Scholierenproject “Kosmische Straling”: Een speurtocht naar bijzondere signalen uit het heelal Johan Messchendorp, KVI 2003.
Jo van den Brand HOVO: 27 november 2014
Hoge Energie Fysica Introductie in de experimentele hoge energie fysica Stan Bentvelsen NIKHEF Kruislaan SJ Amsterdam Kamer H250 – tel
Elementaire deeltjes fysica
Het (on)grijpbare neutrino
2 Het ongrijpbare neutrino Piet Mulders Vrije Universiteit Amsterdam
Kosmische Stralen ? Brent Huisman en Thomas van Dijk.
Kosmologie Het is maar hoe je het bekijkt... Marcel Haas, Winterkamp 2006.
Op zoek naar het allerkleinste, om grote vragen te beantwoorden
Thema Zonnestelsel & Heelal Paragraaf 3 Sterren en materie
Vorige keer: Hoe weten we dit allemaal? Wordt alles steeds complexer?
H7 Materie §4 Atomen als bouwstenen
Newtoniaanse Kosmologie College 8: deeltjesfysica en het vroege heelal
Transcript van de presentatie:

Jo van den Brand HOVO: 27 november 2014 Thermodynamica rol in de moderne fysica   Jo van den Brand HOVO: 27 november 2014 jo@nikhef.nl

Inhoud Kosmologie Thermodynamica Nucleosynthese Standaard zonnemodel Algemene relativiteitstheorie Kosmologie en Big Bang Roodverschuiving Thermodynamica Fase-overgangen (entropie) Nucleosynthese Big Bang en synthese in sterren Abondantie van helium-4 Standaard zonnemodel Temperatuur in de zon Kosmische microgolf-achtergrondstraling Temperatuur en fluctuaties Najaar 2009 Jo van den Brand

Neutrino’s ontkoppelen Neutrino’s koppelen aan het plasma (T > 4 MeV) Interactie via W en Z bosonen maat voor energie constante van Fermi Interactiesnelheid voor relativistische deeltjes dichtheid Heelal koelt af en de interactiesnelheid neemt sterk af Interactiesnelheid wordt onvoldoende om Hubble expansiesnelheid bij te houden Neutrino’s ontkoppelen van het plasma Neutrino’s hebben Fermi-Dirac verdeling; zwarte straler met

Intermezzo: thermodynamica Thermodynamische parameters: bijvoorbeeld temperatuur, druk, volume, interne energie, entropie, enthalpie Niet onafhankelijk van elkaar: dimensie van de toestandsruimte (bijvoorbeeld D = 2) Thermodynamische toestand en de waarde van toestandsvariabelen: hangen enkel van de huidige toestand af en niet van de historie In tegenstelling tot procesvariabelen, zoals warmte en mechanische arbeid Voorbeeld: mono-atomisch gas Volg een “pad” in de toestandsruimte en meet P(t) en V(t) De arbeid is dan We dienen het pad te kennen: arbeid is een procesvariabele Stel dat we geinteresseerd zijn in de som van arbeid (PdV) en VdP We hoeven de functie P(t)V(t) en op de begin- en eindtoestand te kennen. Het product PV is een toestandsfunctie

Intermezzo: entropie Entropie volgens definitie We herkennen de eerste hoofdwet van thermodynamica De differentiaal Vergelijken levert Tweede afgeleiden We vinden Invullen in de definitie: Integreren levert

Entropie in expanderend heelal We vonden met de friedmannvergelijkingen Combineer dit met Dit levert Entropie S(T) is constant Entropiedichtheid In het vroege heelal (met P = r/3) geldt Hierbij gebruiken we Merk op dat geldt

Elektron-positron annihilatie Behoud van entropie levert Zolang geff niet verandert, lijken neutrino’s in thermisch evenwicht met het plasma Annihilatie van elektronen en positronen volgens Beneden T = 1 MeV is reactie niet meer mogelijk Vrijheidsgraden Behoud van entropie Hieruit volgt Bij de ontkoppeling wordt entropie overgedragen aan de fotonen Dit wordt reheating genoemd. De neutrino-achtergrond nu heeft

Huidige bijdrage van straling Straling bestaat op dit moment uit fotonen en drie soorten neutrino’s Neem aan dat neutrino’s massaloos zijn (en dus relativistisch) Vrijheidsgraden Huidige stralingsdichtheid Bijdrage tot de dichtheid Straling speelt nu geen rol van betekenis in de dynamica van het heelal

Primeordiale neutrino’s Kosmische neutrino-achtergrond van per soort Temperatuur 1.9 K Effect op expansiesnelheid van heelal, CMBR en structuurvorming Zie ook: http://arxiv.org/abs/astro-ph/0412066

Dominantie van materie Huidige bijdrage materie tot de energiedichtheid Als functie van de tijd geldt Evenzo de bijdrage van straling We hadden Stel dit gelijk zgelijk = 3400 Relatie tussen roodverschuiving en leeftijd heelal We vinden dat dominantie door materie 60.000 jaar na de oerknal begon Hiermee begon de vorming van structuur in het heelal

Historie van het heelal

Big Bang nucleosynthese Heelal was de eerste 60.000 jaar door straling gedomineerd Quarks smolten samen tot baryonen na 10-4 seconden Baryonen smolten samen tot atoomkernen na 100 seconden Elektronen werden aan atoomkernen gebonden na 100.000 jaar Heelal bestaat uit 25% helium-4 en kleine fracties 3He, D en 7Li; de rest is waterstof Opgave: maak schatting van helium-4 productie in Melkweg Leeftijd Melkweg: 1010 jaar Luminositeit: Conversie 1 kg waterstof naar helium-4 levert energie: Antwoord: geproduceerde massa helium-4 De totale massa van de Melkweg is ongeveer 3 x 1041 kg Conclusie: de waargenomen helium-4 is maar voor klein deel in sterren geproduceerd

Big Bang nucleosynthese Thermodynamische berekeningen met gekoppelde kanalen BBN begon toen heelal afgekoeld was tot 3 miljard K (ongeveer 1 MeV) Donkere materie niet relevant, want dynamica wordt door straling gedomineerd Helium-4 heeft hoge bindingsenergie van 28 MeV Deuteronen gevormd bij T < 109 K Neutron- en protonvangst leidt tot 3H en 3He Reacties als Vorming van 7Li en 7Be

Big Bang nucleosynthese Hoeveelheden 2H, 3H, 3He, 4He, en 7Li gevoelig voor baryondichtheid We drukken dit uit als de verhouding baryonen tot fotonen: ongeveer BBN begint eerder bij hogere baryondichtheid Ook gevoelig voor expansiesnelheid

Abondantie van helium-4 Bij hoge temperatuur zorgen zwakke interacties voor thermisch evenwicht Massaverschil tussen proton en neutron Voor T >> Dm evenveel protonen als neutronen in het plasma Voor T lager dan 1 MeV geldt Zie vergelijking (183) Als dit het hele verhaal was, dan gaat de ratio naar 0 naarmate het heelal afkoelt Voor T < 0.8 MeV wordt de reactiesnelheid kleiner dan de Hubble expansiesnelheid Er treedt “freeze-out” op van de abondantie en neutronen wordt niet meer vernietigd (ze vervallen echter nog steeds met levensduur 887 seconde) Verhouding wordt “ingevroren”

Abondantie van helium-4 Voordat de neutronen vervallen eindigen ze in helium-4 via de reeksen kernreacties Drempel wordt gevormd door reactie Er geldt Verhouding is groot voor T >> 0.1 MeV, want door hoge fotondichtheid is foto-disintegratie van deuterium efficient. De D-dichtheid blijft dan laag ( abondantie < 10-10) Reacties D + D gaan kwadratisch in deuteron-dichtheid Voor T < 0.1 MeV wordt foto-disintegratie inefficient, neem D-dichtheid sterk toe, en worden nagenoeg alle neutronen geconsumeert om helium-4 te produceren Dan geldt

Krachten Structuren: van protonen tot sterrenstelsels Gravitatie: de bekendste kracht Hierdoor staan we op aarde en bewegen de planeten rond de zon Belangrijk in massieve objecten Elektriciteit en magnetisme Veel sterker dan gravitatie! Vormt atomen, moleculen en vaste stoffen en vloeistoffen. Nieuwe krachten: Sterke kracht Zwakke kracht Omega Centauri globular cluster

Stervorming Gravitationele krachten in H2 gebieden Protostellaire objecten ontstaan door: Dalende potentiele energie Stijgende kinetische energie Verdichting kern Verhoging temperatuur en druk Het gebied dat condenseert dient een minimum afmeting te hebben: Jeans lengte M m T, M en r van de gaswolk Dit volgt bij benadering uit beschouwing energie van een gasmolecuul met massa m Jeans massa

Protosterren Sterren ontstaan in de omgeving van sterren Bij voldoende druk, massa, temperatuur en stabiliteit onstaat er kernfusie Druk = diameter x gravitatieversnelling Temperatuur is recht evenredig met de druk Onze zon Gravitationele energie Voldoende energie voor miljoenen jaren... Temperatuur stijgt voldoende om fusie mogelijk te maken

Energiehuishouding in sterren Per seconde zet de zon 570 miljard kg waterstof om De massa van de zon neemt per seconde af met 4.3 miljard kg!

CNO cyclus Koolstof als katalysator Effectieve reactie Energieproductie Dominant in hete sterren

pp cyclus Dominant in de zon (CNO ongeveer 1.6%) Dezelfde energieopbrengst als CNO Essentiele stappen Effectieve reactie Andere kanalen Nucleosynthese en neutrinoproductie

Neutrino’s van de zon Specifiek energiespectrum van neutrino’s Drempelenergie verschilt per detectiemedium Eerste experimenten gebruikten Ray Davis, Homestake, South Dakota

Superkamiokande

SN1987A

Superkamiokande Neutrino’s van SN1987A werden gedetecteerd Spectrum in overeenstemming met supernovamodellen Limiet op de massa van het neutrino

Borexino in Gran Sasso Detectie van de lage-energie (< 1 MeV) neutrino’s van het 7Be verval Check MSW effect: neutrino-oscillations worden beinvloed door materie vanwege aanwezigheid van elektronen

OPERA in Gran Sasso Stuur muon-neutrino’s van de SPS op CERN naar OPERA in Gran Sasso Detecteer het verschijnen van tau neutrino’s Mei 31, 2010 Juni 6, 2012 - Maart 26, 2013 Emulsies in loodplaten en scintillator triggervlakken Neutrino’s reizen sneller dan het licht - Probleem met een fiberoptische kabel - Incorrecte klok - Claim teruggetrokken in juli 2012

Sudbury Neutrino Observatory Zwaar water – 1000 ton Elektronneutrino zet neutron om in proton en elektron. Dan detectie van Cherenkovstraling van elektron Alle neutrinosoorten kunnen de deuteriumkern opbreken. Het neutron wordt gevangen en vormt tritium en een 6 MeV gamma

Solar neutrino problem Oude (Cl) experimenten (1968) lieten zien dat de zon niet genoeg neutrino’s produceert (ongeveer factor 3). SNU eenheden worden gebruikt… Kamiokande (water; ontworpen voor protonverval) ziet relatief meer neutrino’s dan de Cl detectoren. Zijn er problemen met de verwachte energieverdeling? Gallium data gevoelig voor pep en hep SNO elektronneutrino’s zijn goed voor een-derde van de gebeurtenissen SNO is gevoelig voor alle neutrinosmaken (door NC interacties) en met alle neutrino’s in overeenstemming met het zonnemodel Neutrino’s oscillateren! (en hebben dus massa)

Kosmische neutrino’s – Antares en KM3NET

Kosmische neutrino’s – Amanda en Icecube

natural accelerator: kosmische straling, •••

Nucleosynthese: spectrum van de zon Fotosfeer: gebied van het object waarvan we het externe licht ontvangen De fotosfeer geeft belangrijke informative over de chemische compositie van de zon

Stellar nucleosynthesis

Nucleosynthese in supernovae Ni synthese 3 x 106 km, 300 s 4000 km 32 x 106 km, 3 uur

Neutronenster als supernova remnant

Big Bang nucleosynthese Abondantie (massa) van elementen 74% waterstof 24% helium 1.0% zuurstof 0.4% koolstof Helium abondantie kan niet verklaard worden door nucleosynthese in sterren Sterk argument voor Big Bang model