vak met hij direct tot waren struik al uit zei
de zandbak dichtbij stiekem wanneer voor vloog redetwisten kwamen stilstaan
als zanddak vlakbij dak zevenduizend teruggekregen tussen maar wat van
sterkste zijn mooi ze juist boomstammen donkere sok ook betovering
onschuldig mij om dakker hoe kasteel bij tuwiet bevrijd meisjes
helft een of dan nog `s morgens zich spreuk door braadde
onmiddellijk smeekte maantje gefluit naar doodsbang alsof en helemaal nu
groen terugvinden je mooie er schold dit op uittrekken te
was bakker noordenwind had hierop geen die vogeltje sprong nachtegalen
tak veel verlost komt daarna kin hem pak niet hun
aan werd mijn moment dat het totdat zou zonlicht in
wegpakte erheen verdwaald bloedrode over deur binnenplaats vogelkooitje wel bak
verstijfde wak dauwdruppel lij buurt haar zo