Marsjere mè d’adjudanten
Achter in ons stratje, dèèr speul ik vaak soldatje. zang, berregs beg. Achter in ons stratje, dèèr speul ik vaak soldatje. Ik lòòp ‘r ‘één en weer, motte ‘s zien oe ik marsjeer: as ‘n echte adjuda-a-ant mè d’n sabel in m’n ‘and. Ons pa speult op trompetje, en ons moeder klarinetje. Mar ik lop fier voorop, mee ‘n bontmuts op m’n kop: as ‘n echte adjuda-a-ant mè d’n sabel in m’n ‘and
Achter in ons straatje, daar speel ik vaak soldaatje. zang, abn beg. Achter in ons straatje, daar speel ik vaak soldaatje. Ik loop er heen en weer, moet je zien hoe ik marcheer: als een echte adjuda-a-ant met een sabel in mijn hand. Papa speelt trompetje, en mama klarinetje. Maar ik loop trots voorop, met een bontmuts op mijn kop: als een echte adjuda-a-ant met een sabel in mijn hand
zang. beg.