Stuurstand Online – het digitale clubblad van de TMC Nr. 12, jaargang 26 December 2015 Colofon Redactie Theo Nagel Leo Waterman Peter Smit Jos Schnitzler.

Presentatie over: "Stuurstand Online – het digitale clubblad van de TMC Nr. 12, jaargang 26 December 2015 Colofon Redactie Theo Nagel Leo Waterman Peter Smit Jos Schnitzler."— Transcript van de presentatie:

1 Stuurstand Online – het digitale clubblad van de TMC Nr. 12, jaargang 26 December 2015 Colofon Redactie Theo Nagel Leo Waterman Peter Smit Jos Schnitzler Hans Joosten Harry Witting Kopij & contact redactie@tmsc.nl De Stuurstand Is het officiële cluborgaan van de Twentse Modelspoorweg Club (TMC) In dit nummer o.a.: Uit de oude doos 4 Nieuwe leden Module nieuws Stammetje nostalgie

2 BESTUURSTAFeL Theo Nagel Voorzitter Einde jaar Hoewel het weer nog herfstig is – geen sneeuw gezien tot nu toe – krijg ik toch altijd het wintergevoel in december… Zeker als je al voor de Sinterklaas door de commercie erop wordt gewezen dat je nu toch echt wel een kerstboom moet gaan kopen! En rijdend door Enschede’s prachtwijken al wordt geconfronteerd met ware lichtkastelen; kilometers lichtsnoeren aan goten en daken – je kunt er heel donker Afrika mee oplichten… December is ook hoogtij voor de treinenjeuk. De zolder op of naar de treinenclub (zoals bij ons de TMC wordt genoemd!). Inderdaad, onze clubavonden worden zeer goed bezocht! En zeker met het grote aantal nieuwe leden, (we zijn de 60 leden ruim gepasseerd!) is het tijd om de discussie over een extra clubavond of dagdeel weer aan te zwengelen. In onze bestuursvergadering van 14 december gaan we hierover brainstormen en komen daarna met een terugkoppeling. A propos treinenjeuk: vanaf donderdag 17 december hebben we weer een aantal rij-avonden gepland. Ultieme mogelijkheid om je eigen mat nu eens echt aan het werk te zien; beter dan het rondje om de kerk op zolder! Kijk voor actuele info en agenda op onze site www.tmsc.nlwww.tmsc.nl Namens het bestuur wil ik iedereen bedanken voor de inzet het afgelopen jaar. Vanzelfsprekend wensen we iedereen alvast fijne feestdagen en een voorspoedig 2016!

3 Niet vergeten! Jeroen Verhaak Secretaris UITNODIGING NIEUWJAARSRECEPTIE Het bestuur van de Twentse Modelspoorweg Club nodigt alle leden, donateurs en partners uit voor de traditionele Nieuwjaarsreceptie op zondag 3 januari 2016 van 15:00 – 17:00 Locatie: Clubruimte TMC – Prismare, ingang achterzijde (sportzaal) Wij verheugen ons op uw komst! UITNODIGING Algemene Leden Vergadering Het bestuur van de Twentse Modelspoorweg Club nodigt alle leden en donateurs op tot het bijwonen van de jaarlijkse ALV op maandag 8 februari 2016. Aanvang 19:30, locatie: Theater – Prismare Agenda en stukken worden medio januari toegezonden.

4 Sedert enige tijd is Bert Borghuis aspirant lid van onze TMC. Bert is gehuwd, heeft twee kinderen en is opa van een prachtige kleindochter. Zoals zovele heeft hij in zijn jeugdjaren wel een modelbaan gehad, maar momenteel niet. Nu de kinderen de deur uit zijn is er weer tijd voor de modeltrein. Bert is opgegroeid in een spoorweggezin. Zijn vader was conducteur bij NS aanvankelijk in de regio Ede- Arnhem maar later had hij standplaats Enschede. Als kleine jongen is hij daardoor gefascineerd geraakt door groot en klein spoor. Menig keer heeft hij in een cabine van een NS trein gestaan en stukjes meegereden. Naast de interesse voor de treinen is Bert ook een enthousiast Nordic walker. Het was Peter Smit (die ook graag met deze sportieve stokken loopt) en hem uitnodigde om eens langs te komen bij Nieuwe leden Tekst Harry Witting Bert Borghuis de TMC. Bert heeft het idee om een Nederlandse baan te bouwen met Limburg als voorbeeld. Het tijdperk dat hij daarbij voor ogen heeft is de jaren 70 -80. Omdat hij nogal wat vragen heeft is hij bewust lid geworden om daarmee op weg geholpen te worden naar hopelijk een lange tijd van genieten van de modelbaan in al zijn facetten. De Open Dag van dit jaar was voor de Fries Binnert Boeke aanleiding om eens kennis te maken met onze club. Binnert (Fries voor Bernhard) heeft psychologie in Leiden gestudeerd en daarna 35 jaar gewerkt als studentenpsycholoog op de Universiteit Twente. Hier hielp hij studenten en studentes weer op de juiste studieweg als dat nodig was. Vanaf zijn 15e heeft hij een Märklin modelbaan gehad die, u raad het al, in de loop der jaren in dozen is opgeborgen en nu na zo'n 45 jaar weer tevoorschijn wordt gehaald. De nieuwe digitale techniek in de modelspoorwereld laat hij aan zich voorbijgaan; analoog rijden dat is het helemaal voor hem. Op het gebied van techniek zul je hem dan ook niet aan de slag zien maar wel heeft hij interesse in scenery en de aankleding van de modelbaan etc. Binnert Boeke

5 Eind november had ik een kort gesprek met Gerrit Smit, (geen familie van…), Oldenzaler en gehuwd. Als zestienjarige had Gerrit Minitrix, maar zoals zo vaak verdween dat door gebrek aan tijd in dozen naar zolder. Twee jaar geleden begon de modelspoorkoorts toch weer op te spelen en heeft hij zijn plannen weer gestalte gegeven. Hij wil graag Oldenzaal nabouwen alsook de Paradestrecke. Oldenzaal omdat hij daar woont en er herinneringen aan heeft, de Paradestrecke omdat hij dat landschappelijk erg mooi vindt, zeker zoals dat bij ons te zien is. Na in 2014 en 2015 onze Open Dag te hebben bezocht heeft hij nu de knoop doorgehakt en zich nu als aspirant lid ingeschreven. Aanvankelijk was Gerrit machinist op een sloopkraan maar door gezondheidsproblemen werd dat te zwaar voor hem. Hij is zich nu aan het omscholen tot hulpverlener in de verslavingszorg. Dit spreekt hem erg aan. Nieuwe leden Tekst Harry Witting Naast het kleinspoor is Gerrit ook een fanatiek fotograaf van het grootspoor. Als weer en tijd het maar even toelaten is hij langs het spoor en op de Twentse stations te vinden. Gerrit heeft naast de LTS de opleiding autotechniek gevolgd en kan hij redelijk metselen. Zijn interesse gaat uit naar de scenery maar ook de digitale modelbaantechniek spreekt hem aan. Ook Binnert heeft in zijn familie een spoorgeschiedenis. Zijn grootvader van moeders kant was in de vorige eeuw civiel ingenieur bij de HIJSM. Tot voor enige jaren stond nog een door hem ontworpen spoorweggebouw op emplacement Hengelo. Het was het BHV gebouw bij de Twekkelerwegtunnel - zijn moeder heeft in 1938 de eerste steen gelegd. En zo vertelde zij Binnert een aantal jaren geleden dat zich in die steen een loden pijp bevond met daarin de bouwtekening van het genoemde NS gebouw. Of die tekening nog te achterhalen is…? Het gebouw is inmiddels gesloopt en of die eerste steen nog niet vermalen is tot puin.., misschien dat slopersbedrijf Hein Heun het kan zeggen. Op deze plek staan nu de kantorentorens de Drie Heren. Gerrit Smit

6 Ritselende palmbladeren filteren het zonlicht, kabbelende golven rollen af en aan. Mijn gedachten dwalen af naar wat ooit was. De fantastische tropische jaren, zo'n wezenlijk deel van mijn inmiddels oude leven, komen als vanzelf voorbij. Exotische geuren ontwaken in de herinnering. Haast bestaat niet. Nederland is dan nog echt ver weg. Het leven kent geen zorgen. Warmte, vriendschap en licht vullen de dagen. Ik dwaal verder af. Beelden van mijn jeugd in zuidelijk Nederland worden geprojecteerd. Met vrienden loop ik van school naar huis. We kiezen de weg over de spoorbrug. Als we doorlopen en de verleidingen onderweg verstaan, halen we nog net de stoomtrein naar Duitsland. De machinist verrast ons altijd met een flinke wolk stoom en rook op het moment dat wij uitbundig naar hem zwaaien. Ook nu hebben wij geluk. Wij zijn op tijd. In de verte nadert het zwarte gevaarte met achter zich ettelijke groene rijtuigen. Onze handen gaan omhoog. Hij zwaait terug en baadt ons lachend in een langzaam wegtrekkende mist. Vol bewondering kijken wij nog lang achterom. Pas op het moment, waarop de sluitlichten helemaal verdwenen zijn, gaan we verder. Misschien staan er vandaag beneden op het kleine rangeerterrein nog wat wagons met carbid en lukt het ons om wat te ritselen voor een geintje onder de les. Ver weg hoor ik geluid. De realiteit keert langzaam terug: 'Ga je mee even zwemmen?' Traag verlaat ik het nostalgische paradijs. Toch nog maar even de laatste zonnestraaltjes en het blauwe, zijdezachte water proeven. Morgenvroeg brengen de captain en zijn crew ons hopelijk weer veilig naar een winters Nederland. Daar kan ik af en toe even heerlijk verder genieten van wat was, kijkend naar een modeltreintje dat een spoorbrug nadert waarop vier jongetjes uitbundig staan te zwaaien. http://www.schooltv.nl/beeldbank/mmbase/images/3609130 Nieuwe leden Onlangs heeft Sierd Woudstra zich aangemeld als aspirant lid van onze club. Sierd woont in Enschede, is getrouwd en heeft een zoon. Het is nu zo'n twintig jaar geleden dat bij hem de gedachte opkwam om een modelbaan aan te leggen. Ondanks heel veel voorbereiding is het tot nu toe bij plannen maken gebleven. Het waren de neefjes en nichtjes die hem steeds vroegen wanneer hij met de treinen ging rijden… De Open Dag van de TMC bracht hem ertoe om zijn al jaren sluimerende ideeën en fantasieën over een modelbaan in praktijk te gaan brengen. Sierd is een Fleischmann liefhebber. Daar wil hij dan ook mee gaan rijden. Op een van zijn eerste clubavonden liet hij zijn sporenplan zien en leerde al direct, na wat goede raadgevingen van andere clubleden, hoe hij daarmee verder moest. Naast de modeltrein heeft hij het leggen van puzzels als hobby, maar dan moeten het wel puzzels van 3000 stukjes of meer zijn. Ook doet hij aan houtbewerking. Als hij een rustig moment wil leest hij graag en luistert daarbij naar de radio. In het dagelijks leven is hij al vijftien jaar verkoper bij een gereedschapszaak in Hengelo. Hij is technisch geschoold, weet van zich zelf dat hij perfectionistisch is maar heeft daarmee leren omgaan! Zien is doen voor hem en dat wil hij ook zeker op onze club- avonden. Leden nieuws Sierd WoudstraAspirant lid per 01/12/2015 sisicawoudstra@gmail.comsisicawoudstra@gmail.com Gerrit SmitAspirant lid per 01/12/2015 gsmit1966@gmail.comgsmit1966@gmail.com Binnert BoekeAspirant lid per 01/11/2015 b.p.p.boeke@gmail.comb.p.p.boeke@gmail.com Jack LuitenBeëindiging aspirant lidmaatschap per 01/12/2015 Wijzigingen zijn in de nieuwe ledenlijst van 01/12/2015 doorgevoerd. Tekst Harry Witting Sierd Woudstra

7 , gemaakt. In de werkplaats van de Stork Nus Revue in Hengelo die even gebruikt mocht worden om de benodigde zaag en montage werkzaamheden te verrichten was het op 18 November even stevig doorwerken. Doch om 22.00 uur had iedereen zijn basis frame voor 80% gereed. Bij een volgende sessie moeten er nog enige verstevigingen worden aangebracht, en dan kan in principe met de scenery, aanbrengen van de rail(s) worden begonnen. Tekst en foto’s Rudi Bettman module nieuws Na enige aanloop problemen is de module groep die binnen de TMC is opgericht, daadwerkelijk begonnen met de ’Hardware’. Paul Schonewille heeft diverse, op de Fremo maten gebaseerde kopschotten gemaakt. In de werkplaats van de Stork Nus Revue in Hengelo, die even gebruikt mocht worden om de benodigde zaag en montage werkzaamheden te verrichten, was het op 18 November even stevig doorwerken. Doch om 22.00 uur had iedereen zijn basis frame voor 80% gereed. Bij een volgende sessie moeten er nog enige verstevigingen worden aangebracht en dan kan in principe met de scenery en het aanbrengen van de rail(s) worden begonnen. Hopelijk ontstaan hier mooie baan modules, die we ev. op de volgende Open Dag kunnen laten zien en die onze club nog meer aanzien geven dan op dit moment al het geval is (gezien de reacties op de Open Dag)!

8 Tekst en foto’s Leo Waterman Uit de oude doos Ooit was er een hogesnelheidstrein in Hengelo: op 25 november 1993! Het was treinstel 325 TGV dat Hengelo aandeed. De NS had het initiatief genomen om ons vast wat te laten wennen. De trein reed één slag Den Haag- Enschede. Technisch geen probleem vanwege onze 1500 V en Nederland is tenslotte een goede klant van Alst(h)om….. Ik vond dat ik daarbij moest zijn met mijn leerlingen van de brugklas, we hebben samen een half uur gespijbeld. Er was een fotograaf bij van het Franse treinentijdschrift ‘la Vie du Rail’ en ik vroeg hem of hij mij de foto’s wilde toesturen, en dat gebeurde waarachtig, per post toen nog. In het nummer 2423, december 1993 wordt uitvoerig verslag gedaan  Minister May-Weggen verklaart dat in 1996 wordt begonnen met de aanleg van de HSL, dat dat ongeveer 6 miljard (gulden!) zal kosten en dat de treinen in 2000 zullen rijden, de NS houdt het op 2003. Amsterdam-Parijs duurt dan 3 uur en een kwartier…. In Rail Magazine van november 2015 staat iets over een wijziging van de dienstregeling met ingang van 13 december: de CityNightLine 418/419 via Arnhem wordt geïntegreerd met de ICE, de TRAXX-locs 186 zullen doorrijden naar Frankfurt! Dat scheelt 30 minuten. De nieuwe TRAXX- locs naar Brussel rijden ook zo de grens over. De goederentreinen uit Bentheim via Hengelo worden inmiddels reeds getrokken door meersysteemlocs. En dus heb ik me de laatste tijd afgevraagd hoe lang de locwissel in Bentheim van onze IC naar Berlijn nog stand houdt, het moet toch sneller kunnen? Alsof Twente achterblijft.

9 Tekst en foto’s Theo Nagel Stammetje nostalgie In 2000 heb ik onderstaand artikel geschreven voor ons – toen nog in zwart/wit gedrukt – clubblad. Het ging over mijn ‘weekend’ baantje op de vakantietreinen naar de sneeuw en de zon. Van 1978 tot ’82 heb ik talloze slagen op de Bergland Expres en Mediterraneo gemaakt naar Oostenrijk, Zwitserland en Italië. Ik heb nu in 1:100 een dergelijke vakantietrein proberen na te bootsen – Stammetje Nostalgie….- deel 1. Als 17-jarige treinfanaat werd mijn aandacht getrokken door een advertentie in het Leidsch Dagblad toentertijd. Stewards m/v gevraagd op vakantietreinen, minimum leeftijd 18 jaar. Geen kans dus, toch maar proberen… Tot mijn verbazing viel er een uitnodiging in de bus voor een interview in het destijds gloednieuwe hoofdkantoor van Holland International in Rijswijk. Met 40 man/vrouw (merendeels studenten) verschijnen voor een 5 koppige selectiebommissie, bestaande uit ‘godfathers’ uit de treingeschiedenis; de heren van Zwijndrecht, van Wijk en van der Aa. Kort en goed: na een procedure van 20 minuten waren alle 40 aangenomen in dienst van de Bergland Expres – een samenwerkingsverband van NRV en Holland International (op haar beurt weer een fusie van ca. 20 kleinere reisorganisaties). Aantreden op 22 december voor de eerste slag naar Oostenrijk, toevallig ook de dag waarop ik 18 werd en dus eigenlijk pas mocht werken… De lijnwerkplaats Leidschendam/Voorburg, gelegen aan de Hofpleinlijn, was in 1978 net opgewaardeerd voor onderhoud van de nieuwe Sprinters, die de dienst op de zojuist geopende Zoetermeerlijn onderhielden. Ldv bestond uit een aantal geëlektrificeerde werkplaatssporen, een uithaalspoor – over de snelweg heen- ‘de polder in’, en een viertal opstelsporen plus rangeerpost en magazijn. Hier had ook de Bergland Expres domicilie nadat men jaren het opstelterrein de Binckhorst (voor het oude station Staatsspoor) had benut. De 1009 op het uithaalspoor ín de ‘polder’ bij Ldv, klaar om de Bergland Expres naar Gvc te brengen (1977)

10 Tekst en foto’s Theo Nagel Stammetje nostalgie Vlak voor het seizoen (midden december) kwamen met een aantal ledig materieel-treinen de couchetterijtuigen type Bc10 en Bc12 uit Köln Deutzerfeld. Deze wagens waren gebouwd in de vijftiger jaren, vaak nog groen of blauw van kleur, bestonden uit 10 of 12 coupes met elk 6 opklapbare slaapbanken – er konden dus 60 of 72 passagiers (pax) in. Tevens waren er 2 toiletten, 2 zgn. Waschraüme en in de Bc10 een afsluitbaar Dienstabteil waarin de kussens en dekens werden opgeborgen. Mijn slaapplaats dus, soms…! Stammetje Nostalgie…. Ik heb 2 stammetjes van 5 rijtuigen geformeerd; een Bergland Expres ‘epoche’ 1978 bestaat uit: -WL slaapwagen DSG rood (Roco) -BC12 (ligwagen, ex Touropa, blauw) Röwa/Trix -BC12 (ligwagen, ex Touropa, groen) Röwa/Trix -Zitwagen Büm crème/blauw - Roco -Bar/Buffet (krokettenkar) – eigenbouw Roco Alles voorzien van verlichting, reizigers en koersborden!

11 Tekst en foto’s Theo Nagel Stammetje nostalgie Vrijdagmiddag, ca. 4 uur voor vertrek melden – vaak het laatste uur van school spijbelend. De rangeerdienst had met een Hippel de stammen van max. 15 bakken al klaargezet. Wagens keurig op nummer, met zo’n stalen bordje met rode cijfers aan de buitenkant en voor de echte blinden door ons met grote plakcijfers op de ramen nogmaals aangegeven. De volgorde van de wagens was erg belangrijk, dit in verband met het mogelijk splitsen en kopmaken van treinen onderweg. Voor elk seizoen was er een zgn. dienstregeling conferentie, waarin de paden werden vastgelegd en het aantal wagens per weekend werd bekeken. Ook bevond er zich in elke trein een Buffetrijtuig, voorzien van een bar met dansvloer, kleine keuken, dieselaggregaat en koeling. Deze wagens waren in 1977-78 omgebouwd door de Fa. Janssen in Bergen op Zoom uit voormalige Duitse zitwagens uit de eerste na-oorlogse serie (1953) en kregen de bijnaam Krokettenkar. Ze waren eigendom van de Biljettencentrale (Bicentra), een dochteronderneming van NS, die ook het personeel – studenten - in dienst had. Een model van deze wagen staat ook in de TMC vitrine. Handmodel van Frank Oude Elferink, op basis van een Fleischmann zitrijtuig. Een uitgebreid artikel staat in Railmagazine 185 Collega’s van toen, bij vertrek uit GVC, ± 1980

12 Tekst en foto’s Theo Nagel Stammetje nostalgie Dit rijtuig is dus mijn eigen ‘Krokettenkar’ Voor een paar euro opgedoken tijdens het bezoek aan de NZH modelbouwclub 2 jaar geleden. Lag in de rommelkist – gebouwd door een van hun leden. Roco donor, redelijk gespoten en door Jaap licht geweatherd. Natuurlijk met discoverlichting en feestende vakantiegangers!

13 Tekst en foto’s Theo Nagel Stammetje nostalgie Het werk bestond uit het klaarleggen van het beddengoed in de coupes, (lakens lagen in het magazijn), het begroeten en wegwijs maken van de gasten bij het instappen (iedere gast had een gereserveerde plaats), het opmaken van de bedden voor zover men dat niet zelf deed en ’s morgens na het wekken het uitdelen van de ontbijten (hapdozen). Containers met heet water voor poederkoffie en thee werden door de Barwagen geleverd en moest je uitserveren. Na melding bij je HT (hoofdtreinleider, een soort chef steward), kreeg je je papieren. Je zag dan op welke trein je was ingedeeld, je exacte dienstregeling inclusief aan-en afkoppelen en treinnummers, wie je collega’s waren voor die rit en een paxlijst met plaatsnummers en in- en uitstapplaatsen. Uit het magazijn je lakens en slopen halen (ook schoon goed voor de terugreis!) en beginnen met inrichten van je rijtuig. Dat duurde zo’n 2 uur. Af en toe bewoog je wagen als er mee gerangeerd werd, want niet altijd was de stam al samengesteld. Zeker als er in het hoogseizoen meer dan 4 treinen reden stond de helft van de wagens nog op de werkplaatssporen of in de polder! Vanaf ca. 18:00 werden de stammen om het half uur successievelijk het uithaalspoor op getrokken door de Hippel. Zo’n 10 minuten later kwam er dan een 1000, 1100 of 1500 op de hoofdbaan langs om aan te haken en de trein naar Den Haag Centraal (Gvc) te trekken. Door Mariahoeve en Laan van Nieuw Oost Indië heen, de likkebaardende forensen achterlatend, kwam je 15 minuten later in Gvc. Wordt vervolgd.

14 Ritselende palmbladeren filteren het zonlicht, kabbelende golven rollen af en aan. Mijn gedachten dwalen af naar wat ooit was. De fantastische tropische jaren, zo'n wezenlijk deel van mijn inmiddels oude leven, komen als vanzelf voorbij. Exotische geuren ontwaken in de herinnering. Haast bestaat niet. Nederland is dan nog echt ver weg. Het leven kent geen zorgen. Warmte, vriendschap en licht vullen de dagen. Ik dwaal verder af. Beelden van mijn jeugd in zuidelijk Nederland worden geprojecteerd. Met vrienden loop ik van school naar huis. We kiezen de weg over de spoorbrug. Als we doorlopen en de verleidingen onderweg verstaan, halen we nog net de stoomtrein naar Duitsland. De machinist verrast ons altijd met een flinke wolk stoom en rook op het moment dat wij uitbundig naar hem zwaaien. Ook nu hebben wij geluk. Wij zijn op tijd. In de verte nadert het zwarte gevaarte met achter zich ettelijke groene rijtuigen. Onze handen gaan omhoog. Hij zwaait terug en baadt ons lachend in een langzaam wegtrekkende mist. Vol bewondering kijken wij nog lang achterom. Pas op het moment, waarop de sluitlichten helemaal verdwenen zijn, gaan we verder. Misschien staan er vandaag beneden op het kleine rangeerterrein nog wat wagons met carbid en lukt het ons om wat te ritselen voor een geintje onder de les. Ver weg hoor ik geluid. De realiteit keert langzaam terug: 'Ga je mee even zwemmen?' Traag verlaat ik het nostalgische paradijs. Toch nog maar even de laatste zonnestraaltjes en het blauwe, zijdezachte water proeven. Morgenvroeg brengen de captain en zijn crew ons hopelijk weer veilig naar een winters Nederland. Daar kan ik af en toe even heerlijk verder genieten van wat was, kijkend naar een modeltreintje dat een spoorbrug nadert waarop vier jongetjes uitbundig staan te zwaaien. http://www.schooltv.nl/beeldbank/mmbase/images/3609130 Tekst: A.Dwarsligger Column Extreem Bizarre aanslagen, politie en leger op oorlogssterkte in steden, ‘n politieke partij die garen spint bij miljoenen landverhuizers, hevige stormen, overvloedige regenval, grote droogte, een voetbalclub in het nauw, overvolle treinen, niet afnemende werkloosheid, massale ontslagen bij thuiszorgorganisaties, zomaar wat grepen uit extremen die mij de afgelopen weken beroerden. Wij moeten de wereld met elkaar delen, behoeden voor onheil, niet belust zijn op macht, eenzijdige welvaart, alleenheerschappij, wij moeten ons niet slechts focussen op onze eigen paar heilige vierkante meters leven. Gebeurt dat? Nee! Onze koning is een sprekend voorbeeld. Hij heeft nog steeds niet de guts om te zeggen: ‘Mensen, van nu af aan betalen wij ook gewoon belasting en ik bepaal dat deze bijdrage gaat naar een extraatje voor de 7 % kinderen die in bijstandsgezinnen leven.’ Kijk ook eens naar onze NS. De treinen puilen uit, binnen het is persen en duwen om een plekje en opeengepakt lange kilometers de geur van bezwete lijven ‘genieten’. De klachten zijn niet van de lucht, maar wat lees je? Er worden weer eens voordeelkaartjes aangeboden door de Hema en Het Kruidvat, een verleidelijke aanbieding voor wie wel eens met de trein wil, een geweldig concept voor de winkelketens. De klant komt binnen, wie binnen is koopt. Voor de NS leveren dergelijke acties goede cijfers op en goede cijfers betekenen meer biljetten in de knip van de CEO. Voor abonnementhouders, voor forenzen is het een ramp. Zij laten de auto staan, pakken de trein om files te vermijden, om minder gestrest op het werk te verschijnen, om nog even rustig die stukken te kunnen doorlezen. Zij hebben die dag weer eens dikke pech, want er moet noodgedwongen in de spits met een korte samenstelling gereden worden en er is toevallig ook een of andere rollatorbeurs waar al die voordeelgenieters nu net allemaal tegelijk naar toe willen. Nog net bemachtigen ze een hangplekje op het balkon en proberen niet te zwaar tegen de weelderige borsten van die onbekende juffrouw te leunen, of op de toch al pijnlijke voeten van een andere passagier te gaan staan.

15 column Tekst: A.Dwarsligger vervolg NS- en Prorailbazen, doe wat jullie moet doen, klanten ontspannen en veilig vervoeren met een goed en ruim aanbod aan materieel. Laat die lonkende Euro-tekens voor wat ze zijn, ga voor tevredenheid en kwaliteit. Willen jullie echt eens scoren, schenk dan die 7% een mooie reisdag. Het ideale jaargetijde daarvoor is uiteraard dat waar onze koning in zijn fraaie speedboot vanaf de aanlegsteiger bij zijn rijk ge- outilleerde huis de Middellandse Zee opstuift.

16 onze sponsoren